شبکه خبری سی ان ان می نویسد تلاش های ایران برای دستیابی به سلاح اتمی موضوع بحث و گفتگوی کارزارهای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده بوده است، اما نامزدهای ریاست جمهوری به ندرت در مورد جنگ سایبری ایران و خطر قریب الوقوعی که این کشور متوجه ایالات متحده می کند، صحبت کرده اند.
گمان می رود ایران مسئول چندین مورد حمله گسترده و بزرگ به تارنمای بانک های ایالات متحده در ماه سپتامبر سال جاری بوده و فعالیت های آن ها را برای مدتی مختل کرد. گفته می شود ایران همچنین «آرامکو»، شرکت نفت عربستان سعودی را در ماه اوت هدف چندین حمله مخرب بمب ساعتی سایبری قرار داد. شرکت «راس گاز» قطر که یکی از شرکت های زیرمجموعه «اکسون موبیل» است نیز هدف حمله های هماهنگ و مشابهی قرار گرفته که گمان می رود ایران پشت آن ها باشد.
بنا به تحلیل شرکت امنیتی « CrowdStrike» که در مورد این حملات تحقیق کرده، حمله های سایبری به بانک های ایالات متحده ده تا بیست بار بزرگتر و گسترده تر از حمله سایبری معمولی بوده و دسترسی کاربران به سرویس اینترنتی بانک را مختل کرد. بنا به اعلام این شرکت، حمله به «آرامکو» در یکی از اعیاد اسلامی انجام شد و حدود ٣٠ هزار کامپیوتر، یعنی حدود سه چهارم کامیپوترهای شخصی این شرکت را به ویروسی مخرب آلوده و فعالیت عادی آن ها را مختل کرد.
قدرت نمایی ایران در زمینه حمله های سایبری چهره ای از این کشور بوده که برای ایالات متحده و متحدان آن بی سابقه است. جاسوسی سایبری و سرقت هویت اینترنتی از جمله تاکتیک های شناخته شده هکرهای چینی و مافیای روسیه است، اما ایران در این زمینه تا حدودی تازه کار است. کارشناسان امنیت سایبری معتقدند جای تعجب نیست اگر ایران پس از فشارهایی که به دلیل تحریم های اقتصادی شدید ایالات متحده و اتحادیه اروپا متحمل شده است، اقدامات تلافی جویانه اتخاذ کند.
راجر کرسی، معاون شرکت مشاوره امنیتی «بوز آلن همیلتون» می گوید «ایران در تلاش است تا توانایی خود برای مختل کردن زندگی مردم غرب را به نمایش بگذارد. بحث ایران این است که هر چه که شما در غرب به ما ظلم کنید، بدانید که بهای آن را خواهید پرداخت».
نسبت دادن حمله های سایبری به اشخاص و یا نهادهای خاص در فضای سایبری کار ساده ای نیست، چون هکرها به سادگی می توانند هویت خود را مخفی کنند. اما ظن و گمان های فزاینده ای در مورد نقش دولت ایران در این حمله های سایبری وجود دارند و با وجودی که شواهد مستقیمی از این امر در دست نیست، اما ناظران معتقدند که دولت ایران از افرادی که مسئول این حمله های سایبری هستند، حمایت می کند.
بزرگترین حمله سایبری به بانک های ایالات متحده در تاریخ آمریکا
جو لیبرمن، نماینده مستقل کنگره ایالات متحده بلافاصله پس از حمله های سایبری ماه سپتامبر به بانک های کشور دولت ایران را به اجرا و حمایت از این حمله ها متهم کرد.
مقامات اداره اطلاعات و امنیت ایالات متحده ماه گذشته به شبکه «سی ان ان» گفتند که حمله های سایبری به بانک های آمریکا و شرکت نفت از جانب ایران صورت گرفتند. آن ها معتقدند که دولت ایران در چنین ابتکاری نقش داشته است.
