صاحب یک مسافرخانه در برزیل می‌گوید: خشکسالی جنگل‌های بارانی آمازون را تحت تاثیر قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز به نقل از ریموندو لیته د سوزا نوشت که یک روز صبح در ماه اکتبر (مهرماه) وقتی او از خواب بیدار شد، متوجه شد که سطح رودی که از پشت خانه‌اش می‌گذرد، در طول تنها یک شب، حدود ۳۰ سانتی‌متر کاهش یافته و قایقش به گل نشسته است.
او گفت با گذشت هفته‌ها، لاشه‌های گندیده ماهی در سواحل رود ژاراکی (انشعابی از رود «ریو نگرو») پدیدار شد، اجساد مار و تمساح در جنگل‌ها پیدا شد، و جوندگان برای پیدا کردن آب در گل و لای دست و پا می‌زدند.
سوزا گفت: «در ۳۷ سال زندگی‌ام هیچوقت ندیده بودم که چنین چیزی برای رودمان اتفاق بیفتد.»
خشکسالی حاصل از تغییرات اقلیمی، در شمال برزیل، گویان، سورینام، گویان فرانسه و بخش‌هایی از ونزوئلا و کلمبیا میزان آب رودخانه آمازون و چهار شاخه از بزرگترین شاخه‌های آن را به پایین‌ترین سطح خود در دست‌کم نیم قرن گذشته رسانده است.
این امر موجب مرگ «دلفین‌های رودخانه»، که در آب‌شیرین یا آب لب‌شور زندگی می‌کنند و در خطر انقراض هستند، شده و ریزش‌های مرگبار سواحل رودخانه‌ها را به بار آورده است.
از آنجا که رودخانه‌ها ستون فقرات حمل و نقل در سراسر منطقه آمازون هستند، خشکسالی و کاهش سطح رودخانه‌ها دسترسی به غذا و دارو را در ده‌ها شهر مختل کرده است.
به گفته دانشمندان، این خشکسالی از نظر اقلیمی، تهدیدی جهانی نیز محسوب می‌شود، چرا که می‌تواند میزان مرگ و میر بزرگترین درختان جنگل‌های بارانی را دو برابر کند و مقادیر هنگفتی از گاز کربن گرم‌کننده هوا (یک گاز گلخانه‌ای) که در چوب درختان ذخیره می‌شود را به طور گروهی در اتمسفر آزاد کنند.
آمازون، بزرگترین جنگل‌های بارانی جهان، توسط دانشمندان به عنوان سنگری در برابر تغییرات آب و هوایی در نظر گرفته می‌شود، زیرا پوشش گیاهی متراکم آن، دی‌اکسید کربن هوا را جذب و اکسیژن منتشر می‌کند.
لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا، رئیس‌جمهوری برزیل، روز جمعه دهم آذر، در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد «کاپ۲۸» هشدار داد: «حتی اگر دیگر یک درخت را هم قطع نکنیم، [باز هم] آمازون می‌تواند به نقطه بی‌بازگشت خود برسد.»
شرایط ممکن است بدتر از این نیز بشود؛ کارشناسان، خشکسالی شدیدتری را در سال آینده پیش‌بینی می‌کنند.
رویترز با ۹ دانشمند مصاحبه کرد که گفتند خشکسالی‌ای که از ماه آوریل (اوایل بهار) آغاز شد، احتمالاً فصل بارندگی سالانه در منطقه را که اکنون وقت آن است، تضعیف می‌کند و این شرایط تا فصل بارانی بعدی در اواخر سال ۲۰۲۴ میلادی (۱۴۰۳) ادامه خواهد داشت.
پنج تن از این دانشمندان به رویترز گفتند که بعید است آمازون، حتی در بهترین شرایط ممکن، پیش از سال ۲۰۲۶ میلادی (۱۴۰۵ هجری شمسی) به طور کامل از خشکسالی بهبود یابد، زیرا احتمالاً دو فصل بارانی خوب لازم است تا رطوبت طبیعی به خاک جنگل‌ها بازگردانده شود.
پنج پژوهشگری که بهبودی جنگل‌های آمازون را در سال ۲۰۲۶ پیش‌بینی می‌کنند، می‌گویند اگرچرخه‌های آب و هوایی «ال نینیو» طولانی‌تر شود، اثرات خشکسالی می‌تواند برای مدت طولانی‌تر باقی بماند.
پدیده طبیعی «ال نینیو» هر دو تا هفت سال یکبار آب و هوای جهانی را به هم می‌ریزد، آب‌های سواحل اقیانوس آرام در آمریکای جنوبی را گرم می‌کند، باران‌ها را به آن سمت سوق می‌دهد، و در عوض، میزان بارش را در آمازون کاهش می‌دهد.
چهار تن از این دانشمندان به رویترز گفتند که با توجه به عدم قطعیت در هر پیش‌بینی بلندمدت آب و هوا، پیش‌بینی دقیق زمان بهبودی جنگل‌های بارانی آمازون از این خشکسالی دشوار است.
