در چهلمین سالگرد اعدام ۱۰ زن بهائی در ایران، روز یک‌شنبه ۲۸ خرداد کارزار آنلاینی در یادبود آنها با هشتگ «داستان ما یکی است» به زبانهای فارسی و انگلیسی در رسانه‌های اجتماعی برپا شد.
شیرین عبادی، حقوقدان ایرانی برنده جایزه صلح نوبل، در پیامی ویدئویی به مناسبت چهلمین سالگرد اعدام ۱۰ زن بهائی در شیراز «ستم و تبعیض» را به «ویروس» در جامعه تشبیه کرد که «همه را مبتلا می‌کند» و «باید در همان وهله اول با آن مبارزه بشود.»
او با بیان این که در ابتدای انقلاب ۵۷ «یکی از گروه‌های مورد ستم بهائیان بودند»، به اعدام ۱۰ زن بهائی «فقط به جرم اعتقادات مذهبی خود و پیروی از دین بهائی» اشاره کرد و گفت که «در آن زمان حساسیت لازم را جامعه نسبت به چنین اعدامی نشان نداد.»
شیرین عبادی با بیان این که «این ویروس به تدریج سراغ همه رفت و همه را مبتلا کرد»، با تأکید بر این که جمهوری اسلامی ایران «بالاترین کشور از نظر سرانه اعدام» و دومین کشور از لحاظ تعداد اعدام‌ها پس از چین است، افزود: «همین امسال دو مسلمان به جرم توهین به پیامبر اسلام اعدام شدند؛ این اعدام و این اعدام‌ها نتیجه بی‌توجهی یا کم‌توجهی به اعدام بهائیان بود.»
برنده جایزه صلح نوبل اضافه کرد: «با ظلم و تبعیض در هر جا و هر کس باید مبارزه کرد و کمپین داستان ما یکی است، این مسئله را بیان می‌کند که داستان همه ما یکی است و همه ما تحت ستم قرار گرفته‌ایم، چه بهائی باشیم و چه مسلمان.»
او با بیان این که «بالأخره سراغ همه ما آمده‌اند»، گفت: «رهایی از این شرایط فقط یک شرط دارد و آن این است که همه با هم متحد علیه ستم مبارزه می‌کنیم.»
شاهین میلانی، کنشگر و پژوهشگر حقوق بشر نیز در توییتی نوشت: «امروز، چهل سال بعد از آن روز دردناک، جنایت‌های جمهوری اسلامی علیه مردم ایران ادامه دارد. ما قربانیان جمهوری اسلامی خاستگاه‌های سیاسی و اجتماعی متفاوتی داریم، ولی داستان ما یکی است.»
طوفان توییتری «داستان ما یکی است»، یک‌شنبه ۲۸ خرداد ساعت ۹ تا ۱۱ شب به وقت تهران مصادف با چهلمین سالگرد اعدام ۱۰ زن بهائی در شیراز بر پا شد.
ایقان شهیدی، فعال مدنی و زندانی عقیدتی پیشین نیز نوشت: «۱۰ چوبه دار برای ۱۰ زن بهائی که بین "اسلام و اعدام"، طناب دار را بوسیدند.»
مهرانگیز کار، حقوقدان و فعال حقوق زنان نیز در پیامی به مناسبت این روز تأکید کرد: «ما اگر در روزگاری که ۱۰ زن بهائی را کشتند شهود عینی بر آن نبودیم، ولی پس از با خبر شدن از آن، شهود خاموش که بوده‌ایم. این خاموشی برای خودمان هم گران تمام شد.»
این حقوقدان افزود: «با خود میثاق ببندیم که از خاموشی در برابر جنایت حکومت برای همیشه اجتناب کنیم.»
۲۸ خرداد ۱۳۶۲ ۱۰ زن بهائی شامل مونا محمودنژاد ۱۷ ساله، سیمین صابری ۲۵ ساله، اختر ثابت ۲۵ ساله، زرین مقیمی ۲۹ ساله، مهشید نیرومند ۲۸ ساله، شیرین دالوند ۲۶ ساله، رویا اشراقی ۲۳ ساله، عزت جانمی ۵۷ ساله، نصرت غفرانی ۴۶ ساله، و طاهره ارجمندی ۳۰ ساله اعدام شدند.
این اعدام‌ها دو روز پس از اعدام شش مرد بهائی صورت گرفت. اعدام این شهروندان در پی آن انجام شد که در مقابل پرسش «اسلام یا اعدام»، بر پیروی از دین بهائی تأکید کرده بودند.
پیش از آن نیز شماری از شهروندان ایرانی پیرو بهائیت، با اتهام‌های «ارتباط» با اسرائیل و «جاسوسی» اعدام شده بودند.
شهروندان بهائی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به طور نظام‌مند در معرض تبعیض‌‌‌های گسترده اجتماعی و سیاسی و همچنین برخوردهای غیرقانونی از جمله بازداشت‌های خودسرانه، اعدام، ناپدیدسازی قهری، خاک‌سپاری اجباری، و هتک حرمت به مزارهایشان قرار گرفته‌اند.
بنا بر گزارش سالانه «آزادی مذهبی بین‌المللی» مربوط به سال ۲۰۲۲ میلادی که دفتر آزادی‌های مذهبی وزارت امور خارجه آمریکا تهیه کرده، سرکوب، خشونت، تبعیض و انگ‌زنی اجتماعی حکومت ایران علیه اعضای جامعه بهائی تشدید شده است.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، با تأکید بر «تعهد پایدار» دولت ایالات متحده به دفاع از حق آزادی مذهبی، اعلام کرده است ایالات متحده در کنار فعالان آزادی مذهبی و مردمی که حقوق مذهبی‌شان نقض می‌شود می‌ایستد.