وزارت امور خارجه ایالات متحده از اظهارنظر در مورد این امر خودداری کرده است، اما لئون پانه تا، وزیر دفاع ایالات متحده در اجلاس ماه گذشته در نیویورک در مورد امنیت سایبری گفت ایران «برای بهره گیری از فضای سایبری به نفع خود، تلاش های منسجم و هماهنگی کرده است».
بیشتر کارشناسان جرائم سایبری اتفاق نظر دارند که ایران، آنگونه که هکرهای چینی و روسی توانسته اند به ساختارهای زیربنایی ایالات متحده و متحدان آن لطمه های سنگینی وارد کنند، هنوز توانایی های لازم برای چنین ضربه ای را نشان نداده است.
اما ایران ثابت کرده که توانایی ها و بلندپروازی هایش برای اجرای حمله های سایبری در حال توسعه است. تحلیلگران تاکید می کنند که حتی اگر ایران از توانایی های سایبری پیشرفته برخوردار نباشد، اما هکرها و خلافکاران فضای سایبری در گذشته برای ارائه خدمات خود همچون حمله های سایبری و عقد قرارداد با دولت ها و کشورهای مختلف تمایل نشان داده بودند.
آقای کرسی می گوید «آنچه که آن ها (مقامات ایران) تا به حال انجام داده اند، بهره گیری از ابزارهای اخلال گر و تا حد زیادی آزاردهنده و مخرب است. تا زمانی که در همین حد بماند، ما با مشکلی مواجه نمی شویم. اما این به معنای آن نیست که از توانایی عملیات پیچیده تری برخوردار نیستند».
مناسبات ایالات متحده با ایران که در فهرست کشورهای تروریستی آمریکا قرار دارد، شکننده ترین و پرتنش ترین روابط (آمریکا) با هر کشور دیگر جهان است. هراس فزاینده فعالان دفاع سایبری این است که ایران با دستیابی به توانایی حمله های سایبری، از حمله دیجیتالی به ساختارهای زیربنایی ایالات متحده و با بخش مالی و بانکی آمریکا وحشت نداشته باشد.
آرت کاویه لو، مدیرعامل شرکا امنیتی «RSA» می گوید: «بیشتر دولت ها از ترس یک اقدام تهدیدآمیز و مخرب دوجانبه، از ورود به هر گونه کارزار سایبری گسترده و تمام عیار خودداری می کنند، اما من نگران عملکرد ترویست ها و کشورهای حامی تروریست همچون ایران هستم که توانایی های حمله های سایبری را به نمایش گذاشته اند که بسیار مخرب تر و بی مهاباتر از دشمنان سنتی است.»
کاویه لو می گوید دولت ایالات متحده باید تهدیدهای سایبری و اتمی ایران را به صورت یک اولویت جدی تلقی کند.
اگر ایران تصمیم بگیرد اقدام جدی تری انجام دهد، وارد یک جنگ نامتقارن خواهد شد و تعداد اهداف دیجیتال مستعد برای حمله سایبری در ایالات متحده بسیار بیشتر از ایران هستند.
لئون پانه تا، وزیر دفاع ایالات متحده گفته است آمریکا حق واکنش جدی و (اعزام) «نیروی جنبشی» در برابر حمله سایبری را برای خود محفوظ می دارد. به عبارت دیگر، اگر ایالات متحده مورد حمله سایبری کشوری قرار بگیرد، عملاً می تواند نیروهای نظامی خود را به این کشور اعزام کند.
آمادگی برای چنین اقدامی مسئله ای است که دولت بعدی آمریکا باید در نظر داشته باشد.
