مهدی کاظمی با نام هنری بکتاش آبتین در سال ۱۳۵۳ متولد شد. وی از دوران نوجوانی به غزل‌سرایی روی آورد و سپس با انتشار سروده‌هایش در قالب شعر آزاد در چند مجموعه شعر به شهرتی دست یافت که شایسته آن بود.
بکتاش آبتین از اوایل دهۀ ۱۳۸۰ به فعالیت‌های سینمایی پرداخت و زندگی هنرمندان ایرانی چون لوریس چکناواریان و همایون خرم از موسیقیدانان بزرگ معاصر را دستمایۀ تولید مستندهای سینمایی خود قرارداد.
بکتاش آبتین در طول نزدیک به سی سال فعالیت هنری خود، جوایز زیادی دریافت کرد که از جملۀ آنها می توان به جایزه خبرنگاران به بهترین کتاب سال در اسفند ۱۳۹۱، بهترین فیلم جشنواره سینما حقیقت در سال ۱۳۹۷، دیپلم افتخار از دوازدهمین جشنواره مستقل سینمای مستند ایران به خاطر فیلم «موریانه‌ای با دندان‌های شیری» در سال ۱۴۰۰، و جایزۀ انجمن قلم آمریکا در دی ماه ۱۴۰۰، اشاره کرد.
بکتاش آبتین در مهرماه سال گذشته با اتهام «عضویت در کانون نویسندگان ایران» و انتشار تاریخچۀ کانون نویسندگان، و شرکت در مراسم بزرگداشت محمد مختاری و محمد جعفر پوینده از قربانیان قتل‌های دسته جمعی روشنفکران توسط وزارت اطلاعات، تحت عنوان «فعالیت تبلیغی علیه نظام» بازداشت و به شش سال حبس محکوم شد.
انتشار عکس‌هایی از بکتاش آبتین در زندان، در حالی که به تخت بسته شده بود، بازتاب فراوانی در فضای مجازی یافت.
وی در آذرماه گذشته بیمار شد، ولی مسئولان زندان از اعزام به موقع او به بیمارستان خودداری کردند و بعد از قریب یک ماه وقتی او را به بیمارستان اعزام کردند که به اغما فرو رفته بود.
روز ۱۸ دی ماه کانون نویسندگان ایران با انتشار اعلامیه‌ای مرگ بکتاش آبتین را در ۴۷ سالگی در بیمارستان طالقانی تهران اعلام کرد.
در بیانیه کانون آمده است آبتین «جان شیرین خود را فدای آزادی کرد» و محمد رسول اف کارگردان ایرانی مرگ وی را جنایت خواند.
