اسماعیل عبدی، فعال حقوق معلمان و زندانی سیاسی پیشین، در پیامی به نهمین کنگره «آموزش بین‌الملل» مدرسه را «بزرگترین گنجینه جهان» نامید و تأکید کرد که تا وقتی معلمانی مثل رسول بداقی و سیسیل کوهلر در زندان هستند، احساس آزادی نمی‌کند.
در پیام ویدئویی اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان، که روز دوشنبه ۱۵ مرداد در حساب ایکس او منتشر شده، این زندانی سیاسی پیشین تأکید کرد: «اگر تعداد سال‌های محکومیت معلمان در ایران را جمع بزنیم، مجموع آن شاید یک قرن یا بیشتر بشود.»
«آموزش بین‌المللی» یک اتحادیه جهانی است که سازمان‌های معلمان و سایر کارکنان آموزش و پرورش را در سراسر جهان گرد هم می‌آورد و از طریق ۳۸۳ سازمان عضو، بیش از ۳۲ میلیون معلم و کادر آموزشی را در ۱۷۸ کشور نمایندگی می‌کند.
این اتحادیه در معرفی خود فعالیتش را در زمینه «آموزش باکیفیت برای همگان» و «رساندن صدای معلمان در سراسر جهان» تعریف کرده و تأکید کرده است: «ما صدای معلمان و کارکنان آموزش و پرورش در سراسر جهان هستیم.»
اسماعیل عبدی در پیام ویدئویی خود به نهمین کنگره آموزش بین‌المللی، تأکید کرد که همبستگی با معلمان در سراسر جهان و به‌ویژه اعضای آموزش بین‌الملل، «سخت بود، اما ارزش داشت» و «ما همدیگر را پیدا کردیم و بیش از همیشه همدیگر را شناختیم.»
آقای عبدی با بیان این که «ما بزرگترین گنجینه جهان، یعنی مدرسه را در اختیار داریم»، معلمان را «نقطه پیوند افراد برای ورود به جامعه» توصیف کرد و افزود: «به همین دلیل است که رژیم‌های توتالیتر نمی‌توانند همبستگی معلمان را به شیوه‌های گوناگون تاب بیاورند.»
او با بیان این که «عمیقا باور دارم آزادی و سعادت هیچ جامعه‌ای به‌تنهایی ممکن نیست»، گفت که این بزرگترین درسی است که سعی کرده در مدرسه به بچه‌ها آموزش بدهد.
اسماعیل عبدی که به دلیل فعالیت صنفی و مدنی خود سال‌های متمادی را در زندان سپری کرده، همچنین تأکید کرد: «احساس آزادی نمی‌کنم؛ زیرا بسیاری از دوستانم از رسول بداقی تا سیسیل [کوهلر] در زندانند. به امید آزادی همه معلمان، سلامت و سعادت همه کودکان، و برابری برای همه اعضای جامعه.»
اسماعیل عبدی، معلم دبیرستان با بیش از ۲۱ سال سابقه تدریس و از عضو کانون صنفی معلمان تهران، در رابطه با انجام فعالیت مدنی از آبان ۱۳۹۵ تا آبان ۱۴۰۲ در زندان کچویی کرج محبوس بود و پس از آن با وثیقه آزاد شد.
رسول بداقی که آقای عبدی در این پیام به نام او اشاره کرده، بازرس کانون صنفی معلمان و عضو شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان است که در فروردین ۱۴۰۱ دادگاه انقلاب اسلامی تهران او را به اتهام «اجتماع و تبانی» به چهار سال حبس و به اتهام «فعالیت‌های تبلیغی علیه نظام» به تحمل یک سال حبس و به عنوان مجازات تکمیلی به ممنوعیت خروج از کشور و منع اقامت در تهران و تمام استان‌های هم‌جوار به مدت دو سال محکوم کرد.
سیسیل کوهلر نیز یک فعال سندیکایی است که به همراه همسرش ژاک پاری در اردیبهشت ۱۴۰۱ توسط مقامات جمهوری اسلامی در ایران پس از دیدار با شماری از کنشگران کارگری و معلمان بازداشت شدند و همچنان در زندان به سر می‌برند.
