شرکتهای دولتی ایرانی برای بازسازی بزرگترین پالایشگاه نفت ونزوئلا آماده میشوند.
به نوشته رویترز، این مطلب را چهار فرد آگاه به مذاکرات دو طرف اعلام کردهاند. طبق این گزارش، ایران قرار است مجتمع پالایش پاراگوانا را که ظرفیت آن ۹۵۵هزار بشکه در روز است، تعمیر و نوسازی کند.
ایران پیشتر برای نوسازی کوچکترین پالایشگاه ونزوئلا قراردادی بسته بود و قرارداد جدید، همکاری دو کشور را که برای صنعت انرژی ونزوئلا حیاتی است، عمیقتر میکند.
دههها سوءمدیریت و سرمایهگذاری ناکافی، به همراه تشدید تحریمهای آمریکا علیه ونزوئلا، به صنعت انرژی این کشور آمریکای جنوبی آسیبهای زیادی زده و توافق با ایران به راه نجاتی برای صنعت نفت ویران شده ونزوئلا تبدیل شده است.
ایران که خود تحت تحریمهای آمریکا است به دولت نیکلاس مادورو، رئیسجمهوری ونزوئلا، سوخت و رقیقکننده میدهد تا نفت خام ونزوئلا برای صادرات قابل عرضه باشد. ایران از سال ۲۰۲۰ قطعاتی را برای تعمیر و به روز رسانی شبکه پالایش ونزوئلا، که ظرفیت آن ۱.۳ میلیون بشکه در روز است، فرستاده است.
یکی از واحدهای شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران در ماه جاری میلادی قراردادی به ارزش ۱۱۶ میلیون دلار با شرکت نفت دولتی ونزوئلا برای تعمیر و توسعه پالایشگاه ال پالیتو با ظرفیت ۱۴۶هزار بشکه در روز، امضا کرد.
حالا به گفته افراد آگاه، پروژه بعدی شرکت ایرانی، نوسازی مجتمع پالایشگاهی پاراگوانا است. این مجتمع دارای دو پالایشگاه است و یکی از بزرگترین مجتمعهای پالایشگاهی در جهان محسوب میشود. به نوشته رویترز، دو طرف درباره قرار داد این پروژه در حال مذاکره هستند. بر اساس برآوردهای مستقل، این مجتمع پالایشگاهی در ماه آوریل تنها با ۱۷ درصد ظرفیت خود کار میکرد.
یکی از این افراد مطلع گفته است که ایران تا یک سال دیگر باید بتواند نیروهای کار خود را به پاراگوانا بیاورد و در حال حاضر روی تامین مسکن کارگران آن پروژه و دیگر مقدمات آن «تمرکز بسیار» دارد.
اوایل سال جاری میلادی، شرکتهای دولتی ایران قطعاتی را برای راهاندازی مجدد یک واحد تولید بنزین به پاراگوانا عرضه کردند. به گفته یک فرد مطلع، تجهیزات تولید شده در آمریکای شمالی، پس از اینکه ایرانیها کار خرید و حمل و نقل آنها را انجام دادند، از چین به ونزوئلا رسید.
بسیاری از شرکتهای چینی از تجارت مستقیم با ونزوئلا اجتناب میکنند تا خطرات مرتبط با تحریمها را کاهش دهند. یکی دیگر از خطراتی که چینیها از آن دوری میکنند، ریسک عدم پرداخت پول از سوی ونزوئلا است. به همین دلیل آنها تنها در صورتی با معاملات موافقت میکنند که شخص ثالثی سفارشها و پرداختها را از سوی ونزوئلا انجام دهد.