گروه عمده کردی مخالف نظام جمهوری اسلامی در ایران می‌گوید به منظور «حفاظت و دفاع» از جان کردهایی که در آن کشور زندگی می‌کنند، به مبارزه مسلحانه خود با نیروهای امنیتی ایران ادامه خواهد داد و آن را پس از توافق اتمی «ضروری» می‌داند.
معاون دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران (PDKI) در گفت‌وگو با خبرگزاری آسوشیتدپرس، ضمن بیان این مطلب، گفته است که سرکوب نیروهای کرد توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران بوده که چنین واکنشی را موجب شده است.
حسن شرفی در این گفت‌وگو که خبرگزاری آسوشیتدپرس بخش‌هایی از آن را روز جمعه منتشر کرده است، همچنین می‌گوید «ما شاهدیم که کردها در ایران دستگیر، بازجویی، شکنجه، و زندانی می‌شوند.»
وی در ادامه مصاحبه که روز چهارشنبه در شهر کویه عراق در نزدیکی مرز ایران انجام شد، می‌گوید «به منظور حفاظت و دفاع از این مردم، ما تصمیم گرفته‌ایم به جای مبارزات معمول، در منطقه حضور داشته باشیم.»
رشته حملات اخیر نیروهای حزب دموکرات کردستان ایران، به آتش بس بیست ساله جنگجویان کرد با حکومت ایران پایان داد؛ هرچند برخی فعالیت‌های جدایی‌طلبان کرد در مناطق شمال غربی ایران در این مدت متوقف نشد.
رویکرد جدید این گروه عمده مخالف حکومت ایران در حالی است که مواضع کردها اخیرا در مناطق دیگر منطقه تقویت شده است. کردهای سوریه در میانه جنگ داخلی قلمروی خود را ایجاد کرده‌اند و اقلیم کردستان عراق هم با آزادسازی بخش‌هایی از مناطق تحت کنترل داعش، محدوده خود را گسترش داده‌اند.
مقام ارشد حزب دموکرات کردستان ایران در بخش دیگری از مصاحبه با آسوشیتدپرس می‌گوید «پس از توافق ایران با آمریکا و اروپا بر سر برنامه هسته‌ای، (مقامات ایران) فکر می‌کنند هر کاری که انجام دهند، جهان خارج از آنها انتفاد نخواهد کرد ... از این رو مبارزه با آنها ضروری است.»
احزاب و گرو‌های کردی که سال‌‌ها برای کسب آزادی و خودمختاری در امور فرهنگی و اجتماعی در ایران با نیروهای امنیتی مبارزه می‌کردند، پس از تاسیس اقلیم خودمختار کردستان عراق در دهه ۹۰ میلادی، دست از مبارزه مسلحانه کشیدند.
در آذر ماه ۱۳۸۵، برخی از اعضای ارشد حزب دموکرات کردستان ایران در اعتراض به سیاست‌های رهبری حزب از آن جدا شدند و تحت نام «حزب دموکرات کردستان» به فعالیت‌های خود ادامه دادند.
کردهای ایران حدود ۱۰ درصد جمعیت ۸۰ میلیونی ایران را تشکیل می‌دهند و بسیاری از آنها در مناطق کوهستانی شمال غرب ایران در نزدیکی مرزهای مشترک با ترکیه و عراق ساکن هستند.
