تأتر دلاکورته که اجراهای خود را در سنترال پارک نیویورک در فضای باز ارائه می کند، این تابستان پنجمین دهۀ فعالیت خود را جشن می گیرد.
دو بازیگر حرفه ای و شناخته شده-مریل استریپ و کوین کلاین- کار دورخوانی تأتر رومئو و ژولیت را با گروه بازیگران آن را طی ماه ژوئن-ماه گذشتۀ میلادی-انجام دادند. آقای کلاین کار بازیگری خود را در تأتر دلاکورته، همزمان با دانشجویی اش در مجتمع هنری معتبر جیلیارد آغاز کرد.
از آن زمان تاکنون، کلاین تابستانها بسیاری را در سنترال پارک نیویورک به نفش آفرینی در آثار شکسپیر، برشت و چخوف پرداخته است. وی این اجراها را سحرآمیز و فضای پارک را به هنگام اجرای چنین کارهایی عالی قلمداد می کند و می گوید یکی از مهمترین ویژگیهای مثبت این اجراها، رایگان بودن آن برای مخاطبان است.
جوزف پاپ-تهیه کنندۀ فقید تأتر-در بروکلین نیویورک بزرگ شد و هرگز تماشای کنسرتهای رایگان را طی دوران کودکی اش در پارک سنترال نیویورک فراموش نکرد. در اوان جوانی، مصمم شد آثار شکسپیر را به رایگان برای علاقمندان نیویورکی به ارمغان آورد. اوسکار یوستیس-مدیرهنری تأتر عمومی نیویورک-می گوید:«ایدۀ جوزف پاپ آن بود که دریک نظام دموکراتیک، فرهنگ باید در مالکیت همگان باشد؛ صرفنظر از میزان تحصیلات، وضع مالی، یا طبقۀ اقتصادی شان و هر کسی حق دسترسی به بهترینهای فرهنگ آمریکایی را دارد.»
جوزف پاپ فعالیت در این خصوص را در سال ۱۹۵۶ آغاز کرد واندکی پس از آغاز فعالیت خود، کار گروهش را توسعه داد و آثار شکسپیر را روی کامیونی که شهر را می گشت، عرضه کرد.
پاپ خواهان اجرای تأتر برای همگان در سنترال پارک شد، و قصد داشت این کار را بدون دریافت وجهی برای بلیت انجام دهد. اما سازمان فضای سبز گفت باید به مردم بلیت فروخته شود و نیمی از بهای بلیت هم به این سازمان اختصاص یابد تا بتواند کار چمن کاری فضای سبز را مرتب انجام دهد.
جوزف پاپ مخالفت کرد. نهایتاً شهرداری موافقت کرد که آمفی تأتری در پارک بسازد. درروزهجدهم ژوئن ۱۹۶۲، تأتر موسوم به دلاکورته با نمایشنامۀ تاجر ونیزی گشایش یافت. از آن زمان تاکنون، بیش از پنج میلیون بلیت رایگان برای تماشای بیش از یکصد و پنجاه تولید صحنه ای صادر شده است.
زیبایی این تأتر تنها به تماشای رایگان آن نیست. چشم انداز شهر نیویوک و بخش غربی پارک مرکزی از سویی و هواپیماها و هلی کوپترهای در گذر(که صدایشان گاه مزاحم کار بازیگران می شود) از سوی دیگر، زیبایی تجربۀ تماشای هنر ناب را در قلب نیویورک، چند برابر می کنند.
مریل استریپ که درکنار بازیگرانی چون آل پاچینو، مورگان فریمن، استیو مارتین و دنزل واشینگتن طی این سالها در برخی از این نمایشها ایفای نقش کرده، می گوید این، تجربه ای متفاوت است، چون تماشاگرانی که در تاریکی نمایش را می بینند، بخشی از آن می شوند و بازیگران خود را به آنها نزدیک احساس می کنند.
