یک عضو سازمان مجاهدین خلق در مقالهای که روز ۱۲ مرداد همزمان با مراسم تنفیذ انتخاب ابراهیم رئیسی در ایران در پایگاه اینترنتی شبکه «سی. ان. ان.» منتشر کرده، مینویسد که در سال ۱۳۶۷ در اتاقی حضور داشت که ابراهیم رئیسی و همکاران او در هیات مرگ، برای زندانیان سیاسی احکام اعدام صادر میکردند.
محمود رویایی، که سیانان او را زندانی سیاسی سابق و مولف پنج جلد کتاب فارسی در باره تجربه خود در زندانهای ایران معرفی میکند، در این مقاله مینویسد، در حالیکه منتظر بود ابراهیم رئیسی در باره سرنوشت او حکم صادر کند، از جوانی، تکبر و تحملناپذیری و طرز برخورد رذیلانه او، به حیرت افتاده بود.
این زندانی سابق، که قبلا به ده سال زندان محکوم شده بود، به یاد میآورد که صدور حکم برای همبندان او، بیش از دو دقیقه طول نمیکشید و تقریبا در همه موارد، حکم قضات، اعدام با چوبه دار بود.
رویایی میافزاید مبنای حکم ده سال زندان او، امتناع وی از تسلیم شدن به حکومت دینی جمهوری اسلامی و رد اعتقادات سازمانی بود.
آقای رویایی مینویسد در سن ۱۸ سالگی، و به مدت ده سال بعد از آن، نگهبانان در دخمهها و اتاقهای بازجویی و سلولهای انفرادی با استفاده از کابلهای برق به اندازههای مختلف، تمام بدن او را، از کف پاها گرفته تا پشت گردن، زیر ضربه میگرفتند. بعد از چند دوجین شلاق، پاهای او ورم میکرد و سرش از درد مثل بادکنکی در حال ترکیدن بود. اما فراتر از درد فیزیکی، دلهره در اتاقهای انتظار بود؛ جایی که او و همبندانش مجبور بودند پشت درهای بسته، به صدای آنها که مورد ضرب و تجاوز قرار داشتند، گوش کنند.
این عضو سازمان مجاهدین خلق در مقاله خود در سیانان میافزاید، روزی که با رئیسی روبرو شد، روزی بود که چند تن از عزیزترین دوستان خود را از دست داد، و تصور آن را هم نمیکرد که روزی فرا برسد که بتواند در باره رئیسی به جهانیان بگوید و میافزاید یقین دارد که رئیسی هم تصور نمیکرد روزی با عواقب اعمال خود، روبرو شود.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهیرسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.