علی نیکبخت، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی نیروگاههای ایران، اعلام کرد که تا سال ۱۴۰۴، کشور با کمبود حدود ۲۵ هزار مگاوات برق مواجه خواهد شد که معادل یکسوم نیاز برق کشور است.
به نوشته خبرگزاری حکومتی ایلنا، او با اشاره به افزایش سالانه ۶ تا ۷ درصدی تقاضای برق، تأکید کرد که برای پاسخگویی به این نیاز، هر سال باید حداقل ۶ هزار مگاوات به ظرفیت تولید برق افزوده شود، «اما پیشبینی میشود که در سال آینده حتی یکسوم این میزان نیز محقق نشود.»
نیکبخت همچنین به مشکلات نقدینگی و تاخیر در «اورهال نیروگاهها» اشاره کرد که میتواند تولید برق در تابستان سال آینده را تحت تاثیر قرار دهد. این مقام صنفی اظهار داشت که در سال ۱۴۰۲، کمبود برق به ۲۰ هزار مگاوات رسید و با ادامه این روند، در سال ۱۴۰۴ این کمبود به ۲۵ هزار مگاوات افزایش خواهد یافت.
در همین راستا، پیش از این نیز حمیدرضا بهمنآبادی، رئیس گروه سرمایهگذاری سازمان انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهوری انرژی برق (ساتبا)، پیشبینی کرده بود که کسری برق در سال ۱۴۰۴ به ۲۵ هزار مگاوات برسد. او رشد مصرف، فرسودگی نیروگاهها، افزایش ناترازی گاز، گسترش صنعت و ظهور مصارف جدید مانند خودروهای برقی را از عوامل اصلی این ناترازی عنوان کرده بود.
با توجه به این شرایط، کارشناسان بر لزوم سرمایهگذاری در توسعه نیروگاههای تجدیدپذیر و بهبود مدیریت مصرف تاکید دارند تا از تشدید بحران انرژی در سالهای آینده جلوگیری شود.
در ماههای اخیر همانند چند سال گذشته کمبود گاز و برق نه تنها منجر به تعطیلی ادارات و مدارس شده، بلکه تاثیرات گستردهای بر صنایع و اقتصاد ایران داشته است. بسیاری از واحدهای صنعتی به دلیل کمبود سوخت و انرژی با کاهش تولید یا تعطیلی مواجه شدهاند که این امر به افزایش بیکاری و کاهش تولید ناخالص داخلی منجر شده است.
علاوه بر این، کمبود انرژی تاثیرات مستقیمی بر زندگی روزمره شهروندان داشته است. قطع شدنهای مکرر برق و گاز، اختلال در خدمات عمومی و افزایش هزینههای زندگی را به همراه داشته است. همچنین، استفاده از سوختهای جایگزین مانند مازوت در نیروگاهها به دلیل کمبود گاز، منجر به افزایش آلودگی هوا و مشکلات زیستمحیطی شده است.
برای حل این بحرانها، نیاز به برنامهریزی دقیق، سرمایهگذاری در زیرساختها و اصلاحات در مدیریت منابع انرژی احساس میشود تا از تکرار چنین بحرانهایی در آینده جلوگیری شود. موضوعی که به باور بسیاری از کارشناسان به دلیل ناکارآمدی سیستم حکمرانی جمهوری اسلامی بدون تغییرات اساسی در حکومت قابل تصور نیست.