در پی عقب‌نشینی نظامی آمریکا از افغانستان، سیاستمداران کره جنوبی، شریک یکی دیگر از «جنگهای بی‌پایان آمریکا» در حالی که میان آنها بر سر توسعه تسلیحات هسته‌ای مستقل از آمریکا اختلاف نظر وجود دارد، درباره ادامه حضور ۳۰ هزار سرباز آمریکایی در خاک خود - حضوری که از زمان جنگ کره در دهه ۱۹۵۰ تاکنون ادامه داشته است - ابراز نگرانی کرده‌اند.
ویلیام گالو، رئیس دفتر صدای آمریکا در سئول، کره جنوبی، روز جمعه ۲۹ مرداد (۲۰ اوت) در مقاله‌ای در تارنمای بخش انگلیسی صدای آمریکا، می‌نویسد عقب‌نشینی آشفته آمریکا از افغانستان و تسخیر کشور توسط طالبان، به این پرسش دامن زده است که کره جنوبی تا چه حد باید به حمایت نظامی درازمدت آمریکا متکی باشد، و آیا آن کشور باید برای دفاع از خود تلاش بیشتری داشته باشد. این موضوع به ویژه صدای کسانی را که خواهان توسعه توان بازدارندگی هسته‌ای توسط خود کره جنوبی هستند، رساتر کرده است.
گالو می‌نویسد دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا، نه تنها از کره جنوبی خواست سهم بیشتری از هزینه نگهداری نیروهای آمریکایی را تامین کند، بلکه گاه لزوم حضور سربازان آمریکایی در کره جنوبی را زیر سوال برد، و بخش‌های فزاینده‌ای از را‌ی‌دهندگان در هر دو جناح آمریکا، نسبت به حضور نظامی این کشور در فراسوی مرزها تردید دارند.
بسیاری از جمهوری‌خواهان همدست با پرزیدنت ترامپ با آن چه این روزها «جنگهای بی‌پایان» (یا «جنگهای همیشگی») خوانده می‌شود، مخالف هستند. در جناح چپ نیز سیاستمداران مشهور از جمله سناتور برنی سندرز و الکساندریا اوکازیو-کورتز، نماینده کنگره، خواهان کاهش شدید بودجه وزارت دفاع و خویشتن‌داری بیشتر در سیاست خارجی هستند.
دبیر دفتر صدای آمریکا در سئول می‌نویسد ژنرال چون این-بوم، سپهبد بازنشسته ارتش کره جنوبی، در مصاحبه با صدای آمریکا نگران است که مردم آمریکا ثبات و امنیت ناشی از حفظ نیرو در کره جنوبی و منافع اقتصادی ناشی از آن را درک نمی‌کنند.
پارک وون-هو، استاد دانشگاه زنان «ایوها» در سئول، می‌گوید دفاع هسته‌ای کره جنوبی، صد در صد به آمریکا وابسته است.
گالو در مقاله خود می‌افزاید، «تائی یونگ-هو»، قانونگذار محافظه‌کار کره جنوبی، در فیسبوک پیشنهاد کرد، در پیامد خروج آمریکا از افغانستان، کره جنوبی یا دنبال قراردادی برای مشارکت تسلیحات هسته‌ای به سبک «ناتو» برود، یا تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی آمریکا را که اوایل دهه ۱۹۹۰ از کره جنوبی بیرون برده شد، بازگرداند.
برخی از سیاستمداران چپگرا در کره جنوبی نیز خواهان تغییر برخی از مفاد توافق دفاعی کره جنوبی با آمریکا هستند که در صورت بروز جنگ، کنترل بعضی از عناصر نظامی کره جنوبی را به این کشور منتقل شود.
سونگ یونگ-گیل، رئیس حزب دموکرات حاکم کره جنوبی، در فیسبوک نوشت عقب‌نشینی آمریکا از افغانستان گواه دیگری بر لزوم تغییر در توافق دفاعی با آمریکا است.
وی نوشت: «وقتی در برنامه‌ریزی و اجرای عملیات خود تجربه نداشته باشیم، به عنوان یک ملت نمی‌دانیم با چه دردسرهایی روبرو خواهیم شد.»
اما ژنرال محافظه‌کار «چون» عقیده دارد که انتقال کنترل نیروهای دفاعی به کره جنوبی، در نهایت کره جنوبی را کم‌امن‌تر می‌سازد.
در سال ۲۰۱۸، آمریکا و کره جنوبی توافقی امضا کردند برای شروع یک روند سه مرحله‌ای انتقال کنترل دفاعی به کره جنوبی در زمان جنگ، و مون جائه-این، رئیس جمهوری کره جنوبی گفت مایل است انتقال کنترل تا سال ۲۰۲۲ تکمیل شود. اما مقامات آمریکا با تحمیل ضرب‌الاجل به انتقال کنترل مخالفت می‌کنند و می‌گویند به جای آن، انتقال باید براساس شرایط باشد.
ژنرال «چون» گفت هر اقدام برای سرعت بخشیدن به این روند، می‌تواند به روابط فیمابین که فعلا خوب است، لطمه بزند.
ویلیام گالو، رئیس دفتر صدای آمریکا در سئول، می‌نویسد اتحاد آمریکا و کره جنوبی اخیرا با تمرکز بر دیگر مسائل و مشکلات منطقه، از جمله همه‌گیری کرونا، تغییرات اقلیمی و مدعی‌گری فزاینده چین، گسترش پیدا کرده، و بسیاری از شهروندان کره جنوبی اعتقاد دارند که شبه جزیره کره در محور منافع ملی آمریکا قرار دارد. در همین حال نظرسنجی‌ها حاکی از حمایت افکار عمومی در هر دو کشور از حضور سربازان آمریکا در کره جنوبی هستند، و با بالا گرفتن رقابت چین و آمریکا، نشانی از تغییر در آن دیده نمی‌شود.
پارک وون-هو، استاد دانشگاه زنان «ایوها» در سئول، به صدای آمریکا می‌گوید: «آشکار است که آمریکا سعی کرده از خاورمیانه خارج شود تا بر منطقه هند و آرام تمرکز کند، و کره جنوبی اگر نه مهم‌ترین، دست کم یکی از مهم‌ترین متحدان آمریکا در این منطقه است.»