هشتادویکمین جشنواره فیلم ونیز در ایتالیا روز شنبه ۱۷ شهریور با اهدای جوایز به چهره‌ها و آثار برتر سینمایی در شاخه‌های مختلف به پایان رسید.
در بخش «افق‌های گسترش‌یافته»، اهدای جایزه «منتخب تماشاگران» به فیلم «شاهد» ساخته نادر ساعی‌ور، سینماگر ایرانی، بازتاب زیادی در رسانه‌های جهان داشت.
این فیلم با بازی مریم بوبانی، هانا کامکار، و غزل شجاعی، بدون رعایت قوانین حجاب اجباری در ایران ساخته شده است و اثری در چهارچوب سینمای مستقل یا زیرزمینی محسوب می‌شود.
سمیه حقنگهدار، مستندساز، و از اعضای کانون فیلم‌سازان مستقل ایران «ایفما»، در گفت‌‌وگو با صدای آمریکا، شاهد را اثری «متفاوت و تأثیرگذار» توصیف می‌کند که آغاز و پایانی «درخشان» دارد. او در ادامه می‌افزاید که این فیلم ادای دینی به جنبش «زن زندگی آزادی» و مبارزه «زنان شجاع ایران» است.
به گفته خانم حقنگهدار، نادر ساعی‌ور نیز یادآور شده است که موفقیت خود را مدیون «مبارزه و شجاعت زنان ایران» است.
سمیه حقنگهدار می‌گوید: «فیلم شاهد، راوی المان‌ها و مضامینی است که همواره در سینمای تحت حاکمیت جمهوری اسلامی سانسور شده است، مواردی مانند حضور بدون حجاب اجباری زنان بازیگر، نمایش رقص، و به تصویر کشیدن ظلم و جور حاکم بر جامعه ایران.»
او در ادامه می‌افزاید: «این فیلم مستقل با حضور شجاعانه بازیگران زن فیلم، بازتاب واقعی تجربه زیسته زنان شجاع و جامعه ایران، و به ویژه روایت این شجاعت پس از جنبش زن، زندگی، آزادی، است.»
به گفته خانم حقنگهدار، باید در نظر داشت که «شاهد» در شرایطی در ایران ساخته شده است که نادر ساعی‌ور برای حفظ امنیت خود، بازیگران، و عوامل فیلم، قادر نبوده است تا با خیال آسوده کار کند.
سمیه حقنگهدار می‌گوید: «جنبش زن، زندگی، آزادی، و آگاهی و شجاعت مردم آزادی‌خواه ایران، به سینما نیز سرایت کرده، و روح و جان تازه‌ای را در سینمای مستقل ایران دمیده است. به همین دلیل شاهد موفقیت روزافزون این سینما در جهان هستیم، سینمایی که موفق شده است تا تصویر واقعی و بدون سانسوری از ایران را به جهان نشان دهد.»
او در ادامه با اشاره به اینکه جایزه به فیلم شاهد، گامی رو به جلو در مبارزه با سرکوب و سانسور است، آن را «موفقیت بزرگ و ارزشمندی» برای سینمای مستقل ایران توصیف می‌کند.
به گفته خانم حقنگهدار، موفقیت هر فیلم مستقلی که در داخل یا خارج ایران ساخته می‌شود، ریشه‌های سینمای مستقل را مستحکم‌تر می‌کند و انگیزه بیشتری برای سایر فیلم‌سازان مستقل ایجاد می‌کند.
سمیه حقنگهدار همچنین یادآور می‌شود که این موفقیت‌ها، جامعه سینمایی جهان را با شرایط و چالش‌های یک فیلمساز مستقل ایرانی در داخل یا خارج از ایران آشنا می‌کند.
او در ادامه به حضور کانون فیلم‌سازان مستقل ایران در جشنواره ونیز اشاره می‌کند که با نمایش بنری در مجاور ورودی اصلی این رویداد همراه بود.
روی این بنر شعارهای «حقوق هنرمند همان حقوق بشر است»، «زن زندگی آزادی»، و «اعدام را متوقف کنید»، نوشته شده بود.
به گفته خانم حقنگهدار در این حرکت که در آستانه دومین سالگرد جنبش «زن زندگی آزادی» ترتیب یافت، نادر ساعی‌ور و عوامل فیلم «شاهد» نیز حضور داشتند، و این سینماگر ایرانی بنر را امضا کرد.
سمیه حقنگهدار می‌گوید: «به رغم‌تمامی تلاش‌های جمهوری اسلامی برای سانسور و سرکوب سینمای مستقل ایران، فیلم‌سازان مستقل فعال‌تر از گذشته در این مسیر گام برمی‌دارند و ما شاهد حضور بیشتر سینمای مستقل در جشنواره‌های جهانی هستیم.»
فیلم «شاهد» سومین ساخته نادر ساعی‌ور و محصول ایران، آلمان، و اتریش است. او که سابقه همکاری با جعفر پناهی را در کارنامه حرفه‌ای خود دارد، فیلم‌نامه شاهد را به‌صورت مشترک یا این سینماگر سرشناس ایرانی نوشته است.
در این فیلم که محصول دوران جنبش «زن زندگی آزادی» است، یک استاد رقص بازنشسته به نام ترلان ادعا می‌کند که دختر خوانده او با نام زارا به دست شوهر خشن و با نفوذش که از مقامات حکومتی است، به قتل رسیده است.
پلیس حاضر به تحقیق درباره ماجرا نیست، ولی ترلان با بازی مریم بوبانی به رغم تمامی چالش‌ها تسلیم نمی‌شود