جارنو لیمنل، مدیر امنیت سایبری شرکت امنیتی فنلاندی «Stonesoft» می گوید «حمله های سایبری از جانب ایران یکی از پرسش های مهم سیاستگذاری است که رئیس جمهوری آینده باید در برابر آن پاسخگو باشد. اگر ایالات متحده واقعاً ایمان دارد که این حمله ها از سوی ایران انجام شده اند و اگر مقامات ایران واقعاً به سیستم های مالی آمریکا که در واقع ساختار زیربنایی کلیدی و حیاتی کشور است، حمله کرده باشد، ایالات متحده تا کی قصد دارد اجازه دهد عملیات سایبری ایرانیان ادامه پیدا کند، پیش از آن که این اقدامات به اعلام جنگ بدل شود؟»
گمان می رود ایران مسئول چندین مورد حمله گسترده و بزرگ به تارنمای بانک های ایالات متحده در ماه سپتامبر سال جاری بوده و فعالیت های آن ها را برای مدتی مختل کرد. گفته می شود ایران همچنین «آرامکو»، شرکت نفت عربستان سعودی را در ماه اوت هدف چندین حمله مخرب بمب ساعتی سایبری قرار داد. شرکت «راس گاز» قطر که یکی از شرکت های زیرمجموعه «اکسون موبیل» است نیز هدف حمله های هماهنگ و مشابهی قرار گرفته که گمان می رود ایران پشت آن ها باشد.
بنا به تحلیل شرکت امنیتی « CrowdStrike» که در مورد این حملات تحقیق کرده، حمله های سایبری به بانک های ایالات متحده ده تا بیست بار بزرگتر و گسترده تر از حمله سایبری معمولی بوده و دسترسی کاربران به سرویس اینترنتی بانک را مختل کرد. بنا به اعلام این شرکت، حمله به «آرامکو» در یکی از اعیاد اسلامی انجام شد و حدود ٣٠ هزار کامپیوتر، یعنی حدود سه چهارم کامیپوترهای شخصی این شرکت را به ویروسی مخرب آلوده و فعالیت عادی آن ها را مختل کرد.
قدرت نمایی ایران در زمینه حمله های سایبری چهره ای از این کشور بوده که برای ایالات متحده و متحدان آن بی سابقه است. جاسوسی سایبری و سرقت هویت اینترنتی از جمله تاکتیک های شناخته شده هکرهای چینی و مافیای روسیه است، اما ایران در این زمینه تا حدودی تازه کار است. کارشناسان امنیت سایبری معتقدند جای تعجب نیست اگر ایران پس از فشارهایی که به دلیل تحریم های اقتصادی شدید ایالات متحده و اتحادیه اروپا متحمل شده است، اقدامات تلافی جویانه اتخاذ کند.
راجر کرسی، معاون شرکت مشاوره امنیتی «بوز آلن همیلتون» می گوید «ایران در تلاش است تا توانایی خود برای مختل کردن زندگی مردم غرب را به نمایش بگذارد. بحث ایران این است که هر چه که شما در غرب به ما ظلم کنید، بدانید که بهای آن را خواهید پرداخت».
نسبت دادن حمله های سایبری به اشخاص و یا نهادهای خاص در فضای سایبری کار ساده ای نیست، چون هکرها به سادگی می توانند هویت خود را مخفی کنند. اما ظن و گمان های فزاینده ای در مورد نقش دولت ایران در این حمله های سایبری وجود دارند و با وجودی که شواهد مستقیمی از این امر در دست نیست، اما ناظران معتقدند که دولت ایران از افرادی که مسئول این حمله های سایبری هستند، حمایت می کند.
بزرگترین حمله سایبری به بانک های ایالات متحده در تاریخ آمریکا
جو لیبرمن، نماینده مستقل کنگره ایالات متحده بلافاصله پس از حمله های سایبری ماه سپتامبر به بانک های کشور دولت ایران را به اجرا و حمایت از این حمله ها متهم کرد.
مقامات اداره اطلاعات و امنیت ایالات متحده ماه گذشته به شبکه «سی ان ان» گفتند که حمله های سایبری به بانک های آمریکا و شرکت نفت از جانب ایران صورت گرفتند. آن ها معتقدند که دولت ایران در چنین ابتکاری نقش داشته است.
وزارت امور خارجه ایالات متحده از اظهارنظر در مورد این امر خودداری کرده است، اما لئون پانه تا، وزیر دفاع ایالات متحده در اجلاس ماه گذشته در نیویورک در مورد امنیت سایبری گفت ایران «برای بهره گیری از فضای سایبری به نفع خود، تلاش های منسجم و هماهنگی کرده است».
