در شرایطی که تعداد قابل توجهی از کادر آموزشی کشور به دلایل سیاسی یا ایدئولوژیک از کار برکنار یا تعلیق فعالیت شدهاند، وزیر آموزش و پرورش مدعی شده بهعلت مسائل بودجهای، «بیش از ۲۰ سال» است که هیچ سرایداری (بابای مدرسه) جذب این وزارتخانه نشده است.
به گزارش خبرگزاری دولتی «ایسنا»، رضامراد صحرایی، وزیر آموزش و پرورش دولت ابراهیم رئیسی با اعلام اینکه او «شرمندهترین» وزیر کابینه است، اعلام کرده که دائما باید بهسبب امور مالی «بنالد».
او از نبود «تغذیه خوب» برای برخی دانشآموزان دبیرستانهای شبانهروزی خبر داده و گفته است به دلیل کمبود بودجه در بعضی موارد «دانشآموزان چند روستا میخواهند برای تحصیل به شهر بیایند و من میگویم فقط ظرفیت ۲۰۰ نفر را داریم و ۳ دختر باید از تحصیل باز بمانند.»
آموزش و پرورش در دهههای اخیر و پس از بهمن ۵۷ دچار تغییرات زیادی مانند کنار گذاشتن بسیاری از کادر آموزشی پیشین (در قالب تسویههای عقیدتی و سیاسی) به همراه دگرگونی در سرفصلها و محتوای بسیاری از منابع آموزشی کودکان، نوجوانان و جوانان ایران شد.
در پی اعمال سیاستهای ایدئولوژیک و حکومتی در نهاد آموزش و پرورش، برخی از کادر آموزشی کشور مجبور به کنارهگیری و بسیاری هم برخلاف میل خود از کار برکنار شدند.
در همین راستا، وبسایت «دیدهبان ایران» در گزارشی که هفتم آبان ماه منتشر کرد، آورده بود: جلال محمودزاده، عضو مجلس شورای اسلامی، گفته است «از زمان روی کار آمدن وزیر آموزش پرورش، ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر از مدیران مدارس را به دلایل سیاسی و اعتقادی برکنار کردهاند.»
از سوی دیگر، معلمان و کارکنان آموزش و پرورش در تمام این سالها نسبت به وضعیت نامناسب حقوقها، ناترازی در پرداختها و اجرایی نشدن «طرح طبقهبندی مشاغل» با انجام تحصن، اعتصاب یا گردهمایی خیابانی اعتراض خود را اعلام کردهاند.
در این حال، کمپین «صد هزار امضا» ابتدای مهر ماه نوشته بود: برخی از معلمان «مسئولیتپذیر و دلسوز»، به جرم مطالبهگری یا نقد، «گرفتار زندان، اخراج، بازخریدی و بازنشستگی اجباری، تبعید، انفصال از خدمت و دیگر مجازاتهای سراسر ناعادلانه شدهاند.»
«شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» نیز پیشتر صدور احکام «تلافیجویانه» برای کنشگران صنفی و معلمان را موجب «محرومیت دانشآموزان از آموزش و سلب حیات مادی و فرهنگی آنان» توصیف کرده بود.
در این ارتباط هم «انجمن اسلامی معلمان ایران، سازمان معلمان ایران و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی» در بیانیهای «برخوردهای قضایی و امنیتی با معلمان کنشگر صنفی و سیاسی، صدور احکام زندانهای طولانی مدت و پروندهسازی برای آنان در دادگاههای انقلاب اسلامی، صدور احکام اخراج، بازخرید، بازنشستگی اجباری، تبعید و در برخی موارد، قطع حقوق و حذف شمول رتبهبندی را یکی از بحرانهای موجود در سیستم آموزشی جمهوری اسلامی دانستهاند.