شانزدهمین سال زندان زینب جلالیان در شرایطی در زندان یزد سپری می‌شود که مقامات امنیتی جمهوری اسلامی گفته‌اند او در صورتی می‌تواند با خانواده‌اش ملاقات داشته باشد که «به صحت ادعای آنها» اعتراف و «اظهار ندامت» کند.
به گزارش سازمان حقوق بشری «هه‌نگاو»، خانم جلالیان، زندانی سیاسی کُرد، در شرایطی که بیمار است و از حق مرخصی و ملاقات با خانواده محروم مانده، شانزدهمین سال حبس خود را در تبعید به زندان یزد سپری می‌کند.
در این گزارش، از زینب جلالیان با عنوان «باسابقه‌ترین زندانی سیاسی زن در ایران» نام برده شده و آمده است که او از «دو سال و هشت ماه» قبل به زندان یزد تبعید شده و در این مدت با خانواده‌اش ملاقات نداشته است.
بر پایه این گزارش، «مسئولان نهادهای امنیتی، امکان ملاقات» زینب جلالیان با خانواده‌اش به «اعتراف به صحت ادعای آنها درباره پرونده» این زندانی و همچنین «اظهار ندامت» او مشروط کرده‌اند.
او پیش از این در زندان‌های «خوی، اوین، کرمانشاه، قرچک، و کرمان» بوده و با وجود بیماری‌هایی از جمله «کلیوی و گوارشی» و همچنین «ضعف بینایی و عفونت دندان» مرخصی نداشته است.
زینب جلالیان، اهل ماکو، ٧ اسفند ۱۳۸۶ بازداشت شد و در دادگاه انقلاب اسلامی کرمانشاه بە اتهام «محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان (پژاک)» به اعدام محکوم شد اما سپس این حکم با یک درجه تخفیف به حبس ابد تغییر یافت.
وزارت امور خارجه آمریکا بارها و در موارد مختلف برخوردهای خشونت‌آمیز و سرکوب گسترده معترضان، و نیز نقض مکرر و مداوم حقوق شهروندان ایران توسط نظام جمهوری اسلامی را محکوم کرده است.
مراجع حقوق بشری بین‌المللی می‌گویند وضعیت نقض حقوق بشر در ایران نسبت به سال‌های پیشین بدتر شده است.
