گزارش‌ها از ادامه سرکوب و اعمال فشار بر دانشجویان دانشگاه‌های مختلف ایران حکایت دارد.
«تشکل مستقل دانشجویان پیشرو» در صفحه‌های کاربری خود در فضای مجازی گزارش داده است که در روز هفدهم آبان، یک دانشجوی زن در دانشگاه آزاد مرکز سوهانک به بهانه رعایت نکردن حجاب اجباری مورد حمله حراست قرار گرفت.
بنا بر این گزارش، پس از این که حراستی‌ها او را هل دادند، این دانشجو بد‌حال شد و به بیمارستان منتقل شد.
کانال تلگرامی «تشکل مستقل دانشجویان پیشرو» این گزارش را تأیید کرده است. ولی صدای آمریکا به صورت مستقل قادر به تأیید آن نیست.
شورای صنفی دانشجویان کشور نیز از تعلیق موقت یک زوج دانشجو در دانشگاه علوم پزشکی تهران و تبعید آنها به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل خبر داده است.
بر اساس این گزارش، مطهره گونه‌ای به ۲۴ ماه منع از تحصیل محکوم شده است که ۱۲ ماه آن قابل اجرا است و مهدی هادی‌زاده نیز به دو ترم منع تحصیل (یک ترم اجرایی و یک ترم تعلیقی) محکوم شده است.
در تحولی دیگر، شماری از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی قم به دلیل برگزاری مهمانی مختلط با احکام سنگین روبه‌رو شده‌اند.
به گزارش رسانه‌های ایران، این دانشجویان به اتهام «ترویج اباحه‌گری» و «اشاعه بی‌بندوباری» در فضای مجازی و برپایی میهمانی مختلط، با حکم محرومیت و منع از تحصیل از یک تا چهار نیمسال تحصیلی روبرو شدند.
دبیر کمیته انضباطی دانشگاه در سخنانش خطاب به دانشجویان، بدون ارائه هیچ‌گونه سند و مدرکی مدعی شد که «برخی جریان‌های منحط» فکر جوانان را با «فساد و رفتارهای ناپسند» درگیر می‌کنند و گفت که فضای مجازی «با قابلیت دسترسی عمومی» حریم عمومی محسوب می‌شود.
همزمان، کانال تلگرامی «شورای صنفی دانشجویان کشور» فیلمی از حمله فیزیکی و رفتار توهین‌آمیز غلامرضا جمشیدی‌ها، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، با دانشجویان منتشر کرده است که در آن او دانشکده را «فاحشه‌خانه» و یک دانشجوی زن را «فاحشه» می‌خواند و او را تهدید به اخراج می‌کند.
«شورای صنفی دانشجویان کشور» گزارش داده است که پس از «ایستادگی» دانشجویان کارت دانشجویی ضبط‌شده آن دانشجو پس گرفته شد و حراست دانشگاه گفت فیلم‌های دوربین‌های مداربسته را برای «رسیدگی به رفتار توهین‌آمیز رئیس دانشکده» بازبینی خواهد کرد.
فشار بر دانشجویان، سرکوب و آزار و اذیت آنها به ویژه دانشجویان زن از اعتراضات سراسری «زن،زندگی،آزادی» شدت بیشتری گرفته است و عده زیادی از دانشجویان بازداشت و یا تعلیق شدند و استادانی که از آنها حمایت کرده بودند نیز به سرنوشتی مشابه دچار شدند.
فرمانده کل سپاه پاسداران، چهارم مهر ۱۴۰۲ ادعا کرد که «دشمنان»، دانشگاه را به عنوان «نقطه تمرکز تمام تلاش‌های خود» برای «تحریف ذهن‌ها، تسخیر قلب‌ها، تسلط بر فضای اندیشه و تفکر و باورهای جوانان ما» در نظر گرفته‌اند.
دانشجویان و اساتید بیش از ۱۲۰ دانشگاه ایران همزمان با اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ در ایران، ضمن اعلام حمایت از مردم معترض، خواستار «براندازی» و حذف کلیت جمهوری اسلامی در ایران شدند.
