نرگس محمدی، فعال حقوق بشر ایرانی، در نامه‌ای به تایید حکم ۱۶ سال زندان خود در دادگاه تجدیدنظر اعتراض کرد و گفت زندان را تحمل خواهد کرد، اما حتی یک روز آن را «قانونی، انسانی و اخلاقی» نمی‌داند.
دادگاه تجدیدنظر به تازگی حکم صادر شده برای نرگس محمدی٬ نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر ایران را تایید کرد. وی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی کشور» به پنج سال زندان، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال زندان و به اتهام «تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام» به ده سال زندان محکوم شده است.
مطابق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، وقتی چند مورد حکم در مورد متهمی صادر می‌شود٬ طولانی‌ترین حکم صادر شده ملاک قرار می‌گیرد؛ به این ترتیب حکم ده سال زندان برای این فعال حقوق بشر مقرر خواهد شد.
نرگس محمدی در این نامه، خود را این گونه معرفی کرده است: «زنی ۴۴ ساله‌ام که در پنج سال اخیر عمرم، با محکومیت ۲۲ ساله توسط حکومت جمهوری اسلامی در ایران مواجه شده‌ام و نیک می‌دانم که این پایان قضیه نیست.»
او همچنین نوشته است: «در این پرونده متهم هستم که چرا از برادران کرد و سنی که در معرض اعدام هستند دفاع کرده و دادرسی آن‌ها را غیرقانونی و غیرعادلانه دانسته‌ام، چرا فمینیست هستم، چرا از زندانیان ۸۸ و خانواده‌هایشان تجلیل کردم، چرا نشست آلودگی هوا برگزار کردم و ...؟ و من فقط یک پاسخ دارم؛ چون من یک فعال حقوق بشرم. سال‌ها است هر آنچه که به موجب انسان، زن، مادر، همسر و شهروند بودنم محق آن بودم، ظالمانه از من گرفته شده است. اما هنوز نتوانسته اند عشق و آرمانم را از دل و جان برگیرند و همین برای بودنم کافی است.»
ایالات متحده و اتحادیه اروپا به حکم صادر شده برای نرگس محمدی اعتراض کرده‌اند. وزارت خارجه آمریکا حکم ۱۶ سال زندان برای این فعال حقوق بشر را «نگران کننده و غیرقابل توجیه» خوانده و خواستار آزادی او شده است.
تقی رحمانی٬ فعال سیاسی و همسر خانم محمدی نیز به صدای آمریکا گفته است که این حکم سنگین صادر شده «انتقام‌جویی» و نشانه مخالفت جدی دستگاه قضایی با فعالیت‌های حقوق بشری است.
نرگس محمدی که در حال حاضر در زندان به سر می‌برد٬ مبتلا به دو بیماری آمبولی ریه و فلج عضلانی است و به گفته پزشکان عوارض این دو بیماری در فضای زندان و محیط‌های تنش‌زا تشدید می‌شود.
