مرجان ساتراپی، سینماگر ایرانی فرانسوی، با ارسال نامه‌ای به وزیر فرهنگ فرانسه که روز دوشنبه ۲۴ دی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، گفت که به دلیل رفتار «ریاکارانه» این کشور در قبال مردم ایران از دریافت جایزه دولتی «لژیون دونور»، عالی‌‌ترین نشان افتخار فرانسه، خودداری می‌کند.
او در نامه خود با اشاره به اینکه قصد بی‌احترامی به این جایزه را ندارد، نوشت: «نمی‌توانم آن‌چه را که به‌عنوان یک نگرش ریاکارانه نسبت به ایران می‌بینم، که بخش دیگری از هویت من را شکل داده، نادیده بگیرم»
خانم ساتراپی ۵۵ ساله در پستی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام، با استناد به سیاست‌های روادید فرانسه که مانع ورود مخالفان حکومت از ایران به این کشور اروپایی می‌شود، دیدگاه‌های خود را با جزئیات بیشتری تشریح کرد.
او گفت: «درک نمی‌کنم که چگونه فرزندان الیگارش‌های ایرانی برای گذراندن تعطیلات خود به فرانسه می‌آیند و حتی تابعیت این کشور را دریافت می‌کنند، در حالی‌که جوانان مخالف حکومت حتی برای دریافت روادید گردشگری مشکل دارند و قادر به سفر به کشور دموکراسی و حقوق بشر نیستند.»
خانم ساتراپی، از منتقدان صریح جمهوری اسلامی ایران، در سال ۱۹۹۴ (۱۳۷۳) وارد فرانسه شد و در سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۴) تابعیت این کشور را دریافت کرد.
به این ترتیب این سینماگر ایرانی فرانسوی به فهرست شخصیت‌های برجسته‌ای شامل هنرمندان و روشنفکران می‌پیوندد که از دریافت «لژیون دونور» خودداری کرده‌اند. ژان پل سارتر، فیلسوف، و اخیراً آنی ارنو، نویسنده و برنده جایزه نوبل، و توماس پیکتی، اقتصاددان، از جمله این افراد هستند.
از دریافت کنندگان جنجالی این جایزه دولتی می‌توان به ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، و بشار اسد، دیکتاتور مخلوع سوریه، اشاره کرد.
مرجان ساتراپی با کتاب مصور و انیمیشن «پرسپولیس» درباره ایران شناخته می‌شود و آثار سینمایی درخشانی را در کارنامه حرفه‌ای خود دارد.
او اخیرا ریاست هیئت داوران جشنواره فیلم «زن زندگی آزادی»، با هدف حمایت از سینماگران مستقل و نمایش آثاری با محوریت مبارزان زنان و اقلیت‌ها را برعهده داشت.
خانم ساتراپی درباره اهمیت این جشنواره و رویدادهای مشابه دیگر به صدای آمریکا گفته بود که سینما بخشی از فرهنگ و هنر کشور است و جنبش «زن زندگی آزادی» حرکتی است که تمام مردم ایران در آن سهیم هستند و روزانه به هر طریقی که می‌توانند در حال جنگ با این رژیم هستند.
به گفته خانم ساتراپی، زنی که به حجاب اجباری نه می‌گوید و بدون روسری بیرون می‌رود، مردی که از این زن حمایت می‌کند، فردی که آواز می‌خواند، افرادی که اعتصاب می‌کنند یا به رژیم معترض هستند، همه در این جنبش گسترده شرکت دارند و این بسیار مهم است.
این سینماگر ایرانی فرانسوی با اظهار تأسف از این که مبارزه مردم داخل ایران علیه حکومت بازتاب کمی در رسانه‌های جهانی داشته است، یادآور شد که جمهوری اسلامی به روزنامه‌نگاران مستقل و متعهد اجازه سفر به ایران را نمی‌دهد، و از طرفی اندک خبرنگاران غربی که به ایران می‌روند، راوی همان داستان‌های جمهوری اسلامی هستند و واقعیت‌ها را بیان نمی‌کنند.
مرجان ساتراپی همچنین با بیان این که کشورهای غربی در اوج اعتراضات و هنگامی که جمهوری اسلامی در تنگنا قرار داشت، به مخالفان حکومت توجه داشتند و برای نمونه زنان ایرانی را به جلسات مختلف دعوت می‌کردند، گفت هنگامی که رژیم دست به سرکوب گسترده زد و اعتراضات آرام شد، رویکرد کشورهای غربی نیز تغییر کرد و از مخالفان فاصله گرفتند.
او یادآور شد که این خصلت سیاست و سیاستمداران است و اقدامات خود را با بررسی شرایط و محاسبه‌گری انجام می‌دهند.
خانم ساتراپی یادآور می‌شود که برگزاری جشنواره فیلم «زن زندگی آزادی» و یا دیگر اقدامات او و سایرین در خارج از ایران، شاید کارهایی نباشند که تغییرات بزرگی ایجاد کنند ولی باعث شنیده شدن صدای مردم ایران در جهان می‌شود.
این سینماگر ایرانی فرانسوی افزود: «ما با چنین اقداماتی به مردم ایران می‌گوییم که صدای شما در جهان شنیده می‌شود، مهم نیست که سیاستمداران به شما توجه نمی‌کنند ولی مردم جهان تحت تأثیر جنبش زن، زندگی، آزادی، قرار گرفتند و با شما همراه هستند.»
مرجان ساتراپی تأکید کرد که به هر حال جمهوری اسلامی در آینده‌ای نه‌چندان دور رفتنی است و این سرنوشت تمام دیکتاتوری‌های تاریخ است و ابدی نیستند.
در تنظیم این مطلب از گزارش خبرگزاری فرانسه استفاده شده است.
