بنابر اعلام رسانههای ایران، بامداد پنجشنبه ۱۰ اسفند ماه جسد زن کارتخواب ۳۰ ساله که به دلیل سرمای شدید جان خود را از دست داده بود، در محدوده کلانتری «آیتالله سعیدی» تهران کشف شد.
وبسایت «دیدهبان ایران» نوشته است که این زن از ترس آن که به کمپهای اجباری ترک اعتیاد برده شود از رفتن به گرمخانههای زنان سرباز زده و به ایستگاه بی.آر.تی پناه آورده بود اما فکرش را نمیکرد که سرما جانش را میگیرد.
وبسایت دیدهبان ایران اعلام کرده که دلیل فرار و بیاعتمادی معتادان متجاهر از گرمخانهها این است که علیرضا زاکانی زمانی که سکان شهرداری را به دست گرفت، «قرارگاه اجتماعی» را تشکیل داد تا با جمعآوری و ترک اجباری معتادان متجاهر، «چهره شهر را بزک کنند.»
برهمین اساس این وبسایت خبری اعلام کرده که این اقدام شهرداری باعث شد که اعتماد معتادان به گرمخانهها از بین برود و آنها در سطح شهر پراکنده شدند تا به دست ماموران نیفتند و به کمپهای ترک اجباری اعزام نشوند. اتفاقی که این زن ۳۰ ساله کارتنخواب را به کام مرگ فرستاد.
در همین رابطه مرداد ماه سال ۱۴۰۱ همزمان با هشدارها و نگرانی شورای شهر پایتخت از گسترش پاتوقهای افراد معتاد در تهران، مدیر موسسه «نور سپید هدایت» که یک مرکز شبانهروزی کاهش آسیبهای زنان است، از حمله ماموران شهرداری تهران به این مرکز و فرار مددجویان از آن جا خبر داده بود.
سپیده علیزاده دوشنبه سوم مرداد ۱۴۰۱ در توییتی خطاب به علیرضا زاکانی، شهردار تهران، اعلام کرده بود که زنان «معتاد بیخانمانی» که به گرمخانههای شهرداری اعتماد کرده بودند، در پی این حمله «در خیابانها و پاتوقهای شهر خوابیدند تا طعمه شما نشوند.» او به شهردار تهران گفته بود: «حمله نکنید و برای کمپ ماده ۱۶ بیخاصیتتان کیس جور نکنید.»
کمپ ماده ۱۶، مراکز ترک اعتیاد دولتی هستند که با هدف ترک اجباری معتادانی که متجاهر و بنا بر ماده ۱۶ اصلاح «مبارزه با مواد مخدر» و با بودجه دولتی راهاندازی شده است.
در ایران به افرادی که آشکارا و در مکانهای عمومی مواد مخدر مصرف میکنند، «معتاد متجاهر» گفته میشود و مقامات شهری گاه در قالب طرحهای اجتماعی آنها را «جمعآوری» میکنند.
جمعآوری «تمامی معتادان متجاهر» قولی است که علیرضا زاکانی شهردار تهران ۲۰ مهر ۱۴۰۰ در جلسهای با مجمع نمایندگان استان تهران در مجلس شورای اسلامی داده بود.
همچنین امین توکلیزاده، معاون اجتماعی شهرداری تهران گفته بود که قرار است سپاه پاسداران در حوزه اجتماعی شهرداری پایتخت نقشآفرینی کند و «سپاه، قرارگاه خاتم و گروههای جهادی» در محلههای تهران مستقر شوند تا «کفالت اجتماعی» را به عهده بگیرند.