به گفته مقامهای آگاه آمریکایی، رئیسجمهوری ایالات متحده، دونالد ترامپ، محدودیتهای فرماندهان نظامی آمریکا در صدور مجوز حملات هوایی و عملیات ویژه در خارج از میدانهای نبرد معمول را کاهش و دامنه اهداف قابل حمله را گسترش داده است.
اوایل ماه جاری میلادی، پیت هگست وزیر دفاع آمریکا در نخستین سفر خارجی خود در این مقام به آلمان، در نشستی با فرماندهان ارشد نظامی آمریکا در ستاد فرماندهی منطقه آفریقای ارتش ایالات متحده، دستوری را امضا کرد که محدودیتهای سیاستگذاری و نظارت اجرایی بر حملات هوایی و اعزام نیروهای ویژه آمریکایی را کاهش میدهد.
مقامهای آمریکایی که به دلیل نداشتن مجوز برای اظهارنظر علنی درباره مسائل امنیت ملی به شرط ناشناس ماندن با شبکه سیبیاس نیوز صحبت کردند، گفتند این اقدام از طریق گسترش اختیارات فرماندهان نظامی در تعیین اهداف، انعطافپذیری را در اولویت قرار میدهد و همزمان کنترلهای متمرکز چندلایهای برای انجام حملات هوایی و عملیات نیروهای ویژه را که رئیسجمهوری پیشین آمریکا، جو بایدن، بر حملات هوایی و عملیات نیروهای ویژه اعمال کرده بود، کاهش میدهد.
در دوره بایدن، حملات هوایی بیشتر روی رهبران ارشد سازمانهای تروریستی متمرکز بود. به گفته مقامهای آگاه آمریکایی، گروه مسلح اسلامگرای الشباب در سومالی و حوثیهای مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران در یمن از اهداف احتمالی مورد بحث بودهاند.
مشخص نیست که آیا دیگر ستادهای فرماندهی رزمی آمریکا در سراسر جهان نیز همین رهنمود را گرفتهاند یا نه.
سیبیاس نیوز در گزارش خود همچنین میگوید که روز سهشنبه با وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، و نیز ستاد فرماندهی آفریقای نیروهای مسلح ایالات متحده تماس گرفت، اما پاسخی نگرفت.
بر اساس اطلاعات وبسایت ستاد فرماندهی آفریقای ایالات متحده، حملات هوایی نظامی این کشور به دو دسته کلی تقسیم میشوند: هدفمند و دفاعی.
حملات هدفمند از یک فرایند چندلایه شامل مقررات و بررسیهای سطح بالا پیروی میکنند که در دوران بایدن از طریق ستاد مشترک و قوه مجریه اجرا میشد. در این فرایند، وکلای نظامی اطلاعات جمعآوریشده را بررسی میکنند تا تعیین کنند آیا افراد مورد نظر برای هدف قرار گرفتن، بر اساس قوانین جنگی، از نظر قانونی یک رزمجو محسوب میشوند یا خیر. این فرایند از جمله به منظور کاهش خطر کشتن اشتباه افراد بیگناه بهجای مظنونان تروریستی است.
اما حملات هوایی دفاعی در «شرایط محدود» و زمانی که نیروهای آمریکایی یا شرکای مشخصشده در معرض خطر فوری از سوی نیروهای متخاصم قرار دارند، انجام میشود. اجازه این نوع حملات را به طور معمول فرماندهی رزمی میدهد و نیازی به تأیید قوه مجریه ندارد.