ឪពុកម្តាយសិស្សជាច្រើននៅតែមានមន្ទិលសង្ស័យ ដោយសារតែរបាយការណ៍ដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី២៦ខែមេសានោះ បានបញ្ជាក់ថា សិស្សចំនួន២៤៧នាក់នៅអនុវិទ្យាល័យនេះត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរកឃើញថា ពួកគេមានដុំពកលើប្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតឬហៅថាជំងឺពកក ទោះបីជាគេមិនដឹងពីមូលហេតុនៃជំងឺនេះក៏ដោយ។
ដោយមិនមានការពន្យល់បន្ថែមឲ្យបានលម្អិត របាយការណ៍នោះបានបង្ហាញថា សិស្សចំនួន៣៥នាក់បានកើតជំងឺក្រពេញទឹករងៃដោយសារការឆ្លងរាលដាល។
នេះជាលើកដំបូងហើយដែលក្រុមមន្រ្តីនៅក្នុងក្រុង Changzhou បានទទួលស្គាល់ថា ការអះអាងថាមានជំងឺដ៏ច្រើននេះមិនមែនជាការអះអាងដោយគ្មានមូលដ្ឋាននោះទេ។
ប៉ុន្តែមុនពេលពួកគេទទួលស្គាល់ដូច្នេះ ក្រុមមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងបុគ្គលិកសាលារៀននេះ បានអះអាងថា មានសិស្សតែ៤នាក់ប៉ុណ្ណោះក្នុងចំណោមសិស្សចំនួន២.៤៥១នាក់ និងបុគ្គលិកសាលារៀន៣នាក់ប៉ុណ្ណោះក្នុងចំណោមបុគ្គលិកទាំង២១០នាក់ ដែលបានសុំច្បាប់ឈឺនាពេលនោះ។
ក្រុមមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល និងបុគ្គលិកសាលារៀនបានបដិសេធជាច្រើនលើកច្រើនសារមកហើយលើរបាយការណ៍កាលពីពេលមុនរបស់ទូរទស្សន៍ CCTV ដែលគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ។ របាយការណ៍នោះបានបង្ហាញថា មានសិស្សចំនួន៤៩៣នាក់នៅសាលានេះ បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ហើយត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញថា ពួកគេមានជំងឺរលាកស្បែក រលាកទងសួត ជំងឺខ្វះគ្រាប់ឈាម និងករណីមួយចំនួនទៀតនៃជំងឺមហារីក មានដូចជាការដុះសាច់ និងមហារីកគ្រាប់ឈាម។
បន្ទាប់មក ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរបស់រដ្ឋដដែលបានសន្និដ្ឋានដោយយោងទៅលើរបាយការណ៍វាយតម្លៃបរិស្ថានចេញផ្សាយមុនការសាងសង់សាលានោះកាលពីឆ្នាំមុនថា សាលារៀននេះមិនគួរត្រូវបានសាងសង់នៅលើ «ដីដែលមានជាតិពុល» នោះទេ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ការភ័យខ្លាចអំពីបញ្ហាបំពុលបរិស្ថាននេះបានកើតមាននៅក្នុងតំបន់នោះ និងនៅទូទាំងប្រទេស។
មានជំងឺជាច្រើនត្រូវបានបញ្ជាក់ថាពិតជាកើតមាន
