دومین جشنواره فیلم‌های ایرانی در نیویورک، از روز پنجشنبه پنجم بهمن، در «آی‌اف‌سی سنتر» این شهر آغاز می‌شود.
این جشنواره که نخستین بار در سال ۲۰۱۹ ترتیب یافت، در سال‌های اخیر به دلیل مشکلاتی از جمله همه‌گیری ویروس کرونا و شرایط داخلی ایران برگزار نشد.
۱۲ فیلم بلند در دومین دوره جشنواره به نمایش درمی‌آید که چهار اثر برای نخستین بار در آمریکا، و شش فیلم برای اولین‌بار در نیویورک اکران می‌شوند.
این مجموعه شامل فیلم‌هایی از سینمای کلاسیک هنری ایران، و آثار جسورانه کارگردان‌های جوان ایرانی است که به موضوعات بکر و تازه‌ای می‌پردازند.
جشنواره فیلم‌های ایرانی در نیویورک با نمایش فیلم «شب، داخلی، دیوار» ساخته وحید جلیل‌وند افتتاح می‌شود که اکران موفقی در فستیوال ونیز داشت.
نمایش سه فیلم از مانی حقیقی با عنوان «تفریق»، «اژدها وارد می‌شود»، و «پذیرایی ساده»، از برنامه‌‌های اصلی جشنواره است که با حضور این سینماگر ایرانی اکران می‌شوند و او به پرسش‌های حاضرین پاسخ خواهد داد.
«تورهای خالی» ساخته بهروز کرمی‌زاده، «ماده تاریک» به کارگردانی کریم لک‌زاده، و مستند «کیارستمی در محل کار» اثر سیف‌الله صمدیان، از جمله فیلم‌های دیگر جشنواره هستند. ضمن اینکه آثاری از رضا میرکریمی، پرویز شهبازی، فائزه عزیزخانی، و رضا جمالی نیز در این رویداد سینمایی اکران می‌شوند.
جشنواره فیلم‌های ایرانی نیویورک روز سه‌شنبه آینده، ۱۰ بهمن، در برنامه ویژه‌ای از داریوش مهرجویی، سینماگر سرشناس تقدیر می‌کند که اخیرا همراه با وحیده محمدی‌فر؛ همسرش، در ایران به قتل رسید.
در این بخش، ابتدا مستندی درباره فیلم «گاو» داریوش مهرجویی، ساخته بهمن مقصودلو با حضور او اکران می‌شود. در ادامه، نسخه بازسازی شده گاو با کیفیت بالا، و در پایان گزیده‌ای از مستند «مهرجویی : کارنامه چهل ساله» ساخته مانی حقیقی به نمایش درمی‌آیند که با جلسه نقد و بررسی میراث این سینماگر فقید همراه است.
جشنواره فیلم‌های ایرانی در نیویورک توسط آرمین میلادی از گروه سینمایی دریچه، و گادفری چشایر، منتقد هنری برگزار می‌شود.
گادفری چشایر، در مطلبی که درباره جشنواره امسال در تارنمای «راجر ابرت» نوشته است، به چالش‌های سینمای ایران در شرایط کنونی نیز اشاره می‌کند.
او در بخش از توضیحات خود به اعتراضات سراسری پس از کشته‌شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، و جنبش «زن زندگی آزادی» پرداخته است که با سرکوب «وحشیانه حکومتی» همراه شد.
گادفری چشایر همچنین به فشار حکومت بر جامعه سینمایی که با بازداشت سینماگران دگراندیشی مانند جعفر پناهی، یا بازیگران زنی که در حمایت از اعتراضات سراسری حجاب اجباری از سر برداشتند، اشاره می‌کند.
به گفته او، این شرایط باعث شده است تا بسیاری از چهره‌های سرشناس سینمای ایران فعلا تولید آثار جدید خود را متوقف کنند، ولی سینماگران جوان و نوظهوری در صحنه هستند که با تولید آثار خود نشان می‌دهند که سینمای زیرزمینی در کشور وجود دارد که محدودیت‌های نظارتی حکومت را دور می‌زند.
منبع : آی‌اف‌سی، جشنواره فیلم‌های ایرانی در نیویورک، و سایت راجر ابرت
