Ugrožena životinjska vrsta – sivi vukovi – vratili su se u Kaliforniju nakon 100 godina, što je zaprepastilo biologe koji se bave divljim životinjama. Najnoviji čopor nalazi se u Okrugu Tuleri na jugu, gdje naučnici pokušavaju da im stave okovratnike sa sistemima za praćenje.
“Sa okovratnicima dobijamo više informacija. Sa više informacija možemo donositi odluke koje su dobre za vukove i ispravne za naše ljude”, kaže Čak Bonam, direktor Odjela za ribe i divlje žiovotinje Kalidornije.
Naučnici procjenjuju da je Kalifornija dom za 50 sivih vukova koji žive u šest čopora. Praćenje i testiranja otkrivaju da oni nisu samo dovedeni u tu saveznu državu, već su prirodno migrirali sa teritorije udaljene stotinama kilometara.
DNK ih povezuje sa vukovima iz Nacionalnog parka Jeloustoun.
Za sada su napravljene samo dvije fotografije čopora iz Tulerija. Tragovi i ostaci izmeta koji su pronađeni predstavljaju dodatni dokaz postojanja čopora.
Ipak, ni nakon četiri sedmice pokušaja, naučnici nisu uspjeli da im stave okovratnike.
“Ne mislim da se neuspijeh uvijek mora posmatrati kao negativna riječ. Ponekad kada ne uspijete takođe možete mnogo naučiti”, kaže Bonam.
Te krajeve obično nazivaju predjelom divova. Oni su dom gigantskim sekvojama. Tuleri čopor je takođe odlučio se tu naseli. Vukovi na raspolaganju imaju hiljade ari po kojima se mogu kretati, loviti, pa i razmnožavati. Takođe, mogu da ostanu daleko od rančera, ljudi i stoke.
Prema poljoprivrednim stručnjacima, okrug Tuleri je dom za više od 800.000 grla stoke. Zbog vukova, među stotinama rančera i farmera postoji zabrinutost.
Na području na kojem se kreće čopor, Kreg Knudson uzgaja koze i vukovi su još jedna vrsta na njegovoj listi predatora.
“Koristim pse čuvare za moja krda koza zbog planinskih lavova i kojota, divljih mačaka i sličnih stvari, i oni mogu da se nose sa time. Ali ne mogu da se nose sa odraslim mužjakom vuka”, objašnjava Knudson, vlasnik farme “Quixote”.
Istovremeno, konzervatori žele da oni napreduju.
“Vidjeti vukove kako se konačno reintegrišu nazad u svoje prirodno stanište, gdje ima prostora da rastu i razvijaju se, osjećaj je kao da se sve vraća u sklad sa samim sobom”, navodi Džon Kalfa, menadžer za sadržaj azila za vukove “Wolf Connection".
U azilu se brinu za 38 vukova i mješanaca, spašenih sa farmi za krzna, od ilegalnih uzgajivača ili od vlasnika koji su mislili da usvajaju pse. Oni takođe žive u čoporima, ali za razliku od svojih divljih rođaka su pripitomljeni, a u centru ih koriste i za terapije za mlade i za veterane.
U Tuleriju, Odjel za ribe i divlje životinje se brine za divlje vukove. Trenutno im je glavni prioritet da stave okovratnike i počnu praćenje novotkrivenog čopora – kako za dobrobit vukova, tako i za dobrobit ljudi.