ជាការឆ្លើយតបទៅនឹងរបាយការណ៍ចុងក្រោយបង្អស់របស់រដ្ឋាភិបាល ម្តាយរបស់សិស្សថ្នាក់ទី៨ម្នាក់នៅតែជឿជាក់ថា រោគសញ្ញានៃជំងឺកូនប្រុសគាត់គឺបណ្តាលមកពីជាតិពុលខ្ពស់ហួសកម្រិតដែលមាននៅក្នុងទឹកក្រោមដី និងដី នៅជុំវិញសាលារៀននោះ ដែលនៅជាប់នឹងតំបន់អតីតរោងចក្រផលិតថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតចំនួន៣កន្លែង បូករួមទាំងសាខារោងចក្រក្រុមហ៊ុន Shenzhen Noposion Agrochemicals ក្នុងស្រុកមួយផងដែរ។ ក្រុមហ៊ុននេះជាក្រុមហ៊ុនផលិតថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតធំបំផុតនៅក្នុងប្រទេសចិន។
អ្នកស្រីបានសរសេរនៅលើបណ្តាញសង្គម Weibo របស់អ្នកស្រីថា កាលពីថ្ងៃសុក្រសប្តាហ៍មុន កូនប្រុសរបស់គាត់បានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញមានដុំពកនៅផ្នែកខាងឆ្វេងនៃក្រពេញទីរ៉ូអីត និងមានក្រពេញទឹករងៃនៅទាំងសងខាងនៃករបស់គាត់ ដែលរោគសញ្ញាទាំងនេះមិនត្រូវបានរកឃើញទេនៅពេលគាត់ទៅពិនិត្យសុខភាពកាលពីពាក់កណ្តាលខែកុម្ភៈ។ អ្នកស្រីសរសេរថា៖ «កូនប្រុសខ្ញុំបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺពីរខែមកហើយ។ តើមានអ្នកណាហ៊ាននិយាយថា បរិស្ថាននៅសាលារៀនពិតជាគ្មានការប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់គាត់ទេ?»។
ម្តាយរបស់សិស្សម្នាក់ទៀតបានបង្ហាញ VOA ពីការសន្ទនាមួយនៅលើបណ្តាញសង្គម QQChat។ ក្នុងការសន្ទនានោះ ម្តាយបស់អ្នកជំងឺម្នាក់ដែលមានដុំពកនៅលើក្រពេញទឹករងៃក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរបានបញ្ជាក់ថា កូនរបស់គាត់ត្រូវបានរកឃើញថា មានជំងឺមហារីក កាលពីខែកុម្ភៈ។
ការអះអាងនេះផ្ទុយទៅនឹងរបាយការណ៍របស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុក ដែលដកស្រង់ប្រភពពីរដ្ឋាភិបាលថា ករណីមហារីកមិនមានអ្វីជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការប៉ះជាមួយសារធាតុគីមី ដូចអ្វីដែលគេបានអះអាងកាលពីខែកញ្ញាឆ្នាំមុន មុនពេលដែលបវេសនកាលនៅសាលានេះបានចាប់ផ្តើមនោះទេ។
លើសពីនេះទៀត ម្តាយរបស់សិស្សសាលាម្នាក់ទៀតបានបង្ហោះលិខិតដ៏វែងមួយនៅលើបណ្តាញសង្គម Weibo ដោយបានចោទប្រកាន់រដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ពីការប៉ុនប៉ងបិទបាំងហេតុការណ៍នេះ។
អ្នកស្រីសរសេរថា៖ «សូមផ្តល់ឲ្យកូនៗរបស់យើងនូវបន្ទប់រៀនដែលគ្មានជាតិពុល»។ គាត់ក៏បានរៀបរាប់លម្អិតពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់គាត់ដើម្បីស្វែងរកការជួយគំាទ្រពីរដ្ឋាភិបាលក្នុងរយៈពេល៥ខែចុងក្រោយនេះ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា ជាការឆ្លើយតបទៅនឹងការស្នើរបស់អ្នកស្រី ប៉ូលិសក្នុងស្រុកបានធ្វើការសួរចម្លើយ និងដាក់សម្ពាធលើប្តីរបស់អ្នកស្រី ក៏ដូចជាឪពុកម្តាយរបស់សិស្សផ្សេងទៀត បន្ទាប់ពីពួកគេបានធ្វើបាតុកម្មរយៈពេល១៣ម៉ោង នៅមុខសាលារៀននេះកាលពីពាក់កណ្តាលខែមករា។
