گروهی از متخصصان جامعه پزشکی و اعضای هیئت علمی دانشگاههای علوم پزشکی در بیانیهای از «برنامهای هماهنگ برای کنار گذاشتن اساتید برجسته همزمان با بازنشستگی اجباری یا محدودیت گروهی دیگر» ابراز نگرانی کردند.
این گروه از پزشکان ایران، ضمن انتقاد از سکوت نهادهای ذیربط در قبال «کنار گذاشتن برنامهریزی شده اعضای صاحبنام و بعضا منحصربهفرد هیئت علمی از صحنههای مختلف آموزشی» هشدار دادند که کنار گذاشتن اساتید برجسته یا بازنشستگی اجباری آنها، سرمنشا خالی شدن کشور از دانش در تمام شئون است.
در ادامه برخورد قهری حاکمیت با قشر دانشگاهی و همزمان با مقابله با دانشجویان معترض، شمار زیادی از اساتید دانشگاهها که در اعتراضات مردمی اخیر، موضعی «ضدحکومتی» داشتند، تهدید، از کار خود تعلیق یا اخراج شدهاند.
همزمان با اعتراضات سراسری در ایران در سال ۱۴۰۱ نهادهای حقوق بشری از شرکت و همراهی دانشجویان بیش از ۱۰۰ دانشگاه سراسر کشور در اعتراضات خبر دادند.
ارعاب و ضرب و شتم در محیط دانشگاه، تهدید و ارعاب خانوادهها، ممنوعالورودی و بازداشت توسط نهادهای امنیتی بیرون از دانشگاه، بخشی از تلاشهای حاکمیت برای سرکوب و خاموش کردن صدای دانشجویان در همراهی با اعتراضات سراسری بود.