رسانه‌های اسرائیلی و بین‌المللی فهرست بلندی از مقام‌ها و چهره‌های مطرحی را منتشر کرده‌اند که می‌گویند برای ادای احترام به شیمون پرز رئیس جمهوری سابق اسرائیل در مراسم خاکسپاری او حضور خواهند یافت؛ رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی یکی از این مقام‌هاست.
شیمون پرز که از سال ۲۰۰۷ میلادی تا تابستان سال ۲۰۱۴ رئیس جمهوری اسرائیل بود، روز ۲۳ شهریور به دلیل سکته مغزی به بیمارستان منتقل شد، اما به رغم بهبود نسبی در طول دو هفته‌ای که در تل آویو تحت درمان بود، در نهایت سه‌شنبه شب، ششم مهر ماه، در ۹۳ سالگی درگذشت.
بر اساس بیانیه‌ای که خبرگزاری رسمی تشکیلات خودگردان فلسطینی (وفا) روز گذشته منتشر کرد، محمود عباس در نامه‌ای به خانواده شیمون پرز، که از بنیانگذاران اسرائیل بوده و در پست‌های مختلفی در آن کشور خدمت کرده بود، از درگذشت او ابراز تاسف کرده است.
این مقام ارشد فلسطینی در بیانیه خود از آقای پرز به عنوان «شریک» همراه یاسر عرفات و اسحاق رابین در راه رسیدن به یک «توافق شجاعانه» صلح بین اسرائیل و فلسطینی‌ها یاد کرده و گفته است، شیمون پرز تا آخرین لحظات عمر خود برای تحقق یک «صلح پایدار» تلاش کرد.
روزنامه یو اس ای تودی در گزارشی، ضمن بیان این مطلب، می‌گوید با این حال بسیاری از فلسطینی‌ها از شیمون پرز به عنوان «مرد صلح» یاد نمی‌کنند؛ و از قول یک تاجر فلسطینی-آمریکایی ساکن رام اﻟله در کرانه باختری می‌نویسد که پرز «بانی شهرک‌سازی اسرائیلی‌هاست.»
شهرک‌سازی های اسرئیل در سرزمین‌های اشغالی کرانه باختری رود اردن یکی از عوامل عمده توقف گفت‌وگوهای صلح خاور میانه است و ایالات متحده، به همراه بسیاری از کشورهای دیگر، منتقد سیاست‌های دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در این زمینه هستند.
بر خلاف محمود عباس، گروه فلسطینی حماس که نوار عزه را تحت کنترل دارد از درگذشت شیمون پرز ابراز شادی کرده و سخنگوی آن گروه در گفت‌وگو با خبرگزاری رویترز، او را آخرین نفر از نسل بنیانگزاران اسرائیل دانسته و گفته است، مرگ او یعنی پایان دوران اشغالگری و آغاز دوران تضعیف اسرائیل.
با این حال، اگر شخصی مانند شیمون پرز – با وجود وجهه متفاتی که ممکن است در میان مردم مختلف جهان داشته باشد – نتوانست در سال‌های اخیر در رسیدن به یک توافق پایدار با فلسطینی‌ها موفق شود، چشم‌انداز گفت‌وگوهای صلح خاور میانه در شرایط فعلی چندان نمی‌تواند روشن باشد.
شیمون پرز در سال ۱۹۹۳ میلادی وزیر خارجه دولت اسحاق رابین نخست وزیر آن زمان اسرائیل بود، که با یاسر عرفات رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین به یک توافق موقت صلح دست یافت. همین موفقیت این سه نفر را یک سال بعد، برنده جایزه صلح نوبل کرد.
