کانون فیلمسازان مستقل ایران «ایفما» به دنبال خبر مربوط به جان باختن بهاره للهی، کارگردان و فیلمنامهنویس، در بیانیهای نوشت: «قتلهای زنجیرهای سینماگران که با مرگ خودکشیخوانده کیومرث پوراحمد و با قتل فجیع داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر ادامه یافت، اینک فیلمساز دیگری را از ما گرفت.»
به گفته برخی منابع خبری، بهاره للهی به دست نیروهای جمهوری اسلامی بازداشت و در زندان به قتل رسیده است. این در شرایطی است که پلیس علت جان باختن این سینماگر جوان را «خودکشی» اعلام کرده است.
کانون فیلمسازان مستقل ایران در بیانیه خود که روز پنجشنبه ۲۴ خرداد منتشر کرد، نوشت که «الگوی این قتلها و شباهتشان به قتلهای زنجیرهای دهه هفتاد آنقدر زیاد است که نمیتوان دست حکومتی را که پیش از این هم به خون هنرمندان آلوده بوده است، شریک این جنایات ندانست.»
این کانون ضمن همدردی با خانواده بهاره للهی، خوستار آشکار شدن جنبههای «مشکوک» و «پنهان» پرونده مرگ خودکشیخوانده این فیلمساز مستقل شده است، و نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی را مسئول از دست رفتن جان این هنرمند میداند.
کانون فیلمسازان مستقل ایران در پایان میگوید که «بهاره به ندای خیزش زن، زندگی، آزادی، پاسخ گفته بود و وظیفه ماست که در رفع ابهام دلایل خاموشیاش بکوشیم.»
در همین رابطه، مهشید زمانی، منتقد سینمایی و از اعضای کانون فیلمسازان مستقل ایران، به صدای آمریکا میگوید: «حمایت بسیاری از اعضای جامعه سینمایی ایران از خیزش زن، زندگی، آزادی، طبعا به مذاق حکومت اسلامی خوش نیامده و مانند همیشه، با پیروی از الگوی قتلهای زنجیرهای، به ارعاب متوسل شده است.»
او میافزاید: «تلاش نیروهای امنیتی برای در تگنا قرار دادن بیش از پیش هنرمندان، و این بار سینماگران، تنها نشانگر این امر است که حکومت هنوز درنیافته مسیری که انقلاب زن، زندگی، آزادی، پیش پای سینماگران ایرانی گشوده است، با اینارعابها، نه متوقف میشود، نه منقطع، و نه منحرف.»
بر اساس گزارشهایی که در رسانههای اجتماعی منتشر شده است، «بهاره للهی حاجی دلائی»، کارگردان و فیلمنامهنویس ۴۰ ساله ساکن تهران، که پیشتر در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ نیز بازداشت شده بود، در زمستان ۱۴۰۲ ناپدید شد.
بنا بر گزارشها، این کنشگر فرهنگی «بدون اطلاع خانوادهاش» در گورستان بهشت سکینه در استان البرز به خاک سپرده شده و سپس مرگ او به نزدیکانش اطلاع داده شده است.
مطابق آنچه در سامانه «بهشت سکینه» ثبت شده، تاریخ درگذشت بهاره للهی «۱۴ فروردین ۱۴۰۳» عنوان شده و بنا بر گزارشها، این تاریخ «دو تا چهار هفته پس از مفقود شدن» او است.