عیسی کلانتری رئیس پیشین سازمان حفاظت محیط زیست گفت: «ایران ۷ هزار سال سابقه تمدن دارد ولی ما در ۲۵ سال گذشته، آب مملکت را تمام کردیم چون همه اختیارات آب کشور دست یک نفر است.»
او با بیان اینکه «ما به شدت ضد علم حرکت میکنیم» به سایت دیدهبان ایران گفت: «با مصرف آب، همه دریاچهها و تالابها و رودخانهها خشک شد، همه آبهای زیرزمینی را بالا کشیدند، بعد میگویند چرا مشکلات هست.»
تیرماه امسال نیز انتشار گزارش سازمان زمینشناسی کشور و اداره مدیریت منابع آب ایران نشان داد که بخشهای عظیمی از دشت مرکزی ایران به ویژه استانهای اصفهان، فارس و خراسانها با تراز منفی گسترده آبهای زیرزمینی، در آستانه فروپاشی سرزمینی و کوچ جمعیت قرار دارند.
همان زمان، محمد درویش، فعال محیط زیست، با هشدار درباره خطر مهاجرتهای آبی گفت: «نزدیک ۳۵ میلیون نفر از ساکنان ایران در جایی زندگی میکنند که کمتر از هزار مترمکعب در سال آب در اختیار دارند که به همین علت این مناطق بالاترین میزان مهاجرتهای اقلیمی را دارند.»
معاون شرکت آب و فاضلاب جمهوری اسلامی خرداد امسال، از بحران آب در ۲۷ هزار روستای ایران و درگیر شدن جمعیتی بالغ بر ۱۰ میلیون نفر با این بحران خبر داده بود.
مجید آقازاده، گفته بود: «هماکنون ۹۸۰۰ روستا با یک میلیون و ۹۰۰ هزار تن جمعیت به صورت خودگردان آبرسانی میشوند و ۱۷ هزار و ۶۰۰ روستا با جمعیت ۸ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر دچار تنش آبی شدید شدهاند.
علی اکبر محرابیان، وزیر نیروی دولت ابراهیم رئیسی هم دهم فروردین ماه ۱۴۰۱ نسبت به خطر گسترش «تنش آبی» به «حدود ۳۰۰ شهر» از جمله برخی از شهرهای بزرگ و مراکز استانهای ایران هشدار داده بود.
روزبه اسکندری کارشناس مسائل آب نیز به صدای آمریکا گفت: «خشکسالیهای گسترده که بیشتر آن در ایران با دخالت انسانی صورت گرفته است، باعث مهاجرتهای بزرگ از استانهای فلات مرکزی به سمت استانهای شمالی شده که شرایط آبی بهتری نسبت به سایر بخشهای کشور دارند.»