در حالی که به نظر میرسید، خورشید رو به غروب برجام در وین دوباره از دوحه طلوع کند، اما اصرار جمهوری اسلامی به حفظ مواضع قبلی دوباره هالهای از ابهام را به فرجام برجام کشانید.
ابراهیم رئیسی در جلسه ۲۲ تیر هیئت دولت گفت:«جمهوری اسلامی هرگز از برجام خارج نشده که بخواهد به آن بازگردد، بلکه این آمریکاییها بودند که نقض پیمان کردند و حالا هم آنها باید به برجام برگردند.»
او با بیان اینکه جمهوری اسلامی از مواضع خود در گفتگوهای برجامی عقبنشینی نمیکند افزود:« جمهوری اسلامی، در مذاکرات با ۱+۵ و ۱+۴ خواستههای خود را مطرح کرده و از این خواستهها کوتاه نخواهد آمد.»
پس از توقف ناگهانی گفتگوهای احیای برجام در وین در ماه مارس مقامات آمریکایی گفتند: «جمهوری اسلامی، خروج نام سپاه پاسداران از فهرست سازمانهای تروریستی را به عنوان شرط اصلی برای امضای توافقنامه جدید اعلامکرده است،خواستهای که از طرف مقامات آمریکایی به شدت رد شد.
در تازهترین موضع گیری رئیس جمهوری ایالات متحده، پیش از سفر به اسرائيل در مصاحبهای قویا اعلام کرد که نام سپاه پاسداران از فهرست سازمانهای تروریستی خارج نمیشود، حتی اگر منجر به نابودی کامل توافق هستهای با جمهوری اسلامی شود.
جو بایدن همچنین در پاسخ به خبرنگار تلویزیون اسرائيل که از او پرسید آیا برای جلوگیری از دستیابی نظام جمهوری اسلامی به سلاح هستهای به اقدام نظامی متوسل خواهید شد، گفت : «بله، آن آخرین گزینه است.»
مقامهای آمریکایی اعلامکردند که طرف ایرانی در مذاکرات دوحه نیز مطالبات «فرابرجامی» را به میان کشیده که این نشانه فقدان جدیت و تعهد تهران، برای بازگشت به توافق هستهای برجام است.
همزمان حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در اظهاراتی گفت: «برای لغو تحریمها با آمریکاییها در تماس هستیم.» او افزود:«به پیشنویسی رسیدیم که ۹۰ درصد آن با موافقت ۱+۴ و همچنین آمریکاییها همراه است، اما منافع اقتصادی جمهوری اسلامی نیز باید در این توافق تامین شود.»
روزنامه کیهان چاپ تهران اما در مقالهای به مناسبت هفتمین سال امضای توافق برجام نوشت: «برجام باعث شد از یکسو آمریکاییها و اروپاییها به تشدید تهدیدها و تحریمها علیه ایران روی بیاورند و از سوی دیگر با عدم توجه به ظرفیتهای داخلی، فاجعهای بر سر ملت آوار شود و مردم شاهد بروز و ظهور مشکلات اقتصادی و تورمهای چند صددرصدی و فلجکننده باشند.»
نویسنده این مقاله افزود: ۲۳ تیر سالروز امضای توافقنامهای است که فرجامی جز «تقریباً هیچ»، سندی «توخالی» و «دستاوردی روی هوا» نداشت.