រោងចក្រកាត់ដេរជាច្រើននៅកម្ពុជានឹងត្រូវបិទជាបណ្តោះអាសន្នរហូតដល់ខែមិថុនាខាងមុខ ដោយសារក្រុមហ៊ុនបរទេសឈប់បញ្ជាទិញខណៈពិភពលោកកំពុងប្រឈមនឹងការរាតត្បាតនៃមេរោគផ្លូវដង្ហើមថ្មីកូវីដ-១៩។ នេះបើតាមអគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា។
លោក ខេន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា ហៅកាត់ថា GMAC ប្រាប់ VOA នៅថ្ងៃចន្ទនេះថា រោងចក្រទាំងអស់នៅកម្ពុជាបាននិងកំពុងរងផលប៉ះពាល់ដោយសារមេរោគកូវីដ-១៩ ដែលកំពុតរាតត្បាតលើពិភពលោក។ លោកបន្តថា នាពេលថ្មីៗនេះ ក្រុមហ៊ុនបញ្ជាទិញជាច្រើនបានសម្រេចផ្អាកការបញ្ជាទិញភ្លាមៗ ដោយសារបញ្ហាមេរោគកូវីដ-១៩។
«ទៅមុខអាចមានរោងចក្រច្រើនដែលអាចត្រូវតែស្នើសុំព្យួរការងារមកពីអ្នកបញ្ជាទិញគេឈប់ទទួលអីវ៉ាន់ពីយើង។គេផ្អាក។ យើងអត់មានអីវ៉ាន់នាំចេញ។ យើងអត់មានការងារធ្វើទេ ព្រោះអ្នកបញ្ជាទិញអត់ឲ្យយើងធ្វើ»។
លោក ខេន លូ បន្ថែមថា ផលប៉ះពាល់នេះនឹងត្រូវបន្តរហូតដល់ខែមិថុនាខាងមុខ ប៉ុន្តែលោកថា លោកមិនទាន់អាចបញ្ជាក់អំពីចំនួនតួលេខរោងចក្រដែលនឹងអាចបិទជាបណ្តោះអាសន្ន និងចំនួនកម្មករដែលត្រូវព្យួរ ឬបញ្ឈប់ពីការងារនៅឡើយ។
នៅថ្ងៃចន្ទនេះ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន បានថ្លែងក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយនៅរដ្ឋសភាថា វិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរកំពុងរងផលប៉ះពាល់ខ្លាំងពីឥទ្ធិពលជំងឺកូវីដ-១៩។ លោកបន្តថា រហូតមកដល់ពេលនេះ មានរោងចក្រចំនួន ៥០ បានបិទ ដោយសារខ្វះវត្ថុធាតុដើម និងរោងចក្រចំនួន៧ផ្សេងទៀតបានបិទដោយសារមិនមានអ្នកបញ្ជាទិញ។
«ប្រាំពីររោងចក្រទៀត បិទដោយខ្វះអ្នកបញ្ជាទិញ ដោយសារតែប្រទេសខ្លះវា បិទប្រទេស។ បើគេបិទប្រទេសហើយ អ្ហែងនាំទៅយ៉ាងម៉េច? នាំទៅវាមិនបាន!អ៊ីចឹងមានហានិភ័យឧស្សាហកម្មវាយនភណ្ឌ។ មិនថាកម្ពុជា មិនថាវៀតណាម មិនថាថៃ មិនថា បង់ក្លាដេស ស្រីលង្កា ឥណ្ឌា ភូមា ឡាវទេ ស៊ីសងប្រាក់ចំណូលនៅអាមេរិក ប្រាក់ចំណូលនៅអឺរ៉ុបវាធ្លាក់ចុះ!»
អ្នកស្រី ចក់ សូត កម្មការិនីរោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ QuantumClothing ដែលស្ថិតនៅតំបន់វេងស្រេងជាយក្រុងភ្នំពេញ បានប្រាប់ VOA នៅថ្ងៃចន្ទនេះថា អ្នកស្រីចាប់ផ្តើមត្រូវបានព្យួរការងារនៅថ្ងៃទី៣០ខែមីនានេះដោយសាររោងចក្ររងផលប៉ះពាល់ពីការផ្អាកបញ្ជាទិញពីបរទេស។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា អ្នកស្រីធ្វើការបានប្រាក់ខែជាង ៣០០ដុល្លារ ដោយបូកបញ្ចូលទាំងការថែមម៉ោង។ប៉ុន្តែអ្នកស្រីថា ការព្យួរការងារនេះ អ្នកស្រីទទួលបាន ៤០ភាគរយនៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារយៈពេលពីរខែនៃការអត់មានការងារធ្វើ។ យ៉ាងណាក្តីអ្នកស្រីថា ប្រាក់ ២០ភាគរយដែលរដ្ឋាភិបាលសន្យាថានឹងផ្តល់ឲ្យពេលព្យួរការងារ អ្នកស្រីមិនទាន់បានទទួលនៅឡើយទេ។
កម្មការិនីដែលមានកូនពីរ និងមានអាយុ៤១ឆ្នាំរូបនេះបន្ថែមថា រោងចក្រប្រាប់ថា កម្មករអាចចូលធ្វើការវិញនៅចុងខែមេសាក្រោយចូលឆ្នាំខ្មែរប្រសិនបើស្ថានភាពមេរោគនេះបានប្រសើរឡើង។ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីបារម្ភថា រោងចក្រអាចបិទទ្វាររហូត ហើយអ្នកស្រីត្រូវបាត់បង់ការងារទាំងស្រុង។
«ខ្ញុំអ្នកទីទាល់ក្រអ៊ីចឹង ហើយដូចថា ខ្ញុំជាប់ធនាគាររាប់ម៉ឺន[ជាងមួយម៉ឺនដុល្លារ] អ៊ីចឹង ខ្ញុំបាម្ភ។ បើសិនជារោងចក្រហ្នឹងបិទ អាចខាងធនាគារគេរឹបអូសយកដី យកផ្ទះរបស់ខ្ញុំអ៊ីចឹង។ ខ្ញុំបារម្ភខ្លាំងដែរហ្នឹង!»