អ្នកស្រីបានសរសេរបន្ថែមដោយបង្ហាញនូវក្តីបារម្ភរបស់ខ្លួនថា កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមេសា សិស្ស១៥នាក់ក្នុងចំណោម១៦នាក់នៅក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់កូនអ្នកស្រីត្រូវបានរកឃើញថា មានរោគសញ្ញជំងឺក្រពេញទឹករងៃ។
ការស៊ើបអង្កេតបន្ថែមត្រូវតែមាន
ដោយសារតែលទ្ធភាពនៃការស៊ើបអង្កេតមិនមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា អ្នកស្រី Cheng Qian ដែលជាសកម្មជនធ្វើយុទ្ធនាការប្រឆាំងនឹងជាតិពុលរបស់អង្គការ Greenpeace East Asia យល់ថា ការបារម្ភ និងការសង្ស័យរបស់ឪពុកម្តាយសិស្សទាំងនេះ ជារឿងសមហេតុផល។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖ «យើងគិតថា វាមានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធរវាងជាតិពុល និងទីតាំងរបស់សាលា ក៏ដូចជាទំនាក់ទំនងទៅនឹងផលប៉ះពាល់សុខភាពដែលកើតឡើងចំពោះសិស្សសាលា»។
ទោះយ៉ាងណា លោកស្រីបានបន្ថែមថា «ដើម្បីឲ្យឃើញទំនាក់ទំនងស៊ីសង្វាក់គ្នានៃបញ្ហានេះ តម្រូវឲ្យមានការស៊ើបអង្កេតបន្ថែមទៀត ជាពិសេសការវាយតម្លៃហានិភ័យលើបញ្ហាសុខភាពត្រូវតែធ្វើ»។
ក៏ប៉ុន្តែ លោក Yu Bojun ប្រធានសមាគមអាណាព្យាបាលសិស្សរបស់សាលានេះ បានបញ្ចេញប្រតិកម្មមិនច្បាស់លាស់មួយ។
ខណៈពេលដែលសុខភាពសិស្សថ្នាក់ទី៩របស់គាត់នៅតែគ្មានបញ្ហា លោក Yu គាំទ្រលទ្ធផលនៃការស៊ើបអង្កេតចុងក្រោយរបស់រដ្ឋាភិបាល។
ក៏ប៉ុន្តែ លោកបានទទូចថា គ្មានបញ្ហាសុខភាពរបស់សិស្សណាម្នាក់គួរត្រូវបានសម្របសម្រួលទេ បើសិនជាសាលានេះត្រូវបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា មានទីតាំងនៅលើដីដែលមានជាតិពុលពិតមែននោះ។
លោក Yu បាននិយាយដោយឈរលើជំហរអព្យាក្រឹតចំពោះញ្ញត្តិដែលឪពុកម្តាយមួយចំនួនបានដាក់ទៅសាលាថា៖ «ប្រសិនបើលទ្ធផលចុងក្រោយចេញពីការធ្វើពិសោធន៍បែបវិទ្យាសាស្រ្តសន្និដ្ឋានថា សាលានេះស្ថិតនៅលើដីដែលមានជាតិពុល ហើយសុខភាពរបស់សិស្សទទួលរងការប៉ះពាល់នោះ ខ្ញុំយល់ថា សាលានឹងពិចារណាអំពីការរើទីតាំងទៅកន្លែងផ្សេង»។
លោកបានបន្ថែមថា លោកនឹងបន្តតាមដានលើការស៊ើបអង្កេតនេះ ខណៈដែលសុខភាពគ្រួសារលោកផ្ទាល់ក៏ជាក្តីបារម្ភផងដែរ ដោយសារតែលោកផ្ទាល់ក៏រស់នៅជិតសាលារៀននេះដែរ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ប៊ុន ប៉េងហ៊ុយ
