راحله راحمی‌پور، عضو خانواده‌های اعدام شدگان دهه ۶۰ که در زندان اوین محبوس است، با وجود ابتلا به تومور مغزی از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است.
به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، وضعیت عمومی این زندانی دادخواه ۷۲ ساله به دلیل «بیماری‌های متعدد» نامناسب بوده و او توان تحمل حبس را ندارد.
بنا بر این گزارش، راحله راحمی‌پور به رغم نیاز به رسیدگی پزشکی تخصصی همچنان از اعزام به بیمارستان و رسیدگی درمانی محروم مانده است.
پیشتر هرانا دلیل محرومیت پزشکی این زن دادخواه را خودداری او از پوشیدن حجاب اجباری گزارش کرده بود.
راحله راحمی‌پور از اعضای خانواده های دادخواه و مفقودشدگان در زندان‌های جمهوری اسلامی بشمار می رود.
در حالی‌که برادرش حسین و همسرش در دهه شصت بازداشت و اعدام شدند، مقام‌های جمهوری اسلامی نوزاد آنها به نام گلرو راهرگز به خانواده‌اش تحویل نداده و بدون ارائه گواهی فوت یا محل دفن مدعی شده‌اند که این کودک جان باخته است.
صدیقه وسمقی، دین‌پژوه منتقد جمهوری اسلامی و زندانی سیاسی پیشین، پیشتر در مطلبی در صفحه اینستاگرامش حضور راحله راحمی‌پور در بند زنان زندان اوین را «یکی از نشانه‌های آشکار ظلم دستگاه قضائی جمهوری اسلامی» توصیف کرد و نوشت او «دادخواه خون برادر خویش است که در دهه شصت اعدام شد.»
به گزارش هرانا، راحله راحمی‌پور در آبان ۹۸ بازداشت و در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش سال حبس محکوم شد.
بنا بر این گزارش، این عضو خانواده‌های اعدام‌شدگان اواخر آبان ماه ۱۴۰۲ جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شده است.
عفو بین‌الملل پیشتر با صدور بیانیه‌ای از مقامات جمهوری اسلامی ایران خواست آزار و اذیت راحله راحمی‌پور را متوقف کنند.
حمیده زراعی
همچمین حمیده زراعی، معترض تبعیدی به رشت، روز دوشنبه ۲۱ خرداد با قرار وثیقه از زندان لاکان این شهر آزاد شد.
این مخالف حجاب اجباری از روز شنبه ۱۹ خرداد در اعتراض به «بازداشت غیرقانونی خود و اعمال خشونت در حین بازداشتش» دست به اعتصاب غذای خشک زده بود.
او اعلام کرده بود تا زمانی که آزاد نشود به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.
خانم زراعی که از اسفند سال گذشته برای سپری کردن دوره تبعید دو ساله خود در رشت به سر می‌برد، پس از امتناع از پوشیدن چادر در کلانتری محل ثبت حضور هفتگی خود، از سوی دادگاه احضار شده بود.
او هر سه روز یک بار باید خود را به کلانتری محله گلسار رشت معرفی می‌کرد.
حمیده زراعی در خرداد ۱۴۰۲ در منزلش در کرج بازداشت و در آبان همان سال به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس، دو سال تبعید به رشت، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال ممنوعیت حضور در فضای مجازی محکوم شد. حکم حبس او با تسلیم به رای به ۹ ماه حبس کاهش یافت.
او در جریان اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» در روز ۱۲ آبان ۱۴۰۱، در مراسم چهلم حدیث نجفی، از کشته شدگان این اعتراضات، بازداشت و در زندان کچویی کرج محبوس شد. این معترض سرانجام در پی عفو حکومتی در بهمن‌ماه همان سال آزاد شد.
تاکنون بسیاری از فعالان مدنی و سیاسی در ایران با اتهامات امنیتی با محکومیت‌های حبس و تبعید و ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی مواجه شده‌اند.
