یک روزنامه‌نگار آمریکائی می‌نویسد آمریکا الزام اخلاقی و ناگزیر دارد که سلاح‌های مورد نیاز اوکراین، به ویژه تجهیزات توپخانه بیشترز به اوکراین بفرستد تا از شکست این کشور در مقابل پیشروی نیروهای روسی در منطقه دونباس جلوگیری کند.
ماکس بوت، ستو‌ن‌نویس واشنگتن پست می‌نویسد: جنگ بر سر دونباس، با عواقب عظیم برای آینده اوکراین و تمام جهان پساجنگ، روی لبه تیغ قرار گرفته است. هر چند اوکراینی‌ها شجاعانه مقاومت می‌کنند، ولی تلفات سنگین می‌دهند و دارند به تدریج، نبرد را می‌بازند. در مقایسه با روسیه که روزانه ۵۰ هزار گلوله توپ شلیک می‌کند، اوکراین فقط می‌تواند ۵ هزار توپ شلیک کند. مهمات توپخانه روسی قدیمی آنها، روبه اتمام است و برای توپخانه جدید غربی هم مهمات کافی در اختیار ندارند که جبران کنند.
نویسنده شعری را به یاد می‌آورد که چگونه به خاطر نبود یک میخ، یک نعل و بعد یک اسب و یک سوارکار و یک جنگ و سپس یک قلمروی پادشاهی از دست رفت، و می‌نویسد نمی‌توانیم بگذاریم به خاطر کمبود توپخانه، دونباس از دست برود.
از دید نویسنده، پوتین به تسخیر یک چهارم خاک اوکراین، از جمله قلب صنعتی این کشور و اغلب بنادر دریای سیاه، نزدیک شده و اقتصاد اوکراین در سال جاری ۴۵ درصد تحلیل رفته و پوتین در موقعیتی قرار دارد که برای تمام کردن کار اوکراین، به حمله نهائی دست بزند.
پیروزی روسیه، حتی اگر محدود هم باشد، این پیام را به دنیا می‌فرستد که غرب، ضعیف شده و تهاجم، نتیجه می‌دهد. او اصرار دارد که کمک نظامی، اکنون به اوکراین فرستاده شود که از شکست دونباس جلوگیری شود و حمله متقابل بتواند مناطق تصرف شده ولی تحکیم نشده را از مهاجمان روسی، پس بگیرد.
واشنتگتن پست فهرستی از تجهیزات توپخانه که دولت آمریکا تاکنون به اوکراین فرستاده، ارائه می‌دهد ولی می‌افزاید اوکراین همچنان به صدها توپ هویتزر و سامانه‌های چند پرتاب موشکی نیاز دارد، از جمله موشک‌های هدایت شونده با جی‌پی‌اس و موشک‌های یا یرد ۲۴ مایل و سامانه‌های موشک‌های تاکتیکی ارتش هیمار با برد ۱۸۶ مایل. این مهمات دوربرد به اوکراینی‌ها امکان می‌دهد که توپخانه‌ها و موشک‌اندازهای روسیه را بدون نزدیک کردن تسلیحات خود به خطوط مقدم جبهه، هدف بگیرند. هر چند، تعلیم اوکراینی‌ها وقت لازم دارد اما آنها نشان داده‌اند که سریع می‌آموزند.
نویسنده به آمریکا توصیه می‌کند که به تدریج، اوکراین را به تجهیزات سنگین پیمان آتلانتیک شمالی مجهز کند، و به طور مثال، یاد آور می‌شود که موشک‌اندازهای «گری ایگل» که می‌توانند موشک‌های ضد تانک «هل‌فایر» پرتاب کنند، از پهبادهای آمریکائی و پهبادهای ترکی که اوکراین قبلا از آنها استفاده می‌کرد، قوی‌تر هستند و سامانه A-10 که در برابر آتش زمین به زمین مقاوم است، برای پودر کردن توپخانه روسیه، بسیار مناسب است. نویسنده فراتر رفته، دادن جنگنده‌های اف- شانزده آمریکائی ناتو به اوکراین را هم توصیه می‌کند که با آنها، اوکراین می‌تواند جنگنده‌های روسی را سرنگون کند و سپاهیان روسیه را زیر بمباران هوائی قرار دهد.
ماکس بوت می‌نویسد دلیل مخالفت با ارسال این سلاح‌ها به اوکراین این است که اوکراین پرسنل آموزش‌یافته ندارد، و می‌نویسد اگر از دو ماه پیش، برنامه آموزشی فشرده برای اوکراین گذاشته بودیم، حالا این مشکل حل شده بود، ولی مهم است که آموزش اوکراینی‌ها هر چه زودتر آغاز شود، و توصیه می‌کند فعلا کار با جنگنده‌های اف -شانزده و سامانه‌های A-10 و «گری ایگل» و پاتریوت به داوطلبان خارجی سپرده شود و سابقه تاریخی می‌آورد از ارتش ملی چین که از خلبانان آمریکائی استفاده می‌کرد.
ماکس بوت در واشنتگتن پست می‌نویسد، اوکراین به میلیون‌ها داوطلب دسترسی دارد که حاضرند در راه وطن، جان فدا کنند، اما تجهیزات کافی ندارد که به سربازان خود بدهد و برای این قصور خجالت‌آور، هیچ توجیهی وجود ندارد. او یادآور می‌شود که کشورهای تحریم‌کننده روسیه، ۶۵ درصد از اقتصاد جهان را کنترل می‌کنند، در حالیکه روسیه فقط ۳ درصد اقتصاد دنیا را تشکیل می‌دهد. روسیه نمی‌تواند اجازه یابد از همدستان اوکراین بیشتر تجهیزات جنگی داشته باشد.
او به دولت آمریکا توصیه می‌کند که نگران برانگیختن پوتین نباشد زیرا هیچ چیز برانگیزاننده‌تر از شکست اوکراین نیست.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده است و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب‌دهنده دیدگاه صدای آمریکا نیست
