ابراهیم رئیسی کمیته ویژهای را برای بررسی «ابعاد» اعتراضات سراسری ایران در نیمه دوم سال ۱۴۰۱ تشکیل داد و این کمیته را موظف کرد گزارشهایی «منظم» را برای «شخص وی» بفرستد.
اعتراضات سراسری با شعار محوری «زن زندگی آزادی» پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشت نیروی انتظامی از ۲۶ شهریور آغاز شد و در تمام استانهای ایران ادامه یافت؛ هدف از تشکیل این کمیته «بررسیهای فنی و کارشناسی توسط سایر دستگاهها و جهات ذیربط و تکمیل تحقیقات» درباره این اعتراضات عنوان شده است.
این دور از اعتراضات سراسری در برخی مناطق ایران از جمله زاهدان همچنان ادامه دارد.
برخی مخالفان جمهوری اسلامی، از جمله شاهزاده رضا پهلوی اعتصابات کارگری جاری در ایران را «از نتایج انقلاب مهسا» میدانند و میگویند این اعتصابات «معیشتی» قطعا تصادفی نیست.
بنا بر حکم ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، حسین مظفر، کاظم غریبآبادی، سکینه سادات پاد، زهره الهیان، و حسن صفادوست به عنوان اعضای «کمیته ویژه بررسی ناآرامیهای سال ۱۴۰۱» معرفی شدهاند.
از جمله برنامههایی که ادعا شده این کمیته انجام خواهد داد، «جبران خسارت شهروندانی» است که «خسارتهای مادی یا آسیبهای معنوی» دیدهاند.
در جریان این دور از اعتراضات سراسری بیش از ۵۰۰ تن از جمله ۷۱ کودک کشته شدند، اما مقامات جمهوری اسلامی علت مرگ برخی از آنان را مواردی از جمله «بیماری زمینهای»، «سکته»، «ترس»، و «خودکشی» اعلام کردهاند.
علاوه بر این، مقامات حکومت ایران محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدمهدی کرمی، و محمد حسینی، چهار تن از معترضان را به طور شتابزده اعدام کردند و دهها معترض همچنان در خطر اعدام قرار دارند.
«پیگیری حقوق خانواده شهدا و جانباختگان»، و پیشنهاد برای «خلأهای قانونی و مقررات ناظر بر آزادی تجمعات مسالمتآمیز» از جمله اهداف تشکیل این کمیته اعلام شده است.
علاوه بر این، فشار بر خانوادههای کشتهشدگان اعتراضات همچنان ادامه دارد، اما برخی از دادخواهان، از جمله مادر محمدحسن ترکمان، صراحتا اعلام کردهاند که سکوت نخواهند کرد.
اعتراضات سراسری در ایران در ماههای اخیر جلوههای دیگری از جمله نافرمانی مدنی از طریق تن ندادن به حجاب اجباری هم داشته که با واکنشهای تند حکومتی مواجه شده است، اما همزمان با تلاش جمهوری اسلامی، شمار قابل توجهی از زنان بدون بر سر داشتن حجاب در فضای عمومی حضور مییابند و میگویند «آزادی یک تمرین روزمره است.»