شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق برای مهدی یراحی، خواننده معترض، را محکوم کرد و آن را «نشانهای از سرکوب آزادی بیان در ایران» و «شلاق بر پیکر همه باورمندان راه آزادی و عدالت» دانست.
او تأکید کرد که این «مجازات غیرانسانی، فراتر از یک اقدام تنبیهی علیه یک هنرمند است و در واقع ضربهای به تمام کسانی است که به آزادی و عدالت باور دارند.»
خانم عبادی در بخش دیگری از واکنش خود که در صفحه شخصی اینستاگرام منتشر کرد، واکنش گسترده مردم در «فضای مجازی و حقیقی» را نشاندهنده جایگاه والای مهدی یراحی در میان جامعه عنوان کرد و افزود: این مجازات تنها بر عزم و اراده طرفداران آزادی خواهد افزود.
وی همچنین با اشاره به واکنش خود مهدی یراحی، به نقل از او گفت: «آن که حاضر نیست بهایی برای آزادی بپردازد، لایق آزادی نیست.»
شیرین عبادی تأکید کرد که این جمله نشاندهنده تعهد این هنرمند به آرمانهای برابری و عدالت است و هدف حکومت از چنین احکامی، نه مجازات، بلکه ایجاد رعب و وحشت و خاموش کردن صداهای معترض است.
او افزود که جمهوری اسلامی در حالی همچنان از مجازات شلاق استفاده میکند که بسیاری از کشورها، از جمله عربستان سعودی، اجرای آن را متوقف کرده یا مانند اندونزی، بهشدت محدود کردهاند.
خانم عبادی همچنین تأکید کرد که اجرای این حکم بار دیگر ثابت کرد جمهوری اسلامی نهتنها به اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون بینالمللی علیه شکنجه پایبند نیست، بلکه هیچ اعتقادی به قواعد و هنجارهای بینالمللی ندارد.
او در پایان اشاره کرد که این اقدام جمهوری اسلامی پیامی آشکار به مردم ایران و جهان است: حکومتی که ادعای نمایندگی مسلمانان را دارد، در عمل بهراحتی شلاق و تعزیر را همچون خوردن خون دل در رمضان، مشروع و مجاز میداند.
اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق برای مهدی یراحی، خواننده معترض ایرانی، توسط جمهوری اسلامی واکنشهای گستردهای را در رسانههای بینالمللی و فضای مجازی برانگیخته است.
در این ارتباط، جمع زیادی از هنرمندان، نویسندگان، ورزشکاران، شخصیتهای برجسته فرهنگی و اجتماعی، و همچنین فعالان و سازمانهای حقوق بشری، این اقدام را محکوم کرده و آن را «غیرانسانی» توصیف کردهاند.
بسیاری این حکم را نشانهای از تشدید سرکوب آزادی بیان در ایران دانسته و نسبت به تداوم فشار بر هنرمندان و کنشگران ابراز نگرانی کردهاند.
این واکنشها نشاندهنده اهمیت موضوع در سطح ملی و بینالمللی و افزایش توجه به وضعیت حقوق بشر در ایران است.