កាលពីដើមខែមីនា លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ថ្លែងថា គិតត្រឹមថ្ងៃទី៣ ខែមីនា មានកម្មករ កម្មការិនីប្រមាណជាជាង១៨.០០០នាក់បានបាត់បង់ការងារធ្វើ បន្ទាប់ពីរោងចក្រខ្លះសុំព្យួរការងារដោយសារខ្វះវត្ថុធាតុដើមពីប្រទេសចិន។ លោក ហ៊ុន សែន បញ្ជាក់ថា កម្មករទាំងអស់ដែលត្រូវបានព្យួរការងារបណ្ដោះអាសន្នទទួលបានប្រាក់ខែ៦០ភាគរយនៃប្រាក់ឈ្នួលគោល ដោយថៅកែរោងចក្រផ្ដល់៤០ភាគរយ និងរដ្ឋផ្ដល់២០ភាគរយ។
អ្នកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា បានលើកឡើងថា កម្មករជាច្រើនដែលកំពុងត្រូវបានព្យួរការងារ កំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមិនជាក់លាក់ទាក់ទងនឹងការផ្តល់ប្រាក់ប្រចាំខែ៤០ភាគរយពីរោងចក្រ និង២០ភាគរយពីររដ្ឋាភិបាល។ អ្នកស្រីបន្តថា ទន្ទឹមនឹងផលប៉ះពាល់ដោយសារមេរោគកូវីដ-១៩ អ្នកស្រីក៏បារម្ភថា ម្ចាស់រោងចក្រមួយចំនួនអាចបញ្ឈប់កម្មករពីការងារដោយសារប្រឈមនឹងការដាក់ទណ្ឌកម្មលើប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ«គ្រប់មុខទំនិញលើកលែងសព្វាវុធ»ដែលនឹងចូលជាធរមាននៅក្នុងខែសីហា ខាងមុខ។
អ្នកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ បន្ថែមថា ក្នុងដំណាក់កាលនេះ រដ្ឋាភិបាលត្រូវធ្វើអន្តរាគមន៍ឲ្យធនាគារពន្យារពេលការបង់លុយ ទាំងប្រាក់ដើម និងការប្រាក់ ផ្តល់ការពិនិត្យជំងឺដោយឥតគិតថ្លៃ និងផ្តល់ប្រាក់ខែចំនួន៦០ភាគរយ ដើម្បីឲ្យកម្មករអាចដោះស្រាយជីវភាពបាន។
«បើសិនណារោងចក្រដាក់លិខិតសុំព្យួរការងារត្រឹមត្រូវ ហើយមានការចុះទៅត្រួតពិនិត្យពីអធិការកិច្ចការងារច្បាស់លាស់ថា ក្រុមហ៊ុនពិតជាមិនមានអីវ៉ាន់ធ្វើគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយការស្នើសុំព្យួរហ្នឹងត្រឹមត្រូវ ខ្ញុំគិតថា បើមានលិខិតអនុញ្ញាតត្រឹមត្រូវ ត្រូវតែផ្តល់ជូនកម្មករយ៉ាងទាបបំផុតទៅតាមអ្វីដែលបានលើកឡើងកន្លងមក គឺ៦០ភាគរយហ្នឹង»។
VOA មិនអាចទាក់ទងសុំការអត្ថាធិប្បាយពីលោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារបាននៅឡើយទេ។
វិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើង គឺជាក្បាលម៉ាស៊ីននៃការនាំចេញធំបំផុតលំដាប់ទី១របស់កម្ពុជា។ វិស័យនេះបានស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មប្រមាណជាង៨០ម៉ឺននាក់ ដែលភាគច្រើនគឺជាប្រជាពលរដ្ឋមកពីបណ្តាខេត្តនិងជនបទ។ ទីផ្សារសំខាន់របស់វិស័យវាយនភណ្ឌនេះគឺសហភាពអឺរ៉ុប ដែលជាទីផ្សារធំទី១ និងអាមេរិក ដែលជាទីផ្សារធំលំដាប់ទី២៕
