گزارشها از ایران حاکی از بیخبری نگرانکننده برای چند زندانی سیاسی در قزلحصار در پی اجرای اعدام دو همبندی آنها و مرگ مشکوک یک زندانی سیاسی سابق در ایذه است.
در پی اجرای اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی، دو زندانی سیاسی در زندان قزلحصار، خانوادهها و نزدیکان چند تن از زندانیان سیاسی محبوس در این زندان گفتهاند «با توجه به هجوم گارد ویژه، بیم جان» آنها را دارند.
بنا بر گزارش برخی منابع حقوق بشری در روز دوشنبه ششم مرداد، خانوادههای آرشام رضایی، رضا محمدحسینی، زرتشت احمدی راغب، و رضا سلمانزاده، با وجود پیگیری از مراجع قضایی، «هیچ خبری» از آنها به دست نیاوردهاند و «با توجه به هجوم گارد ویژه، بیم جان عزیزانشان را دارند.»
همچنین، مادر آرشام رضایی در روایتی اینستاگرامی گفته است: «دو روز است که آرشام نه تماس گرفته، نه خبری ازش دارم. قبلا اگر انفرادی میبردنش، یک تماس میگرفت. معلوم نیست چی به سر آرشام، پسرم، آوردهاند.»
مقامات قضایی جمهوری اسلامی سحرگاه یکشنبه پنجم مرداد مهدی حسنی و بهروز احسانی، دو زندانی سیاسی بازداشتشده در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ را اعدام کردند.
- تأکید سه زندانی سیاسی بر اتحاد همگانی برای رهایی ایران
روز پیش از اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی، بیانیهای از طرف سه زندانی سیاسی دیگر در قزلحصار، یعنی رضا محمدحسینی، آرشام رضایی، و زرتشت احمدی راغب به دست صدای آمریکا رسیده بود. این سه تن از جمله زندانیانی هستند که خانوادههایشان از همان روز تاکنون از آنها بیخبر بودهاند.
آرشام رضایی، رضا محمدحسینی، و زرتشت احمدی راغب، در این بیانیه که نسخهای از آن روز شنبه چهارم مرداد به بخش فارسی صدای آمریکا رسید، «اتحاد همگانی برای رهایی ایران از چنگال استبداد حاکم» را یک «باور ملی» دانستهاند که «از دل نسلی زخمی برخاسته که دههها رنج کشیده و هنوز ایستاده» است.
آنها در این بیانیه تأکید کردهاند که مقامات جمهوری اسلامی «پروژههای هستهای پرهزینه را بهانه فریب ساختند، ثروت ملت را خرج جنگافروزی و حمایت از گروههای نیابتی در لبنان، سوریه و غزه کردند، و آن چه برای مردم ایران ماند، تنها فقر، تحریم، و تحقیر بود.»
این زندانیان سیاسی با اشاره به کشته شدن چند شهروند با «گلولههای مستقیم» مأموران حکومتی در ایستهای بازرسی، فاش کردهاند: «در زندانهایی چون تهران بزرگ، قرچک، خانههای امنِ نهادهای اطلاعاتی و دهها بازداشتگاه دیگر، تماسها قطع شده، ملاقاتها ممنوع شده و خانوادهها تحت فشار و تهدید قرار گرفتهاند. شکنجههای جسمی و روانی شدت یافته تا صدای آزادیخواهان خاموش شود.»
پیش از این نیز گزارشهای دیگری از خشونتورزی مقامات زندان قزلحصار به صدای آمریکا رسیده بود.
- مرگ مشکوک یک زندانی سیاسی سابق
یک منبع حقوق بشری روز دوشنبه ۶ مرداد گزارش داده که رسول بداغی، از معترضان بازداشتشده اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در ایذه که با اتهامات «افساد فیالارض و محاربه» مواجه شده و در زندان «تحت شکنجههای جسمی و روانی» قرار گرفته بود، «به زندگیش پایان داده» است.
بر اساس این گزارش، به آقای بداغی در دوره حبس «قرصهایی با ماهیت نامشخص داده میشد.» به گفته فواد چوبین، از خانوادههای دادخواه ۱۴۰۱، رسول بداغی پس از ماهها «حبس و شکنجه در زندان شیبان» اهواز و «بازداشتگاه اطلاعات سپاه اهواز»، در حالی آزاد شده بود که «با زخمهای عمیق روحی و جسمی دوره حبس دست و پنجه نرم میکرد.
مرگ مشکوک زندانیان سیاسی پس از آزادی در ایران تازگی ندارد و پیش از این نیز موارد متعددی از آن گزارش شده است. از جمله یلدا آقافضلی، مریم آروین وکیل دادگستری، آرش فروزنده سینماگر، محسن جعفریراد منتقد سینما، عرشیا امامقلیزاده نوجوان معترض، در فاصله کوتاهی پس از آزادی موقت به طرز مشکوکی جان باختهاند.