شماری از وب‌سایت‌های حقوق بشری روز دوشنبه خبر دادند که ۲۶ شهروند بهایی ساکن شیراز در مجموع به تحمل ۸۵ سال زندان محکوم شده‌اند.
این احکام حدود یک ماه پس از برگزاری سومین جلسه محاکمه این افراد در شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز توسط قاضی محمود ساداتی صادر شده است.
این شهروندان بهایی به «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» متهم شده‌اند.
جامعه جهانی بهایی بارها این قبیل اتهام‌ها را «بی‌اساس» نامیده و تاکید کرده است که بهاییان در ایران تنها به دلیل اعتقادات و فعالیت‌های مذهبی خود زندانی می‌شوند.
«اجتماع و تبانی برای ایجاد نا‌امنی فکری و عقیدتی در جامعه، گردهمایی در مکان‌های مذهبی، سیاحتی و گردشگری از جمله شاهچراغ، حافظیه و تخت جمشید برای بررسی بحران آب، مشکلات محیط زیست و آسیب‌های اجتماعی و نیز حضور این افراد در محله‌های فقیرنشین و حاشیه شهر شیراز» برخی از مصادیق اتهامی ذکر شده در پرونده قضایی این بهاییان است.
بر اساس حکم دادگاه نبیل تهذیب، اسماعیل روستا، بهنام عزیزپور، سعید حسنی، رامین شیروانی، صهبا مصلحی، یکتا فهندژ سعدی، لالا صالحی، مژگان غلام‌پور، رضوان یزدانی، و بهاره نوروزی هر کدام به پنج سال زندان محکوم شدند.
پانزده شهروند بهایی دیگر به نام‌های مریم اسلامی، پریسا روحی‌زادگان، مرجان غلام‌پور، صهبا فرح‌بخش، شادی صادق‌اقدم، عهدیه عنایتی، ثمره آشنایی، نوشین زنهاری، نسیم کاشانی‌نژاد، شمیم اخلاقی، سروش ایقانی، فرزاد شادمان، فربد شادمان، مهیار سفیدی و ورقا کاویانی نیز هر کدام به دو سال زندان محکوم شدند.
برای این بهاییان علاوه بر حبس، احکام تبعید و دو سال ممنوعیت خروج از کشور همراه با لغو گذرنامه نیز صادر شده است.
این افراد در جریان بازداشت‌های گروهی و گسترده بهاییان شیراز در بازه زمانی تیر تا آذر سال ۹۵ بازداشت شده بودند و پس از مدتی با وثیقه آزاد شدند.
جمهوری اسلامی ایران در قوانین خود آیین بهاییت را به رسمیت نمی‌شناسد و بهاییان دهه‌هاست که با فشارهای امنیتی، بازداشت و تبعیض‌های گسترده روبه‌رو هستند.
موارد متعدد محرومیت از تحصیل در دانشگاه، تخریب قبرستان‌ها، ممنوعیت اشتغال در مراکز دولتی، و پلمپ محل کسب‌وکار برخی از فشارهایی است که بهاییان در ایران متحمل می‌شوند.
سازمان ملل متحد و مدافعان حقوق بشر بارها از «تبعیض» علیه بهاییان در ایران انتقاد کرده‌اند و از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته‌اند که به تعهدات بین‌المللی خود در زمینه حق آزادی عقیده و مذهب پایبند باشند.
