خبرگزاری ایلنا روز شنبه سوم شهریور خبر داد: کارگران شرکت پتروشیمی «ارغوان گستر» در استان ایلام از ۴ روز پیش در اعتصاب هستند و نوشت که همزمان با این اعتصاب، اعتراض صنفی «حدود ۱۰۰ کارگر بیکار شده» این واحد وارد هشتادمین روز خود شده است.
یکی از کارگران این شرکت پتروشیمی به ایلنا گفت: کارگران بیکار شده خواستار «مشخص شدن وضعیت بازگشت به کار خود» هستند اما تا این لحظه مدیریت این واحد پتروشیمی و مسئولان شهرستان چوار در استان ایلام پاسخ مشخصی به خواستههای کارگران ندادهاند.
بیتوجهی به مطالبه کارگران بیکار شده برای بازگشت به کار در شرایطی است که بر اساس این گزارش، ۴ تن از کارگران معترض نیز در پی شکایت کارفرما به اتهام «اغتشاش» به نهادهای قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی احضار شدهاند.
در گذشته نیز کارگران و سایر مزدبگیران و یا فعالان کارگری و صنفی در مناطق مختلف ایران با برخوردهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی مواجه شدهاند. در این ارتباط، می توان به تهدید و یا بازداشت شماری از پرستاران معترض به شرایط دشوار کاری و معیشتی در شهرهای مختلف اشاره کرد که این برخوردها نتوانسته است مانع ادامه اعتراضات آنان شود.
کارگر معترض شرکت پتروشیمی «ارغوان گستر» به ایلنا گفت: کارگران شاغل در شرکت پتروشیمی «ارغوان گستر» نیز در حمایت از کارگران بیکار شده، فعالیت پتروشیمی را متوقف کردهاند.
این کارگر اضافه کرد«ما ۱۰۰ کارگر بومی منطقه هستیم که از روزهای نخست خرداد پیگیر بازگشت به کارمان از مسئولان شهرستانی و استانی هستیم اما متاسفانه بعد از گذشت حدود ۸۰ روز هنوز اقدامی در جهت پیگیری وضعیت شغلیمان انجام نشده است.»
او اشاره کرد: «از مسئولان توقع داریم به جای احضار ۴ تن از کارگران معترض، از مدیریت پتروشیمی عمل به تعهدات قانونی را خواستار بشوند.»
این کارگر تاکید کرد که «به اعتراض صنفی خود برای سرعت بخشیدن به مطالباتمان ادامه میدهیم.»
نام شرکت «ارغوان گستر» پیش از این در رسانههای ایران مطرح شده استِ؛ واحدی که طی هفتههای اخیر سه تن از کارگران بیکار شده آن خودکشی کردهاند. همسر یکی از کارگران بیکار شده این شرکت نیز اقدام به خودکشی کرده است.
آنطور که رسانهها اعلام کردند مدیران اتمام ساخت پروژه را دلیل بینیازی به کارگران دانسته و اعلام کردهاند «ظرفیت جذب نداریم.»
این در حالی است که به گفته کارگران در طول چند ماه گذشته، کارگر غیر بومی استخدام شده است.
خبرگزاری ایلنا بر همین اساس تاکید کرده که بومیان، داشتن کار در کارخانه را حق خود میدانند و میگویند برای ما که زمینهای کشاورزیمان را در همجواری با پتروشیمی از دست دادهایم، تنها راهِ امرار معاش، کارگری کردن در پتروشیمی است.
گزارشهای منتشر شده نشان میدهد که به جز موارد اخیر، محمد منصوری، علی محمد کریمی، آرش تبرک، حیدر محسنی و حالا هم جواد نوروزی و مصطفی عباسی شش کارگرِ پتروشیمیِ چوار ایلام هستند که در فاصله کمتر از دو سال و تا دی ماه ۱۴۰۲ به یک دلیلِ مشخص دست به خودکشی زده بودند. آنطور که رسانههای ایران نوشتهاند دلیل تمام این خودکشیها اخراج بوده است.
در سالیان اخیر، اعتصابها و تجمعهای اعتراضی بسیاری در مناطق مختلف ایران انجام شده است. از دلایل این اعتراضها، پایین بودن سطح دستمزد، پرداخت نشدن به موقع دستمزد و مزایا، اخراج نیروی کار و ادامه سیاست خصوصیسازی هستند.
به طور معمول، مقامهای جمهوری اسلامی با دادن وعده و یا برخوردهای امنیتی و قضایی درصدد هستند تا مانع از بروز این اعتراضها و یا گسترش آنها شوند.