محمدعلی اسلامی نُدوشن، ادیب، نویسنده، شاعر و محقق ایرانی در ۹۷ سالگی در کانادا درگذشت.
شیرین بیانی، همسر اسلامی ندوشن، ضمن اعلام این خبر گفته است که پیکر او در کشور کانادا به امانت به خاک سپرده می‌شود.
ندوشن بعد از پایان تحصیل در دانشگاه تهران برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و موفق به اخذ دکترای حقوق بین‌الملل از دانشکده حقوق پاریس شد. او پس از اخذ دکترا به تهران برگشت و پیش از آنکه مشغول به تدریس در دانشگاه تهران شود، قاضی دادگستری بود.
ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ، سرو سایه‌فکن، ایران و جهان از نگاه شاهنامه، نامه نامور، ایران را از یاد نبریم، چهار سخنگوی وجدان ایران، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه از جمله آثار این شاعر حقوقدان است.
موسس فصلنامه ادبی «هستی» به شهادت آثارش، عمیقا عاشق وطن خود بود و سخنان ماندگاری از او درباره ایران و آینده آن باقی مانده است.
او حدود پنج سال پیش در مقاله‌ای با عنوان «توجه به عمق ایران» در روزنامه اطلاعات نوشت: «من در قعر ضمیر خود احساسی دارم و آن این که رسالت ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرمی او به او باز خواهد گشت. من یقین دارم که ایران می‌تواند قد راست کند و آن‌گونه که در خور فرهنگ تمدن و سالخوردگی اوست، نکته‌های بسیاری به جهان بیاموزد.»
خیابان شاهد در منطقه شش تهران در آبان سال ۹۹ به پاس نکوداشت ۹۵ سالگی این شخصیت برجسته فرهنگ و هنر ایران، به نام او نامگذاری شد و سردیسی از او در تقاطع خیابان وصال‌شیرازی و بلوار کشاورز نصب شده‌است.
