بسیاری از زنان افغانستانی مدیر و صاحب کسب و کار می‌گویند مجبور شده‌اند کسب‌و‌کارهای‌‌شان را تعطیل کنند، زیرا طالبان فعالیت زنان در خارج از خانه را ممنوع کرده است.
مینا رضایی، مالک کافه‌ای در کابل، می‌گوید مجبور شده است آن محل را تعطیل کند، زیرا طالبان گفته است زنان باید در خانه بمانند. این کافه قبل از روی کار آمدن طالبان میزبان مردان و زنان جوان در شب‌های شعر، شب‌های موسیقی، و گردهمایی‌های اجتماعی بود.
وی گفت: «می‌ترسیدم اگر کافه باز بماند، طالبان بیایند و به مشتریان و کارکنان آسیب برسانند. مجبور بودم ببندم، چون نمی‌توانستم ادامه بدهم.»
مینا که به پاریس فرار کرده است، می‌گوید کافه او توسط هشت نفر، شامل پنج زن، اداره می‌شد.
بنا بر اعلام اتاق صنعت و بازرگانی زنان افغانستان، اکثر شرکت‌های تحت مالکیت زنان وادار به تعطیلی شده‌اند.
منیژه وافق، عضو اتاق صنعت و بازرگانی زنان افغانستان، می‌گوید: «ما به تماس با رهبری طالبان از کانال‌های مختلف ادامه می‌دهیم تا با آنها درباره دستاوردهای زنان در بخش بازرگانی گفت وگو و بر اهمیت اجازه کار برای آنها تاکید کنیم؛ چرا که حدود ۱۳۰ هزار زن در بیش از ۵۷ هزار شرکت در افغانستان، کار می‌کردند.»
طالبان به رغم وعدههای قبلی خود، محدودیت‌های شدیدی را برای اشتغال زنان اعمال کرده است.
سازمان ملل متحد از طالبان خواسته است به تعهداتش در رابطه با حضور زنان در بازار کار پای‌بند بماند.
ایالات متحده نیز بارها به طالبان هشدار داده است که عملکرد آنها، و نه گفته‌هایشان، ملاک رویکرد آینده جامعه جهانی در قبال آنها خواهد بود.
همچنین آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، ضمن تاکید بر اهمیت رعایت حقوق اقشار مختلف جامعه افغانستان، از جمله زنان و اقلیت‌های قومی، جنسیتی، مذهبی، برداشته شدن تحریم‌های وضع شده علیه طالبان را منوط به رفتار آنها در آینده دانسته است.
آقای بلینکن چند هفته پیش در سخنان آغازین خود در کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان درباره افغانستان گفت که مشروعیت و حمایتی که طالبان از جامعه جهانی طلب می‌کند، به رفتار آنها بستگی دارد.