بیشتر کارشناسان جرائم سایبری اتفاق نظر دارند که ایران، آنگونه که هکرهای چینی و روسی توانسته اند به ساختارهای زیربنایی ایالات متحده و متحدان آن لطمه های سنگینی وارد کنند، هنوز توانایی های لازم برای چنین ضربه ای را نشان نداده است.
اما ایران ثابت کرده که توانایی ها و بلندپروازی هایش برای اجرای حمله های سایبری در حال توسعه است. تحلیلگران تاکید می کنند که حتی اگر ایران از توانایی های سایبری پیشرفته برخوردار نباشد، اما هکرها و خلافکاران فضای سایبری در گذشته برای ارائه خدمات خود همچون حمله های سایبری و عقد قرارداد با دولت ها و کشورهای مختلف تمایل نشان داده بودند.
آقای کرسی می گوید «آنچه که آن ها (مقامات ایران) تا به حال انجام داده اند، بهره گیری از ابزارهای اخلال گر و تا حد زیادی آزاردهنده و مخرب است. تا زمانی که در همین حد بماند، ما با مشکلی مواجه نمی شویم. اما این به معنای آن نیست که از توانایی عملیات پیچیده تری برخوردار نیستند».
مناسبات ایالات متحده با ایران که در فهرست کشورهای تروریستی آمریکا قرار دارد، شکننده ترین و پرتنش ترین روابط (آمریکا) با هر کشور دیگر جهان است. هراس فزاینده فعالان دفاع سایبری این است که ایران با دستیابی به توانایی حمله های سایبری، از حمله دیجیتالی به ساختارهای زیربنایی ایالات متحده و با بخش مالی و بانکی آمریکا وحشت نداشته باشد.
آرت کاویه لو، مدیرعامل شرکا امنیتی «RSA» می گوید: «بیشتر دولت ها از ترس یک اقدام تهدیدآمیز و مخرب دوجانبه، از ورود به هر گونه کارزار سایبری گسترده و تمام عیار خودداری می کنند، اما من نگران عملکرد ترویست ها و کشورهای حامی تروریست همچون ایران هستم که توانایی های حمله های سایبری را به نمایش گذاشته اند که بسیار مخرب تر و بی مهاباتر از دشمنان سنتی است.»
کاویه لو می گوید دولت ایالات متحده باید تهدیدهای سایبری و اتمی ایران را به صورت یک اولویت جدی تلقی کند.
اگر ایران تصمیم بگیرد اقدام جدی تری انجام دهد، وارد یک جنگ نامتقارن خواهد شد و تعداد اهداف دیجیتال مستعد برای حمله سایبری در ایالات متحده بسیار بیشتر از ایران هستند.
لئون پانه تا، وزیر دفاع ایالات متحده گفته است آمریکا حق واکنش جدی و (اعزام) «نیروی جنبشی» در برابر حمله سایبری را برای خود محفوظ می دارد. به عبارت دیگر، اگر ایالات متحده مورد حمله سایبری کشوری قرار بگیرد، عملاً می تواند نیروهای نظامی خود را به این کشور اعزام کند.
آمادگی برای چنین اقدامی مسئله ای است که دولت بعدی آمریکا باید در نظر داشته باشد.
جارنو لیمنل، مدیر امنیت سایبری شرکت امنیتی فنلاندی «Stonesoft» می گوید «حمله های سایبری از جانب ایران یکی از پرسش های مهم سیاستگذاری است که رئیس جمهوری آینده باید در برابر آن پاسخگو باشد. اگر ایالات متحده واقعاً ایمان دارد که این حمله ها از سوی ایران انجام شده اند و اگر مقامات ایران واقعاً به سیستم های مالی آمریکا که در واقع ساختار زیربنایی کلیدی و حیاتی کشور است، حمله کرده باشد، ایالات متحده تا کی قصد دارد اجازه دهد عملیات سایبری ایرانیان ادامه پیدا کند، پیش از آن که این اقدامات به اعلام جنگ بدل شود؟»
