گروهی متشکل از سازمان‌های رسانه‌ای آمریکائی، اروپائی و ژاپنی، مجموعه‌ای خارق‌العاده از عکس‌ها و سندها لورفته‌‌ای از درون نظام عظیم «بازداشتگاه‌های باز‌آموزی» چین را منتشر کرده‌اند که نشان از تبعیض آشکار پکن علیه اویغورها دارد.
این مجموعه بدون تردید آشکار میکند که میلیون‌ها اویغور مسلمان از جمله کودکان و سالمندان، از هنگام آغاز این برنامه توسط دولت چین، که دولت ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ رسما آن را نسل‌کشی خواند، تحت ستم و آزار قرار داشته‌اند.
روزنامه واشنگتن پست درسرمقاله‌ای در روز یکشنبه ۸ خرداد نوشت که مجموعه اسناد «پرونده‌های پلیس شینجیانگ» ثابت میکند که در خلال سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، تنها در استان شینجیانگ، ۲۲ هزار و ۷۶۲ نفر از اهالی، یعنی ۱۲ درصد از کل جمعیت بزرگسال استان، در اردوگاه یا زندان گرفتار بودند. این اسناد همچین شامل سخنرانی‌ها و اظهاراتی می‌شود که در آن مقام مسئول سرکوب، به آگاهی کامل شی‌جینپینگ، رئیس حکومت چین، از سرکوب و دستور تداوم آن، اشاره میکند.
ادریان زنگ، پژوهشگر «بنیاد یادواره قربانیان کمونیسم» آمریکا که این اسناد را راستی‌آزمائی و دسته‌بندی کرده، در مصاحبه با بی‌بی‌سی می‌گوید این اسناد ویرانگر، به ویژه تصویر حیرت زندانیان، حتی با چشمان اشکبار، «پرده تبلیغاتی چین را از میان می‌درد.»
واشنگتن پست می‌نویسد، با این حال، چین به پرده‌پوشی ادامه می‌دهد، و سفارت چین در واشنگتن در واکنش به افشای «پرونده‌های پلیس شینجیانگ» اعلام کرد که منتقدان دارند «دروغ و اطلاعات نادرست» پخش می‌کنند.
سرمقاله واشنگتن پست در ادامه، به سفر شش روزه اخیر میشل باشله، کمیسرعالی کنونی شورای حقوق بشر سازمان ملل و رئیس جمهوری پیشین شیلی به چین می‌پردازد که چین آن را نخستین سفر این مقام سازمان ملل به چین در ۱۷ سال اخیر توصیف کرد و سه سال بعد از ارائه پیشنهاد سفر حقیقت‌یابی در باره اویغورهای چین و شش ماه بعد از آن انجام می‌شود که دفتر خانم باشله اعلام کرد قصد دارد گزارشی به شدت انتقادی در باره وضع فلاکت‌بار اویغورها منتشر کند.
سرمقاله واشنگتن‌پست یادآور می‌شود که آن گزارش هنوز انتشار نیافته، و زمان سفر خانم باشله، که اجازه آن را دولت چین ماه مارس گذشته، یعنی حدود دو ماه پیش، اعلام کرد، این تصور را تقویت میکند که احیانا آن گزارش، در ازای اجازه دسترسی به چین برای خانم باشله، مسکوت مانده است.
واشنگتن پست می‌نویسد قابل تصور نیست که خانم باشله می‌توانست در سفری هدایت شده که وزارت خارجه چین، از نظر تماس با رسانه‌ها، و ظاهرا برای پرهیز از سرایت بیماری کووید-۱۹، آن را «دایره بسته» توصیف کرده بود، بتواند تحقیق جدی انجام دهد.
این درحالی است که در حالی که استفاده تبلیغاتی چین از حضور یک مقام بلندپایه سازمان ملل، قابل پیش‌بینی بود. آقای شی در تنها دیدارخود با خانم باشله، به نطق پرداخت. وی روز چهارشنبه و از طریق ارتباطی ویدیوئی به باشله گفت که نیازی به پند نیست . موضوع را نباید سیاسی کنند و به ضوابط دوگانه متوسل شد. او همچنین گفت که این موضوع نباید به بهانه‌ای برای مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر تبدیل شود.
شین‌هوا، خبرگزاری رسمی چین نیز با رویه‌ای گستاخانه به نقل قولی ساختگی از خانم باشله نوشت که او احترام چین به حقوق بشر را ستایش میکند. این نقل قول آشکارا ساختگی به قدری زننده بود که دفتر میشل باشله ساعتی بعد مجبور شد آن را تکذیب کند.
وزارت امورخارجه آمریکا سفر خانم باشله به چین را «یک اشتباه» توصیف کرد، که از دید واشنگتن پست، کتمان حقیقت است.
سازمان ملل که به شدت زیر نفوذ چین، یکی از اعضای دائمی شورای امنیت، قرار دارد، در موقعیتی نیست که بتواند دیکتاتوری کمونیستی چین را پاسخگو سازد. برای این کار، به افشاگر دلاور و البته ناشناس در خود چین نیاز است که «پرونده‌های پلیس شینجیانگ» را لو داد . به علاوه او فردی که یقین حاصل کرد این اسناد برای دیدن همه دنیا در دسترس قرار گیرد، دیگر فرد بی‌باک این روایت است.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده است و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب‌دهنده دیدگاه صدای آمریکا نیست
