شورای بازنشستگان ایران روز یکشنبه ١١ تیر با انتشار بیانیه‌ای در واکنش به پیش‌نویس برنامه هفتم توسعه، آن را زمینه‌ساز «تشدید فلاکت عمومی» خواند.
در این بیانیه با اشاره به تصویب شش برنامه در سال‌های قبل آمده که مردم پس از تصویب این برنامه‌ها «نه تنها گشایش و توسعه‌ای در زندگی‌شان ندیدند بلکه برعکس هر سال شرایط زندگی و فشارهای معیشتی و سیاسی را بدتر از سال قبل تجربه کرده‌اند.»
به گفته آنها، برنامه هفتم بدتر از برنامه‌های قبلی «سیمای تمام و کمالی از توسعه فقر و ریاضت و محدودیت برای اکثریت مردم و سقوط ارزش نیروی کار است.»
بیانیه شورای بازنشستگان ایران با اشاره به برنامه‌های توسعه با عنوان «خود ببر و خود بدوز حکومتی» می‌افزاید: «یک الیت حکومتی صاحب قدرت و ثروت برای توسعه و پروار شدن بیشتر منفعت و ثروت اقلیت، شرایطی فلاکت‌بار به اکثریت را برنامه‌ریزی می‌کند.»
در ادامه بیانیه آمده است: «محور تنظیم این برنامه‌های به اصطلاح توسعه، محاسبه معیشت و سلامتی ما، امنیت اقتصادی ما، بهبود شرایط زندگی و رفاه ما نیست، بلکه ثروت ناشی از دسترنج مزدبگیران و منابع عمومی به سیاست‌هایی اختصاص می‌یابد که رتق و فتق امورات و ملزومات سرمایه و سودآوری و بقای قدرت سیاسی را سروسامان دهد.»
بیانیه شورای بازنشستگان ایران، برنامه‌ریزی‌ها و بودجه‌های سالانه متعاقب آن را موجب «فلاکت اقتصادی، رفاهی و درمانی» نیروی کار شاغل و بازنشسته خوانده و افزوده است: «در برنامه توسعه هفتم قرار است آنچنان محدودیت و ریاضتی بر ما تحمیل شود که عواقب ویرانگرش از هم اکنون تشویش، نگرانی و اضطراب باز هم بیشتر را به زندگی تک تک ما کشانده است. برنامه‌ای که اقلیت قدرتمند و مرفه برای اکثریت بی‌قدرت اما مولد ثروت نقشه کشیده است.»
این بیانیه در پایان، برنامه هفتم توسعه را وسیله‌ای برای «به عقب کشاندن دستاوردهای سیاسی و سرکوب معیشتی... انقلاب بزرگ جاری» خوانده و افزوده برای بهبود وضعیت معیشت «با حضور متحد خود نیازهای بودجه و برنامه‌های زندگی‌مان را در کف خیابان فریاد زده و برای تحقق آنها تلاش خواهیم کرد.»
مرور لایحه برنامه هفتم توسعه در بخش بازنشستگی نشان دهنده شرایط سخت و نگران کننده پیش‌روی بازنشستگان و کارمندان فعلی است چراکه بر اساس این برنامه سن بازنشستگی ۵ سال افزایش یافته و در کنار افزایش سهم حق بیمه پرداختی توسط کارگران، کارفرما دیگر هیچ تعهدی برای پرداخت حق بیمه افراد دارای بیش از ۳۰ سال سابقه کار نخواهد داشت.
بررسی‌های صدای آمریکا نشان می‌دهد لایحه برنامه هفتم توسعه بطور واضح بر معافیت کارفرما از پرداخت کسورات بازنشستگی افرادی که سابقه بیمه بیشتر از سی سال دارند؛ تاکید کرده است.
در این برنامه همچنین تغییراتی در حق بیمه پرداختی کارگران ایجاد شده و دولت مقرر کرده که سهم کارگران از حق بیمه به ۸ درصد افزایش پیدا کند. بر همین اساس سهم کارفرما از ۲۳ درصد به ۲۰ درصد و سهم دولت نیز به ۲ درصد کاهش پیدا خواهد کرد.
نکته قابل توجه در این برنامه توسعه‌ای که توسط تیم اقتصادی ابراهیم رئیسی به نگارش در‌آمده موضوع ادغام صندوق‌های بازنشستگی تا پایان برنامه هفتم توسعه است.
در متن لایحه پیشنهادی به مجلس آمده است که دولت مکلف است یکسال پس از ابلاغ برنامه نسبت به انحلال و ادغام صندوق‌ها اقدامات لازم را انجام دهد.
افزایش سن بازنشستگی یکی دیگر از موارد حاشیه ساز این برنامه است و دولت مقرر کرده بدون هیچ استثنایی ۵ سال به سن بازنشستگی تمامی افرادی که مشاغل عادی یا سخت و زیان‌آور دارند افزوده شود.
