تشکلهای مستقل دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و بیش از ۲۰۰ تن از دانشجویان این دانشکده در نامهای به تداوم سلب حق تحصیل و ممنوعالورودی برخی فعال صنفی دانشجویی و بازداشتشدگان «جنبش زن، زندگی، آزادی» اعتراض کردند.
در این نامه با اشاره به حوادث رخ داده در دانشگاهها همزمان با «جنبش مهسا» آمده است: «پس از گذشت نزدیک به هشت ماه از اعتراضات، دانشگاهها با توسل به تغییر سراسیمه آییننامههای انضباطی و برگزاری کمیتههای انضباطی فلهای، بیش از پیش به دنبال پروژه تصفیه دانشگاه و حذف دانشجویان و اساتید همراه با دانشجویان در سراسر کشور هستند و به طور مشخص از طریق احکامِ «اخراج»، «تعلیق» و «ممنوعالورودی»، حق تحصیل و حضور دانشجو در دانشگاه را نشانه گرفتهاند.»
نویسندگان این نامه اعتراضی در ادامه تصریح کردهاند: «تلاشهای حاکمیت نه تنها جنبش دانشجویی را متوقف نکرده بلکه خود عرصهای در مقاومت و اعتراض در برابر سرکوب در دانشگاهها را گشوده است. این بار نیز ما تشکلها و دانشجویان دانشگاه تهران اعلام میکنیم که در برابر تصفیه دانشگاه و تداوم سلب حق تحصیل همدانشگاهیهایمان ساکت نخواهیم نشست و تا بازگشت آنها به تحصیل و به محیط دانشگاه به مقاومت و اعتراض خود ادامه میدهیم.»
همزمان با اعتراضات سراسری در ایران در سال ۱۴۰۱ نهادهای حقوق بشری از شرکت و همراهی دانشجویان بیش از ۱۰۰ دانشگاه سراسر کشور در اعتراضات خبر دادند.
ارعاب و ضرب و شتم در محیط دانشگاه، تهدید و ارعاب خانوادهها، ممنوعالورودی و بازداشت توسط نهادهای امنیتی بیرون از دانشگاه، بخشی از تلاشهای حاکمیت برای سرکوب و خاموش کردن صدای دانشجویان در همراهی با اعتراضات سراسری بود.