پس از انتشار اخباری مربوط به اجبار شهروندان بهایی برای دفن درگذشتگان خود در محل گورهای دسته‌جمعی گورستان خاوران و انتشار تصویری از قبرهای جدید در این گورستان، یکی از بازماندگان اعدام‌شدگان سال ۶۷ می‌گوید مقامات ایران «سالهاست در پی پاک کردن خاوران از کارنامه خود هستند.»
بهاره منشی رودسری که پدر خود عباسعلی منشی رودسری و برخی دیگر از بستگانش را در اعدام‌های سال ۶۷ از دست داده با اشاره به اینکه پدر او در خاوران به خاک سپرده شده است، به صدای آمریکا گفت، جمهوری اسلامی سالهاست تلاش می‌کند خاوران را از بین ببرد و دیماه سال ۸۷ نیز با بولدوزر به بهانه طرح توسعه و ساماندهی گورستانهای اقلیت‌های مذهبی آنجا را زیر و رو کردند.
وی که معتقد است تمام اتفاقات اخیر خاوران برای تحت فشار قرار دادن بازماندگان اعدام شدگان دهه شصت است، افزود: «مدام در حال آزار و اذیت هستند و حتی از جنازه هم نمی‌گذرند، در حالی که جنازه‌ای هم دیگر نیست و حتی استخوانی هم نمانده.»
طی روزهای گذشته نیز دستکم ۸۰ نفر از بازماندگان، اعدام‌شدگان دهه شصت نیز در نامه‌ای خطاب به شهردار تهران ضمن درخواست جلوگیری از اجبار شهروندان بهایی برای دفن درگذشتگان خود در خاوارن گفته‌اند: «نمک بر زخم کهنه‌ی ما نپاشید.»
این خانواده‌ها که خواهان عدم تعرض و تغییرات در این گورستان هستند در ادامه می‌گویند: «این حقوق شهروندی و انسانی ما خانواده‌هاست که از محل دقیق خاکسپاری عزیزانمان با خبر باشیم و بتوانیم با حضور بر سر مزارشان، یاد عزیزانمان را گرامی بداریم.»
بهاره منشی رودسری در ادامه گفتگوی خود با صدای آمریکا ضمن تاکید به تلاش جمهوری اسلامی برای تحت فشار قرار دادن شهروندان بهایی و زهرچشم نشان دادن مقامات به خانواده اعدام‌شدگان افزود، این یک سند جنایت است و امیدوارم اشخاص دیگر هم به شکل گسترده به این مسئله اعتراض کنند.
گورهای دسته جمعی گورستان خاوران، واقع در جنوب شرقی تهران، محل به خاک سپرده شدن قربانیان اعدام‌های سال ۱۳۶۷است.
پیش از این فرهاد ثابتان، سخنگوی جامعه جهانی بهائی، با اشاره به اینکه در حال حاضر گورستان خاوران یک زمین مسطح شده و به نظر می رسد بازمانده اجساد اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷ را از این گورستان خارج کرده‌اند به صدای آمریکا گفته بود، اگر چنین چیزی حقیقت داشته باشد نه تنها برای بهائیان، بلکه برای تمام ایرانیانی که دوستان و خانواده‌‌های‌شان را از دست داده‌اند مسئله ناگواری است؛ چرا که «معلوم نیست آن اجساد کجا هستند که حالا ما بخواهیم روی آنها، جسدهای دیگری را بگذاریم ... جامعه بهایی، واقعا از این مسئله یک نوع آزار روحانی می‌بیند؛ چون... از حقوق کفن و دفن خودشان هم ممنوع هستند.»
در مرداد و شهریور ۱۳۶۷ به دستور آیت‌الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی، هزاران زندانی سیاسی مخالف حکومت به طور مخفیانه اعدام شدند. برخی از آنها در حالی اعدام شدند که پیشتر در محاکم قضایی محکومیت زندان گرفته بودند. اغلب این اعدام شدگان از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق و همچنین دیگر گروه‌ها و احزاب چپ بودند.
چند سال پیش نوار صوتی جلسه آیت‌الله حسینعلی منتظری با حسینعلی نیری حاکم شرع وقت، مرتضی اشراقی دادستان وقت، ابراهیم رئیسی معاون وقت دادستان و مصطفی پورمحمدی نماینده وقت وزارت اطلاعات در زندان اوین منتشر شد که در آن آقای منتظری این اعدام‌ها را «بزرگترین جنایت» دانست. ابراهیم رئیسی از اعضای این هیات در آن زمان، اکنون رئیس قوه قضائیه ایران است.
