گروهی از فعالان حقوق بشر در آلمان با ارسال نامهای سرگشاده به مارتین هورن، شهردار فرایبورگ و اعضای شورای این شهر، در اعتراض به سرکوب شهروندان بهائی در اصفهان، خواهان پایان بخشیدن خواهرخواندگی فرایبورگ با اصفهان شدند.
بهروز اسدی، فعال سیاسی و یکی از امضاکنندگان این نامه، به صدای آمریکا گفت: «همواره تلاش کردهایم که جامعه آلمان به خصوص سیاستمداران این کشور را با خشونت و سرکوب سیستماتیک جمهوری اسلامی با اقلیت های مذهبی آشنا کنیم.»
او افزود: «در این نامه به بازداشت ۱۱ زن بهائی در ماه گذشته اشاره شده که بدون احضاریه رسمی و صرفاً به دلیل باورهای مذهبی خود، برای سپری کردن محکومیت ۵ ساله به زندان منتقل شدهاند. این زنان علاوه بر حبس، با ممنوعیت خروج از کشور، جریمه مالی و محرومیت از خدمات اجتماعی مواجه شدهاند.»
امضاکنندگان این نامه تأکید کردهاند که این سرکوبها در شهری رخ میدهد که با فرایبورگ رابطه خواهرخواندگی دارد و مقامات اصفهان نهتنها در برابر این اقدامات سکوت کردهاند، بلکه در سرکوب بهائیان با نیروهای امنیتی و اطلاعاتی همکاری میکنند.
آنها در بخش دیگری از نامه، با اشاره به نقش اصفهان در تولید تسلیحات نظامی از جمله موشک، پهپاد و بمبهای مورد استفاده در جنگهای منطقهای و حمایت از روسیه، تأکید کردهاند که رابطه خواهرخواندگی این شهر با فرایبورگ، ابزار تبلیغاتی برای رژیم ایران بهشمار میرود.
آنها هشدار دادهاند که تداوم این رابطه، بهنوعی «تأیید ضمنی سیاستهای رژیم ایران و چشمپوشی از نقض گسترده حقوق بشر» خواهد بود.
پیشتر نیز همزمان با صدور احکام اعدام برای توماج صالحی و محمود محرابی، دو زندانی سیاسی، این گروه از فعالان سیاسی در یک نامه سرگشاده خواستار پایان بخشیدن «خواهرخواندگی» شهر فرایبورگ در آلمان با اصفهان شده بودند.
امضای قرارداد خواهرخواندگی میان این دو شهر به دستکم ۲۵ سال پیش بازمیگردد. در آن زمان محمد صلواتی، استاد بازنشسته دانشگاه کارلسروهه که مقیم فرایبورگ بود، از شهردار وقت اصفهان خواست که این خواهرخواندگی را اعلام کنند.
او پس از آن که به فرایبورگ بازگشت، دعوتنامه محمدعلی جوادی، شهردار وقت اصفهان، را تسلیم رولف بومه، شهردار وقت فرایبورگ کرد.
رولف بومه در سال ۲۰۰۰ میلادی همراه با چند تن از اعضای شورای شهر و همکاران دانشگاه فرایبورگ به اصفهان رفت و قرارداد خواهرخواندگی بین فرایبورگ و اصفهان را امضا کرد.