هم‌زمان با هشتادمین سالگرد تولد هایده، خواننده بلندآوازه ایران، کاربران شبکه‌های مجازی با گرامیداشت یاد او اظهار داشتند که یاد و صدای بانوی آواز ایران همچنان زنده و ماندگار است.
به عقیده بسیاری هایده یکی از ستاره‌های بی‌تکرار هنر و موسیقی ایران محسوب می‌شود و از ارزش و جایگاه ویژه‌ای در میان ایرانیان برخوردار است.
خانم هایده با نام شناسنامه‌ای «معصومه دده‌بالا» در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۶۸ در سن ۴۷ سالگی در سانفرانسیسکو درگذشت و پیکرش در آرامگاه وستوود در لس‌آنجلس به خاک سپرده شد.
هایده بعد از خواهر کوچکترش مهستی به جرگه خوانندگان پیوست و طی سالیان کار هنری‌اش با بزرگانی چون علی تجویدی، همایون خرم، فریدون خشنود، جهانبخش پازوکی، محمد حیدری و انوشیروان روحانی کار کرد.
این خواننده شهیر ایرانی که فعالیت حرفه‌ای خود را ۱۰ سال پیش از انقلاب اسلامی در ایران آغاز کرده بود، در شهریور ماه سال ۱۳۵۷ از ایران خارج شد و به لندن رفت، و پس از انقلاب نیز به دلیل محدودیت‌های برقرار شده از سوی جمهوری اسلامی، به ویژه ممنوعیت آوازخوانی زنان، به آمریکا مهاجرت کرد و در نهایت ساکن شهر لس‌آنجلس شد.
او در طول سال‌های زندگی در غربت نیز با تعدادی از ترانه‌سرایان و آهنگسازان نامدار ایرانی همکاری داشت و آثار جاودانه و ماندگاری در موسیقی ایران خلق کرد.
در فروردین ماه ۱۳۹۸ ستاره‌ای در بلوار مشاهیر لس آنجلس به عنوان بخشی از میراث فرهنگی و هویت ایرانی به نام هایده ثبت شد.
در هشتادمین سالروز تولد هایده، کاربران ایرانی در شبکه‌های اجتماعی با بازنشر آثار و عکس‌هایش و همچنین خاطراتی که از او دارند، یادش را زنده کردند.
میلاد فدایی‌اصل، روزنامه‌نگار پیشین، در توییتی تأکید کرد که برای این روزهایمان یکی مثل هایده را کم داریم، هرچند او «در ما و این زندگی جریان» دارد.
زینب کریمیان، روزنامه‌نگار، با بیان این که «امروز ۲۱ فروردین تولد بانوی دو عالم صدا خانم هایده» است، عنوان کرد که در خانه هر ایرانی «یک بار هم که شده» صدای او پخش شده است و اوج عاشقی آن جا است که او می‌خواند: «نه من تو رو واسه خودم، نه از سر هوس می‌خوام، عمر دوباره منی، تو رو واسه نفس می‌خوام.»
امیر کلهر، روزنامه‌نگار نیز نوشت: «اگر ایران، ایران بود و برای ایرانی‌ها، امشب می‌رفتیم مراسم بزرگداشت خانم هایده. تولد هشتاد سالگی‌اش را جشن می‌گرفتیم.»
کاربری به نام فاطمه ولی‌نیا نیز با اشاره‌ای تلویحی به شرایط این روزها، بخشی از یکی از ترانه‌های هایده برای ایران را بازگو کرد و نوشت: «برای کوچه غمگینم، برای خونه غمگینم، برای تو برای من برای هر کی مثل ما، داره می‌خونه غمگینم.»
آرزو نائیجی، وکیل دادگستری ساکن تهران نیز در توئیتی می‌گوید که اگر در اختیار او بود، بیست‌ویکم فروردین، زادروز هایده را «روز جهانی موسیقی و عشق و زیبایی» نامگذاری می‌کرد.
