همسران چهار زندانی سیاسی اعدام شده در ایران روز یکشنبه هشتم مهر اعلام کردند که از جمهوری اسلامی ایران در «گروه کاری ناپدیدشدگان قهری» سازمان ملل متحد شکایت کرده‌اند.
همسران محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی که در نهم بهمن سال گذشته اعدام شدند، با اشاره به این موضوع که «حرکت دادخواهی» خود را آغاز کرده‌اند، گفتند که در اولین امکان حقوقی پیش رو، با مساعدت وکیل خانوادهها، از جمهوری اسلامی ایران در این گروه شکایت کرده‌اند.
«گروه کاری ناپدیدشدگان قهری» سازمان ملل متحد حدود ۴۴ سال پیش تاسیس شد و وظیفه اصلی آن، کمک به خانوادهها در تعیین سرنوشت یا محل اختفای اعضای خانواده آنها است که بنا بر گزارش‌ها ناپدید شده‌اند.
جوانا طیمسی، ماریا محمودی، گلستان ارژنگی و بیان عظیمی افزودند: «ما خانواده‌های داغدار، تمامی سازوکارهای حقوقی موجود بین‌المللی و ملی ولو پیچیده و دشوار را در مسیر دادخواهی‌مان طی خواهیم کرد» و تاکید کردند که می خواهند «صدای رسای عدالت خواهی» علیه جمهوری اسلامی ایران باشند.
آنها گفتند که «قصد ما پاسخگو کردن جمهوری اسلامی در قبال اعدام بدون دادگاهی و در خفای این عزیزان و همچنان ناپدید سازی قهری پیکر و مزارشان است.»
محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی، ۴ زندانی سیاسی کرد به رغم اعتراض‌های گسترده بین‌المللی و نیز درخواست بسیار در ایران در سحرگاه نهم بهمن سال گذشته در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شدند.
آنها عضو حزب کومله کردستان بودند که در سال ۱۴۰۱ در ارومیه بازداشت و به «جاسوسی برای اسرائیل» متهم شدند؛ اتهامی که قویا توسط خود این چهار تن رد شد. وکیل آنها نیز به «روند دادرسی ناعادلانه» در قبال این اتهامات اعتراض کرد.
مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی به رغم آن که پس از اعدام پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذربار قول انتقال اجساد آنها به کردستان و تحویل اجسادشان را به خانوادهها داده بودند، از این کار خودداری کردند و تاکنون محل دفن آنها را به خانواده‌های شان اطلاع نداده اند.
