با ادامه بی‌خبری از عزیز قاسم‌زاده که بیش از سه هفته قبل از زندان لاکان به مکان نامعلومی منتقل شده، نگرانی‌ها درباره وضعیت این معلم زندانی افزایش یافته است.
عزیز قاسم‌زاده، عضو هیئت مدیره و سخنگوی کانون صنفی معلمان گیلان، که از روز ۱۹ فروردین برای گذراندن دوره حبس یک ساله به همراه محمود صدیقی‌پور و انوش عادلی در زندان لاکان رشت به سر می‌برد، پیش از این نیز «با محدودیت و ممنوعیت تماس» و ملاقات روبه‌رو شده بود.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران روز سه‌شنبه ۲۶ اردیبهشت با ابراز نگرانی از تداوم بی‌خبری از سرنوشت این زندانی سیاسی، اعلام کرد از ۲۴ فروردین تاکنون علاوه بر این که مکان نگهداری عزیز قاسم‌زاده اطلاعی در دست نیست، او «حتی تماس کوتاهی» نیز با خانواده نداشته است.
بنا بر این گزارش، ادامه بی‌خبری موجب افزایش نگرانی «خانواده و دوستان و به‌ویژه مادر سالخورده» عزیز قاسم‌زاده شده است.
این نهاد صنفی از مقامات قضایی و امنیتی خواسته از «ادامه چنین روندی» دست بردارند و این کنشگر صنفی را به زندان لاکان بازگردانند.
در حال حاضر فعالان حقوق معلمان از جمله محمدحسین سپهری، مسعود فرهیخته، فرزانه ناظران‌پور، مهدی فتحی، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، هاشم خواستار، حسین رمضان‌پور، امید شاه‌محمدی، محمد قناتی، محسن عمرانی، احمد حیدری، و شهناز هاشمی زندانی هستند.
محمدحسین سپهری، معلم زندانی و از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ برای درخواست استعفای علی خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی، هم‌زمان با روز معلم در ایران، در نامه‌ای سرگشاده از زندان وکیل‌آباد مشهد، جمهوری اسلامی را به «طاعون فراگیر چهل ساله» تشبیه کرد و با تأکید بر ضرورت ادامه مبارزه با حکومت ایران، نوشت: «اگر این رژیم را متوقف نکنیم، شاید در آینده نزدیک، دیگر ایران وجود نداشته باشد.»
