سی و یکمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷ روز سه شنبه ۲۷ مهر با شهادت ویدا رستم علی پور و لاله بازرگان برگزار شد.
ویدا رستم علی پور، شاهد نخست دادگاه، که برادر و همسرش را در جریان اعدام‌های ۶۷ از دست داده است، به عنوان شاکی اعدام همسرش، مجید ایوانی، در دادگاه شهادت داد.
مجید ایوانی، دانشجوی زبان انگلیسی و عضو سازمان فدائیان خلق ایران شاخه اقلیت، بود. او روز سیزدهم آبان ۶۴ از خانه خارج شد و دیگر بازنگشت. مجید ایوانی پس از انتقال از زندان اوین، بنا به شهادت برخی از هم بندیانش در نهم شهریور ۶۷ در «زندان گوهردشت» به دار آویخته شد.
مجید در حالی اعدام شد که ماه‌ها قبل در ملاقاتی در «زندان اوین» به مادرش گفته بود ۱۵ سال حکم زندان گرفته است. ویدا رستم علی پور شهادت داد که نام حمید نوری را چندین بار در ارتباط با همسر و برادر زندانی‌اش از زبان مادر شنیده بود.
لاله بازرگان، شاهد بعدی، در نوبت بعدازظهر دادگاه در ارتباط با اعدام برادرش، بیژن بازرگان شهادت داد.
علت دستگیری بیژن، عضویت در حزب «اتحادیه کمونیست‌ها» بود. بیژن بیست و سوم تیر سال ۶۱ در خیابان گاندی تهران دستگیر شد. دادگاه او در سال ۶۳ بیش از دو سال پس از دستگیری‌اش تشکیل و به اتهام عضویت، فروش نشریه، و کمک مالی به حزب اتحادیه کمونیست‌ها به ده سال زندان محکوم شد.
براساس نامه‌های رد و بدل شده، بیژن بازرگان اوایل ۶۴ از زندان اوین به زندان گوهردشت منتقل شد.
شاهد گفت خانواده به خاطر نوعی بیماری مفصلی ناشناخته که بیژن سال‌ها از آن رنج می‌برد، بارها به طورمستقیم با نیری و غیرمستقیم با ناصریان در زندان گوهردشت صحبت کرده بودند.
ماه‌های پیش از اعدام بیژن، لحظات سختی برای خانواده به خصوص مادر بود؛ چرا که ملاقات‌ها متوقف شده بود و خانواده نسبت به وضعیت فرزندشان بی خبر بودند. سیزدهم آذر ۶۷ تکه کاغذی به مادر بیژن داده شد که روی آن نوشته شده بود: «سه شنبه پانزدهم آذر، ساعت ۴:۳۰ بعدازظهر درب اطلاعات، پدرش بیاید.»
با مراجعه پدر بیژن به زندان اوین، خبر اعدام فرزندش را به او می‌دهند: «پسرت را کشتیم. او بد بود. جایش در جهنم است. جسد را هم نمی‌دهیم.» حتی ساک تحویل داده شده به پدر متعلق به بیژن نبود.
بیژن بازرگان روز پنجم شهریور نزد هیات مرگ و بعد به سلول انفرادی برده شد. بیژن در آنجا به وسیله مورس خبر اعدام‌ها را به دیگران داد. در گواهی فوت بیژن بازرگان، تاریخ فوت او بدون ذکر علت آن، ششم شهریور ۶۷ ثبت شده است.
در جلسه روز سه شنبه دادگاه از گزارش عفو بین‌الملل، شهادت‌های ایران تریبونال و کتاب «آخرین فرصت گل» نوشته مهدی اصلانی، یکی از زندانیان چپ نجات یافته از اعدام های ۶۷ به عنوان بخشی از مدارک کتبی دادگاه سخن به میان آمد.
لاله بازرگان، شاهد امروز دادگاه، گفت: «تا زمانی که ندانیم جسد عزیزان‌مان کجا است سوگواری‌مان کامل نمی‌شود.»
جلسه بعدی دادگاه حمید نوری چهارشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۰ به شهادت علی ذوالفقاری اختصاص خواهد داشت.