آتش سوزی در «کمپ ترک اعتیاد» در لنگرود و کشته شدن ۳۲ نفر باعث شد تا فعالیت کمپهای ترک اعتیاد به کانون توجه رسانهها تبدیل شود و بر همین اساس روزنامه «دنیای اقتصاد» از ۱۰ مورد آتشسوزی و ۷ مرگ مشکوک در پنج سالگذشته خبر داده و نوشته هر ۶ ماه یک آتشسوزی در کمپ معتادان رخ داده است.
یکی از این آتشسوزیها در مشهد رخ داد و۲۲ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ معاون عملیات آتشنشانی مشهد از وقوع آتشسوزی در یک مرکز ترک اعتیاد در روستای دستگردان در جاده «میامی» در اطراف مشهد خبر داد و گفت: «بنا بر اعلام اورژانس در این حادثه ۳ نفر کشته و ۲۴ نفر دیگر مجروح شدهاند.»
شامگاه پنجشنبه دوم اردیبهشت ۱۴۰۰ نیز یک کمپ ترک اعتیاد در شهرستان «رباط کریم» در جنوب تهران دچار حریق شد و اعلام شد که فقط سالن آسایشگاه این کمپ دچار خسارت مالی شده است، چرا که قبل از شعلهور شدن این مرکز، افراد بستری پا به فرار گذاشتهاند.
ماشالله فهیمی، مدیرعامل وقت سازمان آتشنشانی رباط کریم نیز ۱۹ تیرماه ۱۳۹۸ از حریق یک کمپ ترک اعتیاد بزرگ در مسیر رباط کریم به پرند خبر داد و گفت: «در این حریق یک نفر جان باخت.»
در اتفاق مشابه دیگری ۸ مرداد ماه ۱۴۰۰ در کمپ اعتیاد دیگری در یزد به دلیل همین بیتوجهیها، آتشسوزی سبب شد تا چندین مددجو راهی بیمارستان شوند و تنها نوشتند که این حادثه تلفات نداشت.
چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ در اتفاق دیگری مرکز «ترک اعتیاد اقبالیه» که مخصوص زنان بود در یک حادثه آتشین ۲۴ نفر را راهی بیمارستان کرد.
آتشسوزی تلخ دیگری در یک کمپ ترک اعتیاد در ۱۴ اسفند ۱۳۹۷ رخ داده بود که بنابر گزارشها گروهی از معتادان در «کمپ ترک اعتیاد آبشورک» در پنج کیلومتری بندرعباس اقدام به «خودکشی» دسته جمعی کردند که در این حادثه یک نفر جان خود را از دست داد و ۱۱ نفر مصدوم شدند.
در آن زمان مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی بندرعباس با تایید این خبر گفت: «معتادان این کمپ ظاهرا در اعتراض بدرفتاری و شرایط نامناسب کمپ، دربهای محل اسکان را از داخل بسته و تهدید کردهاند که محل را آتش خواهند زد و پس از حدود یک ساعت و نیم تهدید خود را عملی کردند.»
براساس گزارشها در سال ۱۳۹۵ هم نیز در شهر بناب در آذربایجان شرقی نیز کمپ دیگری در دام آتش افتاد.
محمدرضا جلالی، یکی از کارشناسان ترک اعتیاد به «دنیای اقتصاد» گفته است که «این تنها مواردی است که رسانهها منتشر کردند. طی سالها گزارشهای متعددی از آتشسوزی در کمپها داده شده که تا امروز پوشش خبری نداشتند.»
آنطور که رسانهها در ایران نوشتهاند کمپهای ناایمن کم نیستند. بارها گزارشهایی داده شده از مرگهای مشکوک در کمپها یا معتادانی که «زیر مشت و لگد مددکاران له میشوند.»
مروری بر این حوادث این پرسش را برای رسانهها پررنگ کرده که نحوه نظارت بر این مراکز که مجوز آنها توسط سازمان بهزیستی صادر میشود از چه طریقی انجام میشود و آیا بازده خاصی نیز داشته است؟
آنچه از مرور خبرهای مرتبط در سالهای اخیر به دست میآید این واقعیت است که متاسفانه با روند فعلی، حادثه دلخراش لنگرود نه اولین نمونه بوده و نه آخرین نمونه از چنین حوادثی خواهد بود.