طی سالهای اخیر، شماری از نمایشها-ازجمله یکی از آثار برتولت برشت-زیر باران اجرا شده و مردم هم از آن استقبال کرده اند.
دو بازیگر حرفه ای و شناخته شده-مریل استریپ و کوین کلاین- کار دورخوانی تأتر رومئو و ژولیت را با گروه بازیگران آن را طی ماه ژوئن-ماه گذشتۀ میلادی-انجام دادند. آقای کلاین کار بازیگری خود را در تأتر دلاکورته، همزمان با دانشجویی اش در مجتمع هنری معتبر جیلیارد آغاز کرد.
از آن زمان تاکنون، کلاین تابستانها بسیاری را در سنترال پارک نیویورک به نفش آفرینی در آثار شکسپیر، برشت و چخوف پرداخته است. وی این اجراها را سحرآمیز و فضای پارک را به هنگام اجرای چنین کارهایی عالی قلمداد می کند و می گوید یکی از مهمترین ویژگیهای مثبت این اجراها، رایگان بودن آن برای مخاطبان است.
جوزف پاپ-تهیه کنندۀ فقید تأتر-در بروکلین نیویورک بزرگ شد و هرگز تماشای کنسرتهای رایگان را طی دوران کودکی اش در پارک سنترال نیویورک فراموش نکرد. در اوان جوانی، مصمم شد آثار شکسپیر را به رایگان برای علاقمندان نیویورکی به ارمغان آورد. اوسکار یوستیس-مدیرهنری تأتر عمومی نیویورک-می گوید:«ایدۀ جوزف پاپ آن بود که دریک نظام دموکراتیک، فرهنگ باید در مالکیت همگان باشد؛ صرفنظر از میزان تحصیلات، وضع مالی، یا طبقۀ اقتصادی شان و هر کسی حق دسترسی به بهترینهای فرهنگ آمریکایی را دارد.»
جوزف پاپ فعالیت در این خصوص را در سال ۱۹۵۶ آغاز کرد واندکی پس از آغاز فعالیت خود، کار گروهش را توسعه داد و آثار شکسپیر را روی کامیونی که شهر را می گشت، عرضه کرد.
پاپ خواهان اجرای تأتر برای همگان در سنترال پارک شد، و قصد داشت این کار را بدون دریافت وجهی برای بلیت انجام دهد. اما سازمان فضای سبز گفت باید به مردم بلیت فروخته شود و نیمی از بهای بلیت هم به این سازمان اختصاص یابد تا بتواند کار چمن کاری فضای سبز را مرتب انجام دهد.
جوزف پاپ مخالفت کرد. نهایتاً شهرداری موافقت کرد که آمفی تأتری در پارک بسازد. درروزهجدهم ژوئن ۱۹۶۲، تأتر موسوم به دلاکورته با نمایشنامۀ تاجر ونیزی گشایش یافت. از آن زمان تاکنون، بیش از پنج میلیون بلیت رایگان برای تماشای بیش از یکصد و پنجاه تولید صحنه ای صادر شده است.
زیبایی این تأتر تنها به تماشای رایگان آن نیست. چشم انداز شهر نیویوک و بخش غربی پارک مرکزی از سویی و هواپیماها و هلی کوپترهای در گذر(که صدایشان گاه مزاحم کار بازیگران می شود) از سوی دیگر، زیبایی تجربۀ تماشای هنر ناب را در قلب نیویورک، چند برابر می کنند.
مریل استریپ که درکنار بازیگرانی چون آل پاچینو، مورگان فریمن، استیو مارتین و دنزل واشینگتن طی این سالها در برخی از این نمایشها ایفای نقش کرده، می گوید این، تجربه ای متفاوت است، چون تماشاگرانی که در تاریکی نمایش را می بینند، بخشی از آن می شوند و بازیگران خود را به آنها نزدیک احساس می کنند.
طی سالهای اخیر، شماری از نمایشها-ازجمله یکی از آثار برتولت برشت-زیر باران اجرا شده و مردم هم از آن استقبال کرده اند.
