پزشکی قانونی ایران می‌گوید مسمومیت‌های منجر به مرگ بر اثر مسمومیت با گاز یا مصرف قرص برنج، و سیانور در حال افزایش است و تنها در پنج ماهه نخست سال جاری ۹۷۲ شهروند جان خود را از دست داده‌اند که نشانگر افزایش حدود پنج درصدی نسبت به بازه زمانی سال قبل است.
به گزارش خبرگزاری‌ها، استفاده از قرص برنج یکی از شایع‌ترین موارد خودکشی در ایران است. از این رو، روانشناسان اجتماعی خواهان ممنوعیت فروش قرص برنج در ایران شده اند.
به تازگی روزنامه اعتماد نیز به نقل از یک منبع آگاه در پزشکی قانونی ایران گزارش کرد: «در هشت ماهه نخست سال گذشته، در مجموع ۳۶۰۰ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست دادند که بیانگر افزایش ۴ درصدی نسبت به سال مشابه بوده است.»
دکتر تهمینه شاوردی، عضو هیات مدیره انجمن ایرانی مطالعات زنان، به ایسنا گفته است: «خودکشی سومین علت مرگ جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال است و بنا به یک گزارش میزان خودکشی دختران بیش از پسران در ایران است.»
کارشناسان اجتماعی عواملی مانند بیکاری، ناامیدی نسبت به آینده، قوانین محدودکننده و ممنوعیت‌های شدید علیه جوانان به‌ویژه دختران، و کمبود امکانات تفریحی شادی‌آور را از جمله علل خودکشی جوانان در ایران ارزیابی می‌کنند.
به گزارش سازمان جهانی بهداشت سالانه بیش از ۷۰۳ هزار نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند و خودکشی چهارمین عامل مرگ جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال است. به گزارش این سازمان بیش از ۷۷ درصد خودکشی های جهان در کشورهایی با درآمد کم یا متوسط رخ می‌دهد؛ فاجعه‌ای که پیامدهای روحی و اجتماعی‌اش تا سال‌ها بر بازماندگان قربانیان تحمیل می‌شود.
به باور کارشناسان هرچند خودکشی یک چالش جدی سلامت عمومی جامعه است اما با تدابیر بهنگام می‌توان به میزان بسیار زیادی از ابعاد آن کاست. به گزارش سازمان جهانی بهداشت گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه از جمله پناهجویان و مهاجران، بومیان منطقه، همجنسگرایان و زندانیان بیشتر از سایر اقشار دست به خودکشی می‌زنند.
بنا به برآورد این سازمان حدود ٢٠ درصد خودکشی‌های جهان ناشی از «خودمسمومیت» با آفت‌کش‌ها است که امکانی قابل دسترس در مناطق روستایی کشورهایی با درآمد اندک یا متوسط است. از این رو، این سازمان خواهان محدودیت شدید دسترسی به وسایل خودکشی از جمله قرص برنج یا سایر آفت‌کش‌ها است.
بنا به پژوهش این سازمان، خودکشی قابل‌پیشگیری است و در پیش گرفتن برخی تدابیر می‌تواند از آن جلوگیری کند. از جمله این تدابیر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- محدود کردن دسترسی به وسایل خودکشی، مانند آفت‌کش‌ها (از جمله قرص برنج) سلاح گرم، و داروهای روان‌گردان
- تعامل با رسانه‌ها برای پوشش مسئولانه اخبار خودکشی‌ها و بهره‌گیری از دیدگاه‌های روانشناسان اجتماعی در زمینه علل خودکشی
- شناسایی، ارزیابی، مدیریت و پیگیری به‌هنگام افرادی که در معرض خودکشی قرار دارند
این سازمان اما بر مسئولیت حکومت‌ها مبنی بر فراهم آوردن بسترهای لازم رفاه اجتماعی شهروندان، رعایت حریم و حقوق آزادی‌های اجتماعی و سیاسی برای شهروندان، تامین امکانات امیدبخشی و شادی جوانان و نوجوانان همراه با آموزش و ایجاد بازار کار مناسب برای آنان تاکید کرده و این‌ها را از ضروریات اولیه برای زدودن آلودگی‌های اجتماعی منتج به خودکشی در میان جوانان می‌داند.
به گزارش این سازمان، متاسفانه بسیاری از کشورها در این زمینه همکاری‌های لازم را ندارند و تنها ۳۸ دولت در جهان تدوین و اجرای استراتژی ملی پیشگیری از خودکشی در کشورشان را گزارش کرده‌اند.
در پایان، سازمان بهداشت جهانی خودکشی را یک اولویت بهداشت عمومی دانسته است. این سازمان در نخستین گزارش جهانی خودکشی در سال ۲۰۱۴ با عنوان «پیشگیری از خودکشی: یک ضرورت جهانی» تاکید کرده که افزایش سطح آگاهی شهروندان نسبت به پدیده خودکشی از اولویت‌های اصلی این سازمان است و از دولت‌ها مصرانه می‌خواهد که با تدوین «استراتژی‌های جامع پیشگیری از خودکشی» به سلامتی شهروندان کشورشان کمک کنند.
