دهمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷، روز پنجشنبه ۱۱ شهریور در استکهلم سوئد برگزار شد.
این جلسه به شهادت و مشاهدات مستقیم نصرالله مرندی، دومین شاهد کلیدی این پرونده و عضو سازمان مجاهدین خلق، اختصاص داشت. او درباره حوادث دوران وقوع اعدام‌ها و نقش حمید نوری، معروف به حمید عباسی، در آن دوره به تفصیل از سوی دادستان و گاه وکلای مدافع مورد پرسش قرار گرفت.
نصرالله مرندی در سال ۱۳۶۱ به جرم هواداری سازمان مجاهدین و در حالی که از ناحیه پا هدف گلوله ماموران حکومت قرار گرفته بود، دستگیر شد. او ۱۴ ماه پس از دستگیری، در دادگاهی چند دقیقه ای و بدون حضور وکیل مدافع به ۱۵ سال زندان محکوم شد و در زمان اعدام ها در تابستان ۶۷ در گوهردشت کرج دوران محکومیتش را می‌گذراند. همسر او نیز به دلیل فعالیت های سیاسی به مدت هشت سال در بند بود.
شهادت مرندی شامل دو بخش بود. او نخست به سوالات دادستان در مورد علت محکومیتش، موقعیت ساختمان ها، بندها، راهرو، و اتاق هیات مرگ زندان گوهردشت پاسخ داد. مرندی جزئیات انتقال خود به زندان گوهردشت در سال ۶۵ و برخی وقایع مهم در فاصله زمانی پاییز ۶۵ تا بهمن ۶۷ در آنجا را برای حضار تشریح کرد.
شاهد گفت که اعدام‌ها از هشتم مرداد شروع شد و روز اول اعدام ها نه در حسینیه، بلکه در سوله انجام گرفت. به گفته آقای مرندی، ناصریان، حمید عباسی، و داوود لشگری افرادی بودند که مسئولیت داشتند زندانیان را برای بردن نزد هیات مرگ آماده کنند.
او گفت: «ما در بند دو در طبقه سوم بودیم و از دریچه ای می توانستیم سوله و تحرک پاسداران را ببینیم. من به چشم خودم دیدم که حمید عباسی به همراه یک پاسدار جلوی بند دو آمد و اسم چند نفر را صدا کرد. رضا زند هشتم مرداد از اتاق ما در بند دو فراخوانده شد و هرگز برنگشت.» مرندی همچنین به یاد آورد که ناصریان و حمید نوری را سه بار در سال ۶۶ و در جریان تنبیه جمعی و شکنجه خودش و زندانیان دیگر دیده بود. شاهد ادعا کرد که حمید نوری بارها او را کتک زده است.
در بخش دوم نصرالله مرندی شهادت داد که در جریان اعدام ها حمید نوری را نخستین بار روز هشتم مرداد ۶۷ دیده است.
این شاهد از ۱۰ مرداد به عنوان روزی یاد کرد که داوود لشگری اسامی افرادی با حکم بیش از ۱۰ سال، از جمله اسم او با ۱۵ سال محکومیت، را خواند.
این شاهد در ادامه توضیح داد که سه بار در روزهای مختلف در مرداد ماه به راهروی مرگ برده شده و یکبار نیز در برابر هیات مرگ قرار داده شده است. او شهادت داد که در این سه روز به کرات حمید نوری متهم پرونده را دیده که در حال خواندن اسامی افراد برای انتقال به راهروی مرگ و در مواردی هیات مرگ بوده است. طبق شهادت مرندی در روز ۱۵مرداد نیز حمید نوری اسامی چندین تن از جمله طاهر بزاز حقیقت طلب، سیدعلی وصلی، قاسم سیفان، علی حق وردی، حسین قزوینی یا حسین برهانی (دو اسم داشت) را خواند و دستور داد که به حسینیه برده شوند. براساس شهادت مرندی، این افراد هرگز به سلول های خود بازنگشتند.
نصرالله مرندی تاکید کرد که ناصریان و حمید نوری در پی از بین بردن هویت زندانیان به عنوان یک مجاهد بودند و حاضر به شنیدن کلمه مجاهد از دهان آنها نبودند. مرندی گفت ناصریان تکه کلامی داشت به نام «مجاهد خبیث» که همواره برای صدا زدن آنها از این عبارت استفاده می کرد. نصرالله مرندی تاکید کرد که در سخنرانی سال ۲۰۰۱ خود در سوئد از نقش حمید نوری در اعدام ها سخن گفته بود.
در جریان این جلسه، حمید نوری دو بار تقاضای تنفس کرد. بار اول در شروع دادگاه بود که تقاضا کرد عینکش را برایش به دادگاه بیاورند و بار دوم هم از سر و صدای مقابل دادگاه اظهار ناراحتی کرد.
جمعی از ایرانیان و هواداران سازمان مجاهدین خلق در مقابل دادگاه تجمع کرده بودند.
از زمان شروع برگزاری دادگاه حمید نوری در ۱۹ مرداد سال جاری در استکهلم سوئد، به جرم مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷، نصرالله مرندی دومین شاهدی است که علیه او در دادگاه شهادت داده است.
