پنج اتحادیه کارگری فرانسه در بیانیه مشترکی خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط سسیل کوهلر، ژاک پاری و اولیویه گروندو، سه شهروند این کشور از زندان‌های جمهوری اسلامی ایران شدند.
کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار، کنفدراسیون عمومی کار، کنفدراسیون متحده سندیکایی، اتحاد سندیکایی همبستگی و اتحاد ملی سندیکاهای مستقل با اشاره به گذشت ۱۰۰۰ روز از بازداشت سسیل کوهلر، فعال سندیکایی، و همسرش، ژاک پاری، و نیز گذاشت نزدیک به ۸۴۵ روز از بازداشت اولیویه گروندو به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی نوشتند: آنها در سلول‌های انفرادی در «شرایط غیرانسانی» زندانی هستند.
آنها در این بیانیه نوشتند که از ابتکار عمل خانواده‌ها و نزدیکان این سه زندانی برای آزادی‌شان پشتیبانی می‌کنند و اضافه کردند: این «گروگان‌ها به تدریج و در سکوت می‌میرند بدون اینکه ما کوچک‌ترین نوری را در انتهای تونل ببینیم.»
این اتحادیه‌های کارگری تاکید کردند که زندگی این سه شهروند فرانسوی در خطر است.
پیشتر نیز وزارت خارجه فرانسه روز ۲۶ مهر شرایط سه شهروند این کشور را «غیرقابل قبول» خوانده و گفته بود دولت این کشور به تلاش خود برای آزادی فوری آنها ادامه خواهد داد.
پاسکال کانفاورو، معاون سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در بیانیه‌ای گفته بود که ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه این کشور با خانواده‌های سه شهروند فرانسوی در ایران دیدار کرده و گفته است که آنها توسط حکومت ایران «گروگان» گرفته شده‌اند.
خانم کوهلر و همسرش، ژاک پاری، از زمان بازداشت در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ تاکنون در بند ۲۰۹ زندان اوین، بند تحت نظارت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، زندانی هستند.
سسیل کوهلر، عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ سندیکای نیروی کارگران فرانسه، و همسرش، ژاک پاری، که با روادید گردشگری به ایران سفر کرده بودند، در نیمه اردیبهشت سال ۱۴۰۱ و پس از دیدار با شماری از فعالان کارگری و معلمان، به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و سپس به «جاسوسی» متهم شدند.
بسیاری از تشکل‌ها و سندیکاها در جهان با اشاره به قانونی بودن این دیدارها بر اساس مقاوله‌نامه‌های سازمان بین‌المللی کار، بازداشت این زوج فرانسوی و نیز دهها فعال کارگری و معلمان را محکوم کرده‌اند.
اولیویه گروندو، ۳۳ ساله، نیز چند هفته پس از آغاز اعتراضات سراسری در پی کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد که به جنبش «زن زندگی آزادی» شهرت یافت، در اتاق یک هتل در شهر شیراز در جنوب ایران، بازداشت شد.
این نویسنده، شاعر، و کتابفروش فرانسوی، همراه با یک تور گردشگری به ایران رفته بود.
آقای گروندو در دو سال گذشته از خانواده خود خواسته بود سکوت کنند تا در روند مذاکرات دیپلماتیک میان تهران و پاریس مشکلی ایجاد نشود اما پس از به بن‌بست رسیدن این تلاش‌ها از آنها خواست تا بازداشت او را رسانه‌ای کنند.
این شهروند فرانسوی در پیام صوتی که روز ۲۴ دی توسط رادیو فرانسه پخش شد، درباره وضعیت خود سخن گفت و جمهوری اسلامی را به «گروگان‌گیری با اهداف سیاسی» متهم کرد.
اولیویه گروندو در پیام صوتی خود که از رادیو فرانسه پخش شد، خطاب به مقامات فرانسوی گفت که انرژی او مانند دو زندانی فرانسوی دیگر، سسیل کوهلر و همسرش، ژاک پاری در حال پایان است.
اولیویه گروندو در پیام صوتی خود گفت: «دادگاهی که من را محکوم کرد هیچ مدرکی علیه من نداشت.» او با آگاهی از اینکه با انتشار این پیام خطر می‌کند، ادامه می‌دهد: «من بی‌گناهم، اینجا همه مرا بی‌گناه می‌دانند.»
سلامتی این شهروند فرانسوی همچنان بسیار شکننده است. نزدیکان او هشدار داده‌اند که از ابتدای ماه دسامبر (آذر) وضعیت وخیم و نگران‌کننده‌ای دارد و شروع به مصرف داروهای ضد افسردگی کرده است.
وزارت خارجه فرانسه اردیبهشت امسال بازداشت این شهروندان فرانسوی را «گروگان‌گیری دولتی» و «باج‌گیری مداوم» از سوی جمهوری اسلامی خواند و به شدت این اقدام حکومت ایران را محکوم کرد.
گروه‌های حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی با بازداشت اتباع خارجی به دنبال امتیازگیری از کشورهای دیگر است. جمهوری اسلامی این اتهام را رد کرده و بازداشت افراد را به عنوان اهرم فشار دیپلماتیک انکار می‌کند. اما سخنان برخی از زندانیان آزاد شده نشان‌دهنده تایید مواضع گروه‌های حقوق بشری بوده است